Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
column nr: 102
De Sint is weer voorbij, dus nu is het tijd om ons massaal klaar te gaan maken voor de kerst. Kerstbomen worden opgetuigd, huizen versierd en de menu’s liggen alweer klaar voor een uitgebreid kerstdiner. Buiten is het koud, binnen knus en warm.
Voor velen dé feestdag waar ze maanden naar uit hebben gekeken. En ook dé feestdag waar ik persoonlijk het minste mee heb. Al vind ik het wel gezellig om bij mijn ouders te gourmetten. Een jaarlijkse traditie die ik graag behoud. Met andere kersttradities heb ik dat niet. Zo heb ik, in al die jaren dat ik op mezelf woon, nog nooit een kerstboom in huis gehaald. Dichterbij dan een nep plant van twintig centimeter ben ik nooit gekomen. Al vind ik een echte boom wel heerlijk ruiken. Het is me de rotzooi simpelweg niet waard.
Maar dit jaar is anders. Dit jaar is alles anders. Er is al zoveel niet doorgegaan/ veranderd/ minder leuk. Dus vond ik het tijd om de kerst net even wat specialer te maken. Mijn dochter wordt namelijk wel heel blij van een boom in huis. En als zij blij is, tja, dan is mama dat ook. Dus dit jaar ga ik voor het eerst op kerstbomenjacht. Het liefst wil ik een echte omdat ik die altijd zo lekker vind ruiken. De uitval van naalden neem ik dan maar op koop toe. Het hoeft ook geen megagrote te zijn. Maar wel groot genoeg om hem samen met mijn dochter op te tuigen. Iets wat wij nog nooit hebben gedaan.
Natuurlijk moet ik, naast de boom zelf, ook de ballen/ slingers en lampjes nog regelen. Dit vergt echter nog wel wat verdere discussie. Als het aan mijn dochter ligt wordt alles namelijk roze. Roze slingers, roze lampjes en roze ballen. Je hoeft je dan in ieder geval niet af te vragen wat haar lievelingskleur is. Ik daarentegen wil het graag wat simpeler en neutraler. Geen opsmuk of poespas. Het liefst iets dat ook nog leuk is als de “roze-fase” weer voorbij of te kinderachtig is.
Mijn dochter verheugt zich er nu al op. Samen onze eerste boom neerzetten. Samen versieren. Samen dingen knutselen om erin te hangen. Of eerder om erop te zetten. Want dat er een roze ster bovenin moet, dat staat inmiddels al wel vast. Als ik haar pretoogjes zie, vraag ik me toch wel af waarom ik niet eerder overstag ben gegaan. Het is een kleine moeite en het geeft haar zoveel plezier. En wat maakt het ook uit dat het een roze Pino boom wordt. Goed fout is ook leuk. Misschien kan ik kijken voor een roze boom. Een echte nepperd die er zo zoet uit ziet dat je glazuur spontaan barst? Hoe dan ook, wij krijgen dit jaar onze eerste boom. Wij maken dit jaar onze eigen traditie. Iets wat ik stiekem toch ook wel heel erg leuk vind. Misschien is de kerst toch zo slecht nog niet dit jaar.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 250 lezers
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.