Column(100): Politiek en afvinklijstjes

column nr: 100

Verwondering noem ik het tegenwoordig, alles wat mij verbaasd, alles wat ik bijzonder vind, alles wat mij verrast. Ook mijn maatschappijkritische blik -waar ik vaak om veroordeeld en verguisd ben- heb ik kunnen omzetten in verwondering. Want weet u, je kunt je heel erg druk maken om van alles en nog wat, maar directe invloed heb je niet.

Mensen zijn over het algemeen overtuigd van hun eigen gelijk en zien zichzelf als stralend middelpunt. Luisteren naar een ander wordt dan erg moeilijk. Er is weinig ruimte voor de visie en overtuigingen van de ander, goed of niet goed. De reactie die je dan vaak krijgt is dat je “het verkeerd ziet” maar … wanneer zie je iets verkeerd? Wanneer het niet overeenkomt met de visie van de ander?

Dus verwonder ik me liever en sinds ik dat mezelf heb aangeleerd, merk ik dat ik me over zaken minder opwind. Ik heb geleerd om er met wat meer afstand naar zaken te kijken. Daarbij vind ik het wel belangrijk om mijn betrokkenheid en gevoel voor onrecht niet kwijt te raken. Het is constant de afweging maken ‘waar wil ik me voor inzetten en tot hoever ik ga.’ Dit kom je overal in het leven tegen. In het werk, in de politiek, op school en tussen vrienden en familie. Hier komt ook het bekende “polderen” vandaan, “ pick your battle!”

Ik ben hier nooit zo goed in geweest. Als ik van mijn gelijk was overtuigd of ik constateerde onrecht dan ging ik door tot het bittere eind. Het heeft vaak problemen opgeleverd, want de meeste mensen zijn hier niet van gecharmeerd en ik begrijp dat wel. Soms moet je de ander de ruimte kunnen bieden om met opgeheven hoofd het strijdveld te kunnen verlaten. Door de jaren heen ben ik daar wel in gegroeid, maar toch overkomt het me nog weleens dat ik zo verontwaardigd ben over iets wat gebeurt dat ik mijn strijdtenue aantrek en ten strijde ga.

Ik kan nu eenmaal niet tegen onrecht, liegen of mensen die altijd maar met alle winden mee willen waaien en zo altijd in de luwte blijven. Je weet nooit waar ze voor staan en of ze je steunen in tijden van nood.

Neem nu de hele nare toestand in de Europese Unie over de anti homowet in Hongarije, deze, rare, nieuwe wet is inmiddels aangenomen en Hongarije is zeker niet van plan om hier iets aan te veranderen. Geloof mij er zijn nog wel meer landen in de Europese Unie die meningen hebben die haaks staan op onze, algemeen geldende, normen en waarden. Het meest bijzondere is dat er geeneens sancties genomen kunnen worden tegen een land. Een land uit de Europese Unie zetten behoort al helemaal niet tot de mogelijkheden, maar subsidiegelden blijven binnenharken, dat uiteraard wel.

Maar iets waar ik me dan ook over verwonder is dat zo`n wet niet uit de lucht komt vallen, lijkt mij. Dat is al een poosje in de maak maar blijkbaar viel het niemand op of men zag er geen gevaar in. Het begint toch allemaal met elkaar open en eerlijk vertellen hoe je over bepaalde onderwerpen denkt en die onderwerpen regelmatig aan bod te laten komen. Alleen dan kan je komen tot gezamenlijke normen en waarden en van daaruit kan je verder werken aan een gezamenlijk Europa maar deze laatste ontwikkelingen maken wel duidelijk dat we daar nog heel ver vanaf staan.

Een heel ander voorbeeld, wat dichter bij uw en mijn huis. Sinds het begin van dit jaar neem ik deel aan de bewonerscommissie van onze wijk. Gestart met de intentie om me in te zetten voor de veiligheid en de leefbaarheid van de wijk, daar wil ik wel aan meewerken. Onlangs hadden we een gesprek met een politieke partij over de wijk en veel punten werden herkend en beaamd.

Later bedacht ik me: ”Als nou iedereen de punten van zorg erkend en herkend, waarom ondernemen we dan geen stappen om er iets aan te veranderen? Enkel met je hoofd knikken en doorgaan naar het volgende punt maakt namelijk niet het verschil, dan is het niet anders dan een afvink punt. We hebben -in het kader van de komende verkiezingen- weer gesproken met een betrokken partij in de stad.

In datzelfde kader hebben we ook een “structureel” overleg met Maasdelta, de woningbouwvereniging in Maassluis. Ook zij herkennen de problematiek maar zien geen mogelijkheden om bij te dragen aan mogelijke oplossingen/veranderingen. Zo stond er weer een vinkje achter het punt: Overleg met de bewonerscommissie.

Waar zijn toch die mensen die met je mee willen denken en doen, mensen die wel bereid zijn om het verschil te maken, mensen die hart voor de zaak hebben en niet bang zijn om de deksel op het hoofd te krijgen?

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]