Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


column nr: 100

Een commercieel bedrijf moet geld verdienen. Heel simpel. De rekeningen moeten betaald worden. En bij een gebrek aan geldbomen moeten er alternatieven gevonden worden om de bankrekening te spekken.

Farmaceuten zijn commerciële bedrijven. Over het algemeen investeren zij miljarden in de hoop dat er iets ontwikkeld kan worden wat het tienvoud of meer op zal leveren. Is de doelgroep te klein of de afname minimaal? Dan is het niet rendabel genoeg. Dan stopt de productie. Zuur als jij afhankelijk bent van een bepaald medicijn. Immoreel zelfs als er levens mee gemoeid zijn. Maar het zijn en blijven commerciële bedrijven. Niet gesubsidieerd. Het geld moet ergens vandaan komen. Elk ander bedrijf zou direct de productie stoppen wanneer een product zichzelf niet terugverdient. Enige verschil is dat het in dit geval wel om de gezondheid van mensen gaat.

Farmaceuten hebben veel macht. Ze hebben vele touwtjes in handen en handelen daar ook naar. Zo kan het zo maar zijn dat het medicijn wat jij slikt niet het beste is voor jou, maar prijstechnisch het meest voordelig is. Of het kan zo zijn dat de farmaceut in kwestie HET middel tegen Corona heeft, maar weigert het octrooi op te geven. Zoals nu het geval is bij Pfizer. Zij hebben een middel dat 95% effectief heet te zijn. Alleen kunnen zij zelf niet voldoende van het medicijn produceren om de wereld ervan te voorzien. Toch weigeren zij hun octrooirecht, het alleenrecht op het produceren, op te geven. Een centenkwestie. Of in dit geval een miljardenkwestie. Want dat is wat ze kunnen mislopen.

Ze spelen een gevaarlijk spel waarin geld prioriteit is. Zij plaatsen geld boven gezondheid. Zoals zoveel commerciële bedrijven dagelijks doen. Andere kant is ook dat zij het risico hebben genomen om te investeren in een vaccin. Iets waarvan ze vooraf niet wisten of het zijn geld op zou brengen. Waarom hebben overheden geen afspraken gemaakt toen de pandemie uitbrak? Waarom zijn zij niet vooraf met de partijen om tafel gaan zitten om afspraken te maken?

Iedereen mag er wat van vinden. Dat doe ik ook. Ik denk dat het bedrijf nu willens en wetens met mensenlevens speelt en er nog godsgruwelijk rijk van wordt ook. Ik vind het onacceptabel. Maar tegelijkertijd snap ik ze ook. Dit is ondernemerschap. Je investeert in iets en wilt daar uiteindelijk ook de vruchten van plukken. Alleen vind ik dat ze ook genoegen kunnen nemen met een boomgaard of tien in plaats van alle vruchten van de wereld voor zichzelf te willen houden.

Dat staat nog los van de vraag of ik geloof in het vaccin. Of ik het mezelf en / of mijn kind zou laten geven. Daar ben ik namelijk nog niet over uit. Maar mocht ik wel besluiten het te doen, dan is het ook wel fijn als dat ook kan. Laat dit een les zijn voor de hoge heren (en dames) overal ter wereld. Doe die bril af en zie de macht van de farmaceuten. Jammer dat er een pandemie voor nodig was om dat te laten zien!

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 276 lezers

Helga de Lelij

Helga de Lelij

Helga de Lelij│ Maandagcolumnist per 7/2017 │ Vrouw met kind en manloos huishouden │ Levensgenieter │ Blogger bij Love2bemama, FleurFlirt en Ik ben Helga │ (HRM bij Tedecon) │ Hard voor weinig en altijd… Ehm nooit.. Ehm dat dus!

1 Reactie

  1. Frans de Groot
    23 november 2020 at 08:26

    Al eens bedacht dat als je een vaccin uit kan vinden dat ook kan gelden voor het uitvinden van Covid 19? Wat je als eigenschap moet hebben is de hardvochtigheid van een groot deel van de farmaceuten.