Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


column nr: 119

“Ik kan het me niet meer herinneren”. Bijna fameuze woorden nu. Iedereen die ook maar een beetje het nieuws volgt, weet wie deze woorden onlangs heeft uitgesproken. Vanuit zijn ivoren torentje lijdt de leider van ons land blijkbaar aan selectief geheugenverlies. Niet gek ook, want met zoveel op je bordje kan het zijn dat iets je weleens ontschiet. Dat maakt het nog geen leugen. Toch?

Mijn dochter heeft dat ook regelmatig. Wanneer IK een belofte maak, kan ze zich dat maanden later nog feilloos herinneren, maar wanneer zij iets beloofd… Ze vergeet spontaan dat ze haar kamer zou opruimen, de vaatwasser zou uitruimen of dat ze haar huiswerk zou maken. Selectief geheugenverlies heet dat. Iets waar onze premier blijkbaar ook last van heeft. Alleen zijn de gevolgen voor hem iets erger dan een rommelige kamer of een kruisje achter zijn naam omdat hij zijn huiswerk niet ingeleverd heeft.

Maar het maakt niet uit. Wij vergeten allemaal weleens wat. Zo was het gros van de stemmers de toeslagenaffaire vergeten toen zij gingen stemmen. Of de duizend euro voor de werkende Nederlanders, geen geld meer naar de Euro, het (bijna) afschaffen van de dividendbelasting en geen cent meer naar Griekenland. We weten allemaal hoe dat is afgelopen, maar konden het met het aankruisen van het juiste vakje even niet meer herinneren. Ook de mededeling dat hij de uitslag van het Oekraïne referendum zou respecteren en die onderste steen die nooit boven kwam waren ons massaal ontschoten. De hypotheekrenteaftrek die stond als een huis volgens diezelfde Rutte bleek ook een luchtkasteel en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Maar we vergaten dat massaal. Hoe kan het anders dat zijn partij weer de grootste is geworden?

Politiek bedrijven is liegen, bedriegen en alles mooier maken. Verpak die drol in een gouden papiertje, gooi er een strik omheen en opeens is het een mooi cadeau. Zo werkt dat. Of is iedereen het kwartje van Kok inmiddels ook alweer vergeten? Het heerst volgens mij. Dat selectief geheugenverlies.

Feit blijft dat onze premier wederom op een leugen betrapt is. Of zoals hij het zegt: tijdelijk geheugenverlies. En opeens staan er allemaal moraalridders op die eisen dat hij weggaat. Ik zeg moraalridders omdat iedere politieke partij luchtkastelen verkoopt in tijden van de verkiezingen. Iedereen in de politiek liegt en bedriegt wanneer het hun uitkomt. Of zoals zij het allemaal zien: vergeten gewoon even wat ze hebben gezegd.

En toch zitten we nu in een iets wat vreemde situatie. We hebben een gevallen kabinet. Een demissionair premier die met de verkiezingen gewoon opnieuw gekozen is… Alsof je ontslagen wordt op je werk omdat je niet functioneert om vervolgens via een uitgebreide sollicitatieprocedure, een nieuw contract tekent voor dezelfde functie. Maar nu willen ze dus dat, voordat het nieuwe contract ingaat, hij eerst zijn spullen pakt en het terrein verlaat. Een beetje vreemd is het niet?

Zelf ben ik geen fan van Rutte. Noch van zijn partij. Ik heb ontzag en respect voor Pieter Omtzigt. In mijn ogen een van de weinige in de politiek die eerlijk en oprecht overkomt. Ik zeg bewust overkomen omdat het feit dat hij nog niet betrapt is op een leugen wellicht ook zou kunnen betekenen dat hij het gewoon een stuk beter kan. Niet per definitie dat er geen leugens zijn. Daarvoor is de politiek te gehaaid.

Maar de hele schijnvertoning om Rutte van zijn troontje te stoten vind ik walgelijk. Ja hij heeft gelogen. En nee, dat was niet de eerste keer. Maar hij is niet de enige. Hij zal ook zeker niet de laatste zijn. En hij is nu eenmaal opnieuw gekozen door de inwoners van dit land. Dat is democratisch gebeurd. Geheugenverlies is blijkbaar net zo besmettelijk voor de gewone mens als in de politiek. Dat zijn we alleen voor het gemak eventjes vergeten!

Editor's Rating

De column zou ook kunnen heten "Hoe de kiezer zelf het probleem veroorzaakt". Hoge bomen vangen veel wind en nu is er een storm van kritiek. Het Omtzigt zinnetje wordt het Waterloo van Mark. Het gaat helemaal niet om die paar woordjes, maar om het laatste restje geloofwaardigheid van de politiek. Toch ziet Helga heel scherp waar de Nederlander in feite boos op moet zijn: op zichzelf. Hij heeft het zien gebeuren en heeft er niets aan gedaan. Hij laat het allemaal over zich heen komen. Deze column is in feite ook "een drol met een gouden strikje". De lezer is blij met wat er geschreven staat, maar is zelf de reden. Dat stemt tot nadenken.
Helga de Lelij

Helga de Lelij

Helga de Lelij│ Maandagcolumnist per 7/2017 │ Vrouw met kind en manloos huishouden │ Levensgenieter │ Blogger bij Love2bemama, FleurFlirt en Ik ben Helga │ (HRM bij Tedecon) │ Hard voor weinig en altijd… Ehm nooit.. Ehm dat dus!

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    5 april 2021 at 10:03

    “Alz-hei-me-‘r niet aan had herinnerd…….!”
    #dementsionair