Column(111): Sneeuwpret

column nr: 111

De snowboots kunnen weer uit de kast en de slee mag weer van zolder. Het strooizout staat weer in de supermarkt en de auto’s worden massaal van de handrem afgehaald. Iedereen maakt zich op voor sneeuwpret. Eindelijk weer eens wat te beleven in deze “saaie” tijden.

De kinderen fantaseren over sneeuwpoppen maken en ook de ouders verheugen zich op een ouderwets sneeuwballengevecht. Overigens een van de weinige dingen waar ouders zich op verheugen. Niemand zit te wachten op het krabben van bevroren autoruiten en glibberend en glijdend op de plaats van bestemming aan te komen. Maar sneeuwballen gooien, dat lijkt voor iedereen een welkome afwisseling. Zelfs voor koukleumen zoals ik.

Al moeten we uiteraard wel de Corona regels hanteren. Sneeuw of geen sneeuw. Dus lieve mensen, alleen sneeuwballen gooien naar leden het eigen gezin aub. Of, bij gebrek aan een gezin, met een vaste snow-buddy. Vooraf graag de handen goed wassen en vooral niet inzepen. Dan is de anderhalve meter wel heel lastig te hanteren. Voordeel is wel dat, met een mondkapje op, jouw gezicht in ieder geval een stuk warmer blijft. Scheelt toch zomaar weer een paar blauwe lippen. Zijn die dingen toch nog ergens goed voor.

Sneeuwpoppen graag wel anderhalve meter uit elkaar om de kans op besmetting van de sneeuwpoppen te verkleinen. Vergeet niet de oren te maken, anders blijven de mondkapjes niet zitten. En uiteraard wel zorgen dat de handen gewassen zijn voor je ze vakkundig in de zijkant van de sneeuwpop steekt. En let op; voor negen uur moeten ze binnen zijn! Tenzij je een echte relschopper hebt gemaakt uiteraard. Die kunnen, zonder mondkapje op en met steen in hun hand, zelfs na negen uur de bloemetjes buiten blijven zetten.

Kinderen tot en met groep zes mogen samen met hun ouders van de dijkjes af sleeën, mits er wel afstand bewaard wordt tussen de volwassenen. Voor oudere kinderen het vriendelijke verzoek om alleen te komen en waar mogelijk, een mondkapje te dragen. Het is overigens wel verstandig om iedereen heel goed in te pakken. Want bij de eerste tekenen van snottebellen, is het weer terug naar de thuis-school-banken. Iets wat overigens onvermijdelijk lijkt. Met dertig kinderen in de klas, ramen open en lekker op de tocht zitten, komen die snotneuzen vanzelf wel.

Ik ben benieuwd hoeveel sneeuwbal gooiers er deze maandag ook daadwerkelijk in de schoolbanken kunnen verschijnen.

Hier waren de voorbereidingen voor het winterse weer al volop getroffen. Er ligt een skibroek klaar, de slee is opgezocht, er zijn extra boodschappen ingeslagen en de auto is van de handrem. Niet dat ik met dat weer in de auto zal stappen. Als het even kan blijf ik lekker thuis. Onder een warme deken met een kop warme chocolademelk in mijn handen geklemd. Dan ga ik even naar buiten om wat sneeuwballen naar mijn dochter te gooien om daarna, na een warm bad, weer heerlijk op de bank te liggen.

Het noodplan voor deze maandag ligt ook al klaar. Want na weken snottebel-vrij te zijn geweest, zie ik het echt wel gebeuren dat we net voor de finishlijn struikelen. De zakdoekjes staan in ieder geval al klaar. We kunnen cake bakken, Netflixen en spelletjes spelen. Kleuren, knutselen, of nog meer spelen in de sneeuw. Alles staat klaar om een paar dagen te genieten en legaal te spijbelen. Want eerlijk is eerlijk: déze juf is met pensioen. Na weken hard werken, ontiegelijk veel ontzag voor het vak te hebben gekregen, heb ik namelijk ontslag genomen. Ik heb mijn opzegtermijn gehad en ben officieel juf-af.

Snottebellen of niet

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗