Column(1): Zondag

column nr 1

Ik ga niet naar de kerk. Maar mijn hele familie was Christelijk Gereformeerd. Mijn opoe werd te oud om zelfstandig te wonen en moest verhuizen naar een huis voor oude van dagen. In de zestiger jaren waren dat meestal huizen die van een Kerkelijke gezindte uitgingen. De kerk waar mijn opoe naar toe ging, beschikte niet over zo’n huis. De Oud Christelijk Gereformeerde Gemeente wel. Mijn opoe zou daar naar toe gaan. Ze vroeg aan mij en mijn broer of we haar voortaan oma wilden noemen. Oud Christelijk Gereformeerd was toch een stuk deftiger dan Christelijk Gereformeerd.

Het was een groot herenhuis in Rotterdam Kralingen. De dames in de achterkamer, de heren in de voorkamer. Dametjes die nog iets konden doen met hun handen, schilden de aardappelen en maakten de groenten schoon. Op zaterdag was dat dubbel werk, want op zondag mochten er geen aardappelen geschild worden of groenten schoongemaakt. Zondag was een rustdag. De groenten en het vlees moesten op zaterdag zo ver als mogelijk klaar gemaakt worden. Mijn moeder en ik gingen altijd op zaterdag op bezoek. Op zondag kon niet, dan werd er naar de Kerkenradio geluisterd. Bovendien reisden wij met het openbaar vervoer en voor de bestuurder was dat werken op zondag.

Op een dag kochten mijn oom en tante een auto. Mijn oom mocht wel naar de kerk rijden, áls hij anderen van de gemeente meenam: mensen die slecht ter been waren of op andere manieren hulpbehoevend. Mijn tante en neef mochten niet mee rijden, want die waren niet hulpbehoevend. Er moest wel op zaterdag getankt zijn.

Voor mij ging het idee van het weekeind snel eraf. Ik heb het overgrote deel van mijn leven gewerkt in de zorgverlening en het welzijnswerk. Bijna altijd in wisselende diensten en dus ook in de weekeinden. Ik was doordewééks vrij. In het verpleeghuis waar ik werkte, werd bovendien op wóensdag een aparte kerkdienst gehouden voor de mensen die dement waren. Andere mensen, die op zondag naar de kerk gingen, vonden het namelijk vervelend als mensen zaten te kwijlen of te roepen. Als de kerkdienst van woensdag was afgelopen, zeiden de mensen tegen de dominee: “Goede zondag!”

Nu ben ik alweer wat jaartjes gepensioneerd. Van lieverlede komt het gevoel van “weekeinde” terug. Op zaterdag winkelen in Rotterdam. Zondags niet een doordeweekse slobbertrui aan, maar iets netters. Een beetje hobbyen, in ieder geval iets doen wat niet direct nodig is. Meer aandacht en luxe voor de maaltijd.

En nu ben ik ingedeeld om een column te schrijven. Op zondag! Dat is goed: ik lever de tekst op woensdag in …