Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Yvonne valt in voor Trudie [ redactie ]

Praat Nederlands met mij. Praat Nederlands met mij. Mooie songtitel maar ook een goed onderwerp om over te schrijven naar aanleiding van een aantal stukken welke ik heb gelezen.

Probeer, als je mijn column leest, dit objectief te doen en niet gelijk allerlei linkse, rechtse of wat dan ook voor kant erbij te halen. Gewoon lezen en denk er eens over na.

Mag ik mij ergeren als ik bijvoorbeeld een interview zie op de televisie van een Russische dame welke al 3 jaar in Nederland verblijft en in het Engels haar verhaal doet? De Nederlandse Interviewer past zich aan. Of een jongeman welke al geruime tijd in de horeca werkt en aan mij vraagt: “Could you order in English, please?”. In een zap moment passeerde een één of ander programma van dansers en zangers in spé waar blijkbaar rodekruizen een rol spelen. Dan Karety is jurylid, woont en werkt al jaren parttime in Nederland maar praat steevast Engels oftewel zijn moerstaal. De jury praat dan geregeld in het Engels terug want “Yes, I can speak English” en ik pas mij.

Blijkbaar accepteert de Nederlandse samenlevingsstructuur het niet kunnen beheersen van de Nederlandse taal, dus de taal van het land waarin je woont. De samenleving past zich dan ook aan in vele situaties door een taal te spreken die de geïnterviewde/ vluchteling/ statushouder/ arbeidsmigrant wel begrijpt.

Nou dacht ik een Einzelgänger te zijn in mijn gedachtengoed dat dit niet de juiste manier is, maar nee. De leesbare stukken van Professor Dr. Jaco Dagovos en taalonderzoeker Felix Ameka van de Leidse universiteit zijn verhelderend en duidelijk en doen mij issues (oeps een Engels woord) in de samenleving beter begrijpen.

Volgens de laatste schakelen we te snel over naar het Engels als bijvoorbeeld een emigrant ons niet begrijpt, volgens hem moeten we dat vooral niet doen. Wij zijn geen chauvinisten zoals de Italiaan, Spanjaard of Fransman welke zijn eigen taal blijft spreken of je het nu begrijpt of niet. We zijn te beleeft en zetten onze eigenheid opzij.

Als wij bedreigde talen, zoals onze taal, niet verloren willen laten gaan dan zullen we anderen goed onze Nederlandse taal moeten leren.

Dit geldt net zo goed voor een vluchteling welke wacht op zijn status of een statushouder of een arbeidsmigrant. Het lijkt mij dat je- als je in Nederland wilt verblijven- toch zo spoedig mogelijk jezelf tracht de taal machtig te worden.

De taal niet leren zorgt ook dat kinderen van vluchtelingen/ statushouders/ arbeidsmigranten een achterstand in het onderwijs kunnen krijgen. Hun toekomst kan worden gestagneerd hierdoor en dat is niet eerlijk en treurig. Die kinderen hebben er niet omgevraagd naar een ander land te gaan en moeten dus van goede huize komen, dus een eigen doel voor ogen hebben om te komen waar ze willen komen.

Weet ik de oplossing? In ieder geval zelf niet wachten met leren van de taal totdat je statushouder bent.

Schiet hier de overheid te kort? Deze groep mensen zou juist dan al de ruimte moeten krijgen of nemen om onze taal te leren. Vele jaren van passiviteit gaan verloren en bieden vluchtelingen een slechte start. Ook voor de arbeidsparticipatie is dit een belangrijk onderdeel, de Nederlandse taal beheersen.

Een bestaan in Nederland of welk land dan ook komt niet zomaar aanwaaien, daar moet je net als ieder ander iets voor doen.

Saad Alkasoum, een Syrische vluchteling en bewoner van de Lady Anne in de buitenhaven van Maassluis is de Taalheld geworden. Hij heeft zich in nog geen jaar tijd de Nederlandse taal eigen gemaakt. Intensief heeft hij zich hiervoor ingezet. Zijn motto is dan ook: “Waar een wil is, is een weg”.

Ik denk dat Saad de vinger op de zere plek legt, namelijk de wil.

Saad van harte gefeliciteerd, ik ben ervan overtuigd dat je zult bereiken wat je wilt.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 311 lezers


Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx | Zaterdagcolumnist (2 wekelijks) | 8/2015 - 2/ 2020

2 Reacties

  1. Marcel Thomassen
    18 oktober 2022 at 11:41

    De Toren van Babel.

    Het spreken van een nationaal gedeelde landstaal, als ook het delen van een nationaal gedeelde landsgeschiedenis en een samen gedeeld hoofdcultuur als leitmotiev (een eigen Grondwet) is de basis van elke natiestaat die zich hierop gegrond op nationale zelfstandigheid & zelfbeschikking kan beroepen. Vrijwel alle Westerse politieke leiders binnen de EU zijn hier tegenwoordig absoluut tegen, ze blijken allemaal aanhangers en uitvoerders van de ideologische Paneuropese-Unie plannen van Richard Nicolaus graaf Coudenhove-Kalergi (1894-1972), namelijk de volledige afschaffing van de nationale staten en hun volkeren binnen Europa d.m.v. rassen c.q. volksvermenging (migratie) onder een centrale regering (de EU) met een eigen politiek-economisch, beleid boven/over al die Europees natiestaten. Kortom; ‘geen ‘nationale zelfbeschikking of zelfstandigheid meer’. Koninging Maxima (een geblondeerd Argentijnse cougar met schoenmaat 43) zei het al; “de Nederlander bestaat niet !”

    Om de 2 jaar wordt de elitaire Europaprijs (Karel de Grote-prijs) uitgereikt door de Europese vereniging Coudenhove-Kalegri. Winnaars die de prijs kregen waren o.a. Angela Merkel, Koningin Beatrix, Jean-Claude Juncker, Donald Tusk, Herman van Rompuy, Paus Franciscus, Martin Schulz, Joseph Luns, Wim Duisenberg. Koningin Maxima wordt genoemd -binnen het nieuwe normaal- als een van de volgende prijswinnaars. Het bestaan van de Coudenhove-Kalergi ideologie van de EU en WEF politieke-elite is vrijwel geheel onbekend bij de meerderheid van de Europese bevolking.

    In Nederland hebben we meer dan 2.5 miljoen mensen die moeite hebben met Nederlands lezen of schrijven/rekenen. Het percentage gebrekkig Nederlands spreken is nog hoger. Over het gemiddelde schrikbarend intelligentie quotiënt c.q. onderwijsniveau van de ons land binnenkomend migranten, vluchtelingen, statushouders, gezinsherenigers etc. en het effect hiervan op ons nationale onderwijs, wil ik het hier niet hebben, maar daarvan is minimaal 10% ook analfabeet alsmede digibeet, danwel kan door ouderdom absoluut niet meer integreren of communiceren. Dit euvel vergt echt prioriteit.

    Gelukkig hebben we in Maassluis nog iemand wonen die uit nationaal oogpunt bezien wel wat aan taal achterstanden, analfabetisme en digibetisme doet of wil doen. Namelijk Maassluise Mariette Hamer (PvdA) voorzitter van de SER maar ook voorzitter van stichting “Lezen en Schrijven”. De stichting Lezen en Schrijven is de promotor van Taalheldenprijzen, ook in Maassluis (proficiat Saad).

    De gemeenten (voor Maassluis, Schiedam, Vlaardingen via de hun organisatie en dienstverlener Stroomopwaarts o.l.v. hun bestuursvoorzitter de Maassluis Pv/dA wethouder Sjoerd Kuiper ) zijn sinds dit jaar wettelijk verantwoordelijk voor de inburgering en naleving op die inburgering alhier.

    Marcel Thomassen

  2. Aad Rieken
    18 oktober 2022 at 10:46

    ”Instru-men(s)-taal”

    Juiste taal de mens gegeven,
    zonder herrie en geen kabaal.
    Die de wereld niet laat beven,
    na do re mi klinkt niet Fa-taal,

    #maaronsopnieuwdoetleven.