Column(11): Open-minded vaccineren wel of niet?

column nr: 11

Hoeveel ruimte geven we elkaar om anders te denken?
Ik stel mezelf deze vraag wanneer ik door twitter scroll en een fragment onder ogen krijg uit de uitzending van PAUW van 1 mei 2019 op NPO1. Een vader deelt met Nederland zijn keuze om zijn kinderen niet te laten vaccineren tegen kinderziekten. Hij heeft hier onderzoek naar gedaan door naslagwerk in het RIVM rapport van 2017. Op basis van dat onderzoek leek hem dit de beste keuze.

Vervolgens zie ik tientallen reacties verschijnen en vol verwondering aanschouw ik de vele meningen en veroordelingen. In mijn beleving heftige reacties, maar blijkbaar vindt men het nodig om deze te delen. Ja, we leven in een land met vrije meningsuiting en daar wordt dan ook gretig gebruik van gemaakt met de gevolgen daarbij ingegrepen, want wat voor impact heeft dit op hem? Waarop zijn al die meningen gebaseerd? ik lees er niets van terug … Ik kan me voorstellen dat deze reacties voortkomen uit bescherming voor de kinderen, het beste willen voor … maar goed heeft die vader dat niet dan?

De geschiedenis laat ons al zien dat andere opvattingen niet altijd getolereerd werden. In sommige tijden riskeerde je daar zelfs je leven mee of je werd uit de samenleving verstoten. Is dat nu geheel anders? Nee. Want kijk maar naar de huidige samenlevingen die mensen in het gevang zetten, wanneer die niet meegaan in hun denkwereld. Als we kijken naar het vaccinatie proces dan zien we dat in 14 Europese landen sommige vaccinaties verplicht zijn, in Nederland leek er even sprake te zijn van een boetesysteem voor degenen die hun kinderen niet willen vaccineren. Echter onze Staatssecretaris Blokhuis van Volksgezondheid stak daar een stokje voor en zei: “Ik ben van mening dat een vaccinatieplicht in strijd is met grondrechten, zoals vrijheid van godsdienst en de onaantastbaarheid van het lichaam”.

Wat maakt het dat andere opvattingen moeilijk te ontvangen zijn? Waarom niet open-minded zijn, elkaar respecteren en aanvullen als iemand ergens anders over denkt? Onze algemene ontwikkeling kon toch plaatsvinden doordat vastgeroeste denkpatronen doorbroken werden? We hebben daardoor onze horizon kunnen uitbreidden!

Ondanks het gevoelige onderwerp vaccinatie zijn er meer mensen die de moed hebben hun zoektocht te delen. Zo lees ik in een artikel in Trouw dat alle opwinding over mazelen niet strookt met de feiten. Een lezer deelde dat hij niet wilde dat andere mensen slachtoffer zouden worden van zijn keuzes. Er werd immers geschetst dat kinderen aan acuut levensgevaar blootgesteld worden als ze naar een kinderdagverblijf gaan waar ook ongevaccineerde kinderen worden toegelaten. Toch had hij hierover zijn twijfels. Hij besloot deze stelling te toetsen aan gegevens die gewoon voor iedereen beschikbaar zijn: de CBS-statistieken. Hij ontdekte hierin dat de cijfers van het CBS, de feiten, een andere kijk op de stelling geeft. Ieder kan dat inzien en daar zelf een conclusie uit trekken.

Lees het hier:

Onderzoek is noodzakelijk, willen we tot ruimere inzichten komen. Als het om kinderen gaat dan is het verantwoordelijkheidsgevoel daarvoor heel groot en wanneer we zelf bepaalde kennis en inzichten niet ter beschikking hebben kan het risico van blind volgen om de hoek liggen.

Wetenschap alleen heeft ook niet alle wijsheid in pacht. Goed bedoelde richtlijnen worden op langer termijn soms achterhaald. Een voorbeeld hiervan is de periode tussen 1947 en 1976. Moeders kregen het zogenoemde DES hormoon toegediend om miskramen te voorkomen. Achteraf gezien deed dat het niet, het zorgde wel voor gezondheidsproblemen.

zInzicht opbouwen in oorzaken en de daarmee samenhangende gevolgen is nog altijd een uitdaging. Dit begint altijd met de wil om de waarheid te willen weten, jezelf vragen blijven stellen… open- minded naar zaken kijken… problemen willen oplossen en niet uitstellen. Iedereen wil het beste voor zijn kind en het is aan ieder van ons grondig te overwegen wat te kiezen. Bij dit alles zal ieder uit moeten gaan van eigen inzichten en verantwoordelijkheidsbesef dat niet altijd hoeft te leiden tot dezelfde handelwijze. Dienen we elkaar hierin niet te respecteren? Het is toch ons natuurlijk grondrecht om te mogen kiezen?