Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Ken jij dat ook, valse schaamte krijgen wanneer je soms een stuk in een krant leest of iets op de televisie ziet?
Nee? Nou ik wel.
Enige tijd geleden las ik een stuk in de krant over een echtpaar welke klaagde dat hun maandelijkse energierekening naar rond de 420 euro was gegaan. Naast een hypotheek van 450 euro, gaf het stel per maand 1.300 euro uit aan boodschappen bij onze duurste supermarkt. Er woonde nog 1 kind thuis en er waren nog studerende kinderen. Gemiddeld wordt er dan 42 euro per dag uitgegeven bij de supermarkt.
Ze wist niet meer waar ze de verhoogde energierekening van moest betalen, zei ze al rokende.
4.000 euro per maand.
Ik kan mij zo voorstellen dat mensen die dit lezen, welke vele malen minder te besteden hebben, zich af vragen: even serieus?
Precies mijn gedachte. Ten eerste denk ik dan: dan ga je toch echt met een blik op oneindig één van de duurste supers in en gooi je werkelijk alles in je karretje wat je lekker vindt. 1300 euro per maand aan boodschappen?!?
Maar u rookt? Werd er geconstateerd. Ja, daar ging ze nu niet mee stoppen want ze had zoveel stress om die energierekening.
Voor sommigen is het onmogelijk iets in te leveren in deze crisistijd omdat er niets meer in te leveren valt. Omdat de boterham überhaupt soms bestaat uit een boterham zonder beleg of helemaal niets. Waar creativiteit hoogtij viert om monden te voeden, waar stress hoogtij viert.
Voor sommige mensen is het moeilijk “iets in te leveren” in tijden van crisis. Om vooral de luxe in te leveren in tijden waar je genoodzaakt bent toch keuzes te moeten maken. Want laten we eerlijk zijn: roken, op vakantie gaan, uit eten gaan, een terrasje pakken, iets lekker van de luxe bakker, kleding kopen om te kopen, een nieuwe telefoon, een tijdschrift, een biertje of wijntje in de avond met iets lekkers erbij, een verwarmd huis, het is allemaal luxe. En het blijkt dat voor sommigen die luxe moet worden gehandhaafd in tijden van crisis.
Sommigen zijn opgegroeid met het gedachtengoed dat alles “normaal” is wat luxe betreft. Dan moet ik helaas zeggen dat niet alles “normaal” is.
Luxe waarvan ik en Arie hebben geleerd dat je daarvoor moest sparen. Of dat je iets extra’s kon besteden als je wat overhield aan het einde van de maand. Of er een extraatje was door overwerk.
Voor ons was, toen wij klein waren, zelfs een verwarmd huis een luxe. Niks geen radiotoren in huis. Een kolenkachel waarvan ik mij herinner dat je dan buiten kolen moest halen in de vrieskou. Later werd het een gaskachel in de huiskamer maar nog steeds stonden de ijsbloemen op de ramen in de winter boven in de slaapkamers. Dus 1 verwarmd punt in het huis. Maar ondanks die douche renden we na het douchen naar beneden om plaats te nemen op het kleedje voor de haard. Het okergele kleedje met een versleten gedeelte van alle kontjes die daar zaten om je vooral aan te kleden voor de kachel.
Wij waren in het “rijke bezit” van een douche. Onze buren warmden in ketels water op om de drie kinderen in een grote teil te wassen. Was je de laatste dan had je pech, dan zat je in het vieze water.
Ja maar dat was vroeger hoor ik sommigen zeggen. Klopt… Maar wij zijn ook groot geworden en accepteerden dat de situatie was zoals die was. Met andere woorden roeien met de riemen die er waren, niets meer en niets minder.
Mag ik dan valse schaamte hebben om dat gezin met 4000 euro netto per maand?
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 831 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
Alsof ik het zelf had geschreven deze column.
Zo herkenbaar die tijd toen ik kind was met 3 broertjes en 1 zusje….3 hoog boven, alle 5 slapende op zolder zonder verwarming toen er nog echte winters waren met die prachtige bloemen op de ramen en Pa die die halve zaterdagen moest werken. Ma was natuurlijk huisvrouw en zorgde voor ons kinders en opvoeding. Zelfde thuissituatie voor mijn vrouw.
Maar ikzelf mag niet klagen, gezien wij/mijn vrouw en ik gewerkt hebben tot we beiden 63 jaar werden (vroegpensioen) dus wij…mijn vrouw en ik van een redelijk pensioen en AOW bedrag goed rond kunnen komen en er zelfs 2x 8 dagen per jaar in Nederland van op vakantie kunnen gaan. (Wow!)
Daar schamen wij ons dus niet voor. Nu is het alleen afwachten wat ons nieuwe energie bedrag gaat worden, wat ik vermoed ook rond de € 400 gaat worden en of de voedselprijzen en zorgpremies niet torenhoog gaan worden. De 2 mazzels die wij hebben is dat wij in een klein (koop)huisje wonen, dus weinig te verwarmen hebben en de tweede mazzel is wat een berg scheelt, dat wij geen hypotheek op ons huisje meer hebben en ook geen schulden of andere financiële verplichtingen.
Verstandig geleefd dus, hoewel veel afhangt wat er allemaal voor onheil (ongewild /onverwachts) kan gebeuren in je leven waar wij gelukkig (nog) niet mee te maken hebben gehad.
Oh, bericht van mijn pensioenfonds: ik krijg wel 1,29 % pensioenverhoging dat neerkomt op €7 en nog wat…. Bruto 🙂 Weer Wow!
Oh, ook mijn vrouw krijgt pensioenverhoging , iets minder maar toch €5 en nog wat.
Kunnen we een heel raam ingooien.
En uh, ik zal kort zijn…..de mensen waar Yvonne Boeckx over schreef, moeten zich diep, oneindig diep gaan schamen.
Ik kom, ken en zie ze dagelijks…..dit type mensen…ik ruik ze al op afstand en kan ze uittekenen of u het gelooft of niet.
(Waar en in welke wijken wonen dan toch die mensen ?) Ik heb wel een vermoeden maar zie daar vanaf om deze te benoemen.
Maar ik kom nog extremere van deze gevalletjes geld strooiers tegen waarvan 1 voorbeeld hieronder………….
Dat zijn meestal gezinnetjes bestaande uit, moeders met 3 koters…alle drie met Iphones in hun handjes, moeder modieus gekleed die rijkelijk haar winkelwagentje vol mept met luxe artikelen, haar koters brutaal nog even wat snoep en chips in het wagentje gooiend zonder dat moeders hier ook iets van te zeggen heeft, dan patserig contactloos eveneens even €358.- afrekent met haar Iphone, dan nonchalant buiten in haar Porsche Cheyenne stapt, deur dicht pleurt of dat ding niks heeft gekost en rijdt weg.
Oh jee, ze vergat 1 van haar koters in te laten stappen, want het verwende wicht had waarschijnlijk een “belangrijk” Whatsapp ” berichtje op haar Iphone die ze MOEST beantwoorden.
Moeders achteruitrijdend: schatje stap nou in want ik heb het druk en moet ook nog m’n haar laten doen, enne… enne… enne (Proest)
Ik jaloers? Nee hoor maar mag het misschien wat minder, burgers uit Maassluis en daarbuiten?