Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Gisteren steeg de benzineprijs 0.04 cent, waarmee je nu 2,31 euro betaalt voor een liter. Een triest record. Van de week las ik een nieuwsbericht dat de komende periode ook de prijzen van brood, olie en pasta zullen gaan stijgen. Dit allemaal door de oorlog in Oekraïne.

Los van deze oorlog staan we de komende jaren voor een nog veel grotere prijsstijging, de prijsstijging in de zorg. De komende jaren rijzen de kosten de pan uit en de kwaliteit komt steeds verder onder druk te staan. De voorspellingen zijn dat in 2025 de kosten aan ouderenzorg, thuiszorg, gehandicaptenzorg en ggz voor de samenleving uit zullen komen op 59 miljard euro.

In sommige sectoren zijn de prijzen al met 50% gestegen. Deze hoge kosten zitten bijvoorbeeld in dure medicijnen en duurdere behandelingen. Een andere grote kostenpost zijn de personeelskosten. In tien jaar tijd namen de totale personeelskosten voor de ouderenzorg, thuiszorg, ggz en gehandicaptenzorg met bijna de helft toe. Er is een schreeuwend tekort aan personeel en instellingen kunnen de roosters amper rond krijgen. Met al deze prijsstijgingen zal een gemiddeld gezin straks een derde van het inkomen kwijt zijn aan zorgkosten.

Er zal fundamenteel iets moeten veranderen om de kosten van onze zorg betaalbaar te houden en misschien betekent dat ook dat we vooral eens hand in eigen boezem moeten steken. Zachte heelmeesters maken uiteindelijk stinkende wonden.

In het verleden heeft het CBS al eens onderzocht dat mensen met een lager opleidingsniveau gemiddeld zes jaar korter leven en vijftien jaar met een slechtere gezondheid dan mensen met een hogere opleiding. Mensen met bijvoorbeeld obesitas of tabaksverslaving zijn kwetsbaarder voor ziektes. Mensen die lijden aan een chronische ziekte doen bijvoorbeeld vaker een beroep op de zorg en er is ook een toenemende groep mensen die een combinatie van bovenstaande factoren heeft.

Is meer zorg dan de oplossing voor de aanpak van gezondheidsproblemen? In mijn ogen niet, je bent dan tenslotte alleen maar bezig met symptoombestrijding en je pakt niet de oorzaak aan. Volgens mij valt er veel meer winst te behalen met armoedebestrijding, het verkleinen van opleidingsverschillen, de zelfontwikkeling stimuleren en een veilige omgeving creëren voor opgroeiende kinderen. Dit heeft uiteindelijk een veel grotere invloed op de gezondheid, zowel fysiek als mentaal.

De komende jaren moet er volgens mij veel meer gekeken worden naar gezondheid dan naar de zorg, kijken naar de kwaliteit van leven in plaats van door te gaan tot het uiterste. Door steeds meer geld te pompen in de zorg komen andere sectoren onder druk te staan. Het is een soort “water naar zee dragen” geworden. Op dit moment is er sprake van overdiagnostiek en overbehandeling. Er wordt niet meer gekeken naar wat passende zorg is.

Ik geloof dat de focus leggen op preventie dit op de langere termijn een positiever effect zal opleveren op de gezondheid van mensen en daarmee op een afname van de zorgkosten. Preventie richt zich op de fysieke aspecten van gezondheid, gezond eten en meer bewegen zijn twee bekende onderdelen. Maar er dient ook aandacht te komen voor de mentale gezondheid. Mensen die mentaal gezond zijn, voelen zich niet alleen beter, maar zijn meer betrokken bij elkaar, zorgen goed voor hun kinderen, zijn productief en zijn betrokken bij hun directe omgeving en bij de maatschappij. Bij senioren zorgt een goede mentale gezondheid voor een betere kwaliteit van leven en zelfs een langere levensverwachting.

Gelukkig is er steeds meer aandacht voor deze nieuwe visie op de gezondheidszorg en het inzicht dat dit de enige manier is om meer greep op de zorgkosten te krijgen. Het Radboud UMC laat patiënten bijvoorbeeld eerst deelnemen aan het programma Fit for Surgery voordat ze geopereerd worden. Doordat ze dan in een betere conditie zijn, herstellen ze na de operatie ook beter en hoeven minder lang in het ziekenhuis te blijven.

Zelf neem ik op dit moment deel aan een onderzoek van het LUMC, Longstanding Exercise Therapy in patients with RA. Dit onderzoek richt zich op de vraag of langdurige oefentherapie de beperkingen veroorzaakt door reuma, verminderen en/of beperken. De nadruk ligt hierbij vooral op het woord langdurig. Reumapatiënten maken vaak wel kortdurend gebruik van fysiotherapie maar langdurig vaak niet, ook omdat hier vaak geen vergoeding voor is. Ik volg nu ongeveer een jaar dit programma en ben verbaasd over de effecten. Ik beweeg beter en ben inmiddels mijn medicatie aan het afbouwen. Iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden.

Dit zijn zo maar twee voorbeelden van een nieuwe aanpak die volgens mij de enige weg is naar een betaalbare gezondheidszorg. Door de huidige crisis is er nu ruimte voor nieuwe ideeën en ontstaat er een bredere visie op gezondheid en zorg!

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 187 lezers

Trudie Pasterkamp

Trudie Pasterkamp

Trudie Pasterkamp | Zaterdagcolumnist per 9-2017 | Coach Rouwverwerking & Verlies | Praktijk ELBE | Forum voor Maassluis■ Steunraadslid 2022-2026 ■