Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Patricia heeft het heel druk met haar studie en vraagt om een invaller. Esther heeft het ook heel druk, maar zij weet toch een gaatje te vinden om een invalbeurt te doen. Dank Esther ♥

Redactie

Donderdagavond 20.17 uur bliept mijn telefoon. Bericht van Messenger. In de voorvertoning zie ik wie er een bericht stuurt en waarom. Sorry het moet even wachten. Ik ben aan het werk. Al vanaf vanochtend 05.30 keek ik uit naar vanavond 18.30 en mijn welverdiende weekend zou beginnen. Ik heb gewoon 4 dagen vrij!

Het lijkt wel een mega vakantie die ik tegemoet treed. Heerlijk! Bedenk me al dagen hoe we ons met de Pasen lekker gaan vermaken. Maar nu eerst 11 uur werken voor de boeg. Geeft niet, ik doe het graag. Zo rond 17.00 bliepte mijn telefoon ook. Appje. Met een nood vraag of ik vanavond kan werken. Eh ja hoor tuurlijk, dat weekend kan nog wel een paar uurtjes wachten.

En zo wordt het 21.30 eer ik in mijn auto plof. Nog een half uurtje sturen en ik ben thuis. Maar dan moet ik toch ook wel even mijn Messenger bericht beantwoorden. Zo gezegd zo gedaan. Maassluis.nu: Kan jij toevallig een column aanleveren voor zondag? Heel snel flitst er nee door mijn hoofd. Zo snel dat ik het niet goed verstaan heb, geloof ik. Ik vraag of ik even bedenktijd kan krijgen. Even kijken of er een onderwerp te binnen schiet. Want na column 103 is mijn dagelijkse leven al aardig beschreven. Ja hoor, bedenktijd is geen probleem, laat het morgen maar weten. In plaats van de aardige man een berichtje terug te sturen zit ik nu een column in elkaar te friemelen.

Nee is ook een antwoord! Bij mij niet geloof ik. ‘Nee’ lijkt niet in mijn woordenboek voor te komen. Maar zo heb ik wel weer stof tot nadenken onderweg naar huis. Iets snap ik niet: mijn dagen en weken zijn echt veel te kort. En ik doe het echt allemaal zelf om zoveel werk op me te nemen. Vorige week nog een collega die twee maanden niet kan werken. Oh joh dat doe ik wel voor je! Een bekende die een link stuurt met een hulpvraag en ik in mijn impulsiviteit gelijk een berichtje stuur en in gesprek ga. En ik geniet ervan.

Maar wat ik echt niet begrijp. Zoveel werkelozen. Zo veel mensen die ik hoor zeggen dat ze zo moe zijn omdat ze AL twee dagdelen per week werken. Even serieus….wat gaat er fout? Ik zoek al maanden naar een leuke collega voor in de weekenden. Niet te vinden! In de advertenties die ik doorspit, staat er dat ze zeven dagen per week en vierentwintig uur per dag beschikbaar zijn. Als ik dan contact heb dan willen ze wel maar niet de weekenden, niet ’s ochtends voor half negen en zeker niet ’s avonds. Tja, dan wordt het allemaal best beperkt.

Wordt het niet eens tijd om mensen onder de loep te nemen? Toen ik doof was kreeg ik regelmatig te horen dat ik me af moest laten keuren. Lekker makkelijk. Om te beginnen geen haar op mijn hoofd die daaraan dacht en al had ik het gewild dan had het niet gelukt. Toen ik moeilijk werk kon vinden, heb ik de optie gekregen om met een buddy aan de slag te gaan. Ze stelde voor dat ik postbode zou worden en dat mijn buddy meeging om mij te behoeden voor een verkeersongeluk. Hoe in hemelsnaam kan het dan dat er zo veel werkelozen zijn? Chronisch zieken die in de vrije tijd erop los beunen? ( uiteraard de mensen die echt wat mankeren, heb ik alle begrip voor) Ik snap het gewoon niet meer…

Mocht je nu denken dat jij wel voor half negen ’s ochtends een goed humeur hebt, in de weekenden een paar uurtjes over hebt of de televisie je ’s avonds niet meer boeit… en je best de zorg in wilt… geef dan even een gil.

Zo. Het is nu vrijdag, 09.39 uur, geen appjes of ik kan werken, column is geschreven dus ik ga heerlijk genieten van mijn kindjes! Heel fijne paasdagen!

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 443 lezers

Esther Franken

Esther Franken

Esther Franken | Columnist februari 2016- juli 2022 | Copywriter | Persoonlijk Begeleider van Lichamelijk gehandicapten |

1 Reactie

  1. Petra+vanRoon
    18 april 2022 at 10:38

    Ik dacht weleens dat ik teveel hooi op mijn vork nam, nu weet ik,het kan altijd nog erger.
    En wat vaker nee, maakt je zeker geen slecht mens.