Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


column nr: 113

Klassen met maximaal 21 kinderen. De droom van elke ouder! Klassen zijn tegenwoordig net legbatterijen waarbij er gekeken wordt hoe er zoveel mogelijk kinderen opgehokt kunnen zitten. Toegegeven, ik zat vroeger ook in een klas met 35 leerlingen maar dat was voor het passend onderwijs.

Dat was in de tijd dat je bleef zitten als je niet meekwam. De tijd dat er nog speciale scholen waren en er geen aangepast lesplan was voor elk kind. De eenheidsworst die we toen wilden creëren was ook verre van ideaal. Maar de chaos, drukte en gemis aan persoonlijke aandacht is niet wat ik voor mijn kind wil. En dat is wel wat ze nu krijgt. Net zoals zoveel andere kinderen. Dus maximaal 21 kinderen per klas lijkt mij een heel strak plan.

Het opnieuw opstarten van het land, het starten van evenementen, terugkrijgen van onze vrijheden en loslaten van de coronamaatregelen klinkt mij eveneens als muziek in de oren.

En zo zullen er de komende weken nog wel meer wortels voorgehouden worden. Dingen die de gemiddelde Nederlander graag zou willen zien. Allemaal mooie fata morgana’s die na de verkiezingen opeens “poef” opgaan in rook.

Je kunt er de klok op gelijk zetten. Zodra de verkiezingen eraan komen, schieten de loze beloftes als paddenstoelen uit de grond. De één nog mooier dan de ander. Allemaal mooie plannen die uiteindelijk sneuvelen onder het mom van geven en nemen. Om een coalitie te vormen moet iedereen iets geven. En vaak zijn het juist de punten die jij het belangrijkst vindt, die als eerste aan de kant geschoven worden.

Al hebben we nu ook wel geleerd dat wat de politiek wil, toch wel gebeurt. Daar hebben wij in onze democratie vrij weinig over te zeggen. Komt het verkeerde antwoord uit het raadgevende referendum? Ach, dan schaffen we die hele poppenkast toch af! Toch?

Geeft een rechter aan dat de avondklok niet aan de wet voldoet? Ach, dan gaan we toch als een gek alles in orde maken voor een vervangende wet. Dan zetten we onze rechtsstaat toch gewoon even voor lul. Want wat de politiek zegt, dat moet gebeuren. Linksom of rechtsom. Wel knap overigens, de mensen van de toeslagen affaire wachten al vier jaar. Vier jaar waarin ze moesten betalen. Moesten wachten op compensatie en gerechtigheid. Velen wachten nog steeds. Maar als de rechter dan oordeelt dat de avondklok eraf moet, dan kan Rutte er met 1 telefoontje voor zorgen dat de maatregel blijft staan. In ieder geval tot het hoger beroep.

Waarom kan het dan opeens wel? En is dit een democratie?

Tot nu toe heb ik me elke keer “geschikt” naar alle maatregelen. Ik heb mijn kind thuis lesgegeven, een mondkapje aangeschaft, welke ik ook nog eens draag. Ik heb zo min mogelijk contacten en zelfs de verjaardag van mijn kind werd stilletjes gevierd. Ik heb me er weinig kritisch over uitgelaten. Heb gedaan wat er werd verwacht. Niet omdat ik het ermee eens was. Niet omdat ik niet wilde protesteren. Maar meer omdat ik wilde dat het allemaal zo snel mogelijk weer normaal werd.

Ik deed gewoon wat er van mij gevraagd werd. Tot nu.

Want we hebben regels. We hebben wetten en een rechtssysteem. Ontworpen om ons te beschermen. Welke bescherming hebben wij als de politiek er omheen kan gaan. Als ze over onze democratie kunnen walsen zonder consequenties?

Ik ben dan ook van plan om met de verkiezingen mijn stem wel te laten horen. Niet door me te laten verleiden door alle mooie maar loze beloftes. Niet door te protesteren met spandoeken of door andere uitspattingen. Het liefst wil ik namelijk heel groot: Fuck You! Op het stembiljet schrijven. Maar ook dat ga ik niet doen. Wat ik wel ga doen is stemmen. Samen met mijn dochter. Zoals elk jaar. Zodat ze ziet dat het belangrijk is om te doen. Ongeacht of je het eens bent met wat er gebeurt. En dan tekenen we samen een heel groot hart op (*) biljet. Voor liefde en verbinden. Niet omdat de politiek dat nu laat zien. Maar omdat we dat zo hard nodig hebben!

(*) ]redactie ] wel jammer dat de stem daardoor ongeldig wordt verklaard!

 


Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 159 lezers


Ontdek meer van MAASSLUIS.NU

Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.

Helga de Lelij

Helga de Lelij

Helga de Lelij│ Maandagcolumnist per 7/2017 │ Vrouw met kind en manloos huishouden │ Levensgenieter │ Blogger bij Love2bemama, FleurFlirt en Ik ben Helga │ (HRM bij Tedecon) │ Hard voor weinig en altijd… Ehm nooit.. Ehm dat dus!

1 Reactie

  1. cindy
    23 februari 2021 at 21:18

    Helemaal met je eens, Helga!