Column(12): Wat is vrijheid?

colum nr: 12

Wat een enorm drukke, rare week. Spullen uitzoeken, schuurtje plaatsen in de tuin, planten snoeien en dan ook nog alle daagse beslommeringen van mantelzorg, doktersbezoeken en fysiotherapie. Maar we gaan gestaag door. En dan komt ook woensdag 11 maart nog het boek van Oostland Literair uit. 2020, 75 jaar vrijheid.

Oostland Literair zal je denken, dat heeft toch niks met Maassluis te maken?

Dat klopt! Oostland Literair is een groep schrijvers uit Lansingerland en Pijnacker-Nootdorp. Omdat ik ongeveer 12 jaar in Pijnacker heb gewoond, ben ik in die tijd in contact met Oostland Literair gekomen. Hier is mijn netwerk dan ook begonnen met het in contact komen met schrijvers en dichters. En van daaruit zijn er diverse mooie projecten geweest en volgen er regelmatig nieuwe initiatieven in Oostland en ook daarbuiten.

“Stil Leven”
Mijn eerste kennismaking met Oostland Literair was naar aanleiding van een project over eenzaamheid. Zij brachten een verhalenbundel uit rond dit thema: “Stil Leven”. (Uitgeverij Oostland, september 2016) Bij deze verhalenbundel was ook een kalender gemaakt en hiervoor mocht ik “model” staan. Niet dat ik nou de knapste ben, maar goed, ik mocht dus meewerken op deze wijze aan een mooi en bijzonder project. De bundel is overigens nog steeds te koop. Nu zo een aantal jaar verder is helaas het thema nog altijd actueel. Ook in Maassluis proberen ze hier “werk” van te maken. Neem bijvoorbeeld “Kerstfeest in de stad”, met als thema: “Je bent niet alleen”. Hier schreef ik eerder al over. En ook dit jaar heeft de Gemeente Maassluis zich aangesloten bij het landelijke initiatief “Eén tegen eenzaamheid”. Onlangs mocht ik daarover in gesprek komen met een medewerkster van de gemeente, nadat ik er een vraag over had gesteld via de email. Een boeiend gesprek, interessant om te horen wat de gemeente gaat doen, maar dat terzijde.

2020, 75 jaar vrijheid
Het is dit jaar dus het jaar dat wij 75 jaar vrijheid vieren. In dat kader heeft Oostland Literair met veertien schrijvers een verhalenbundel geschreven. Ik mocht hiervoor als bijdrage twee gedichten schrijven. Mijn gedicht heeft als stelling: “Vrijheid is relatief”. Een prachtige bundel overigens, waaraan met heel veel plezier door de schrijvers gewerkt is. En om dan een gedicht te schrijven over een oorlog die wij zelf niet hebben meegemaakt is best een bijzondere opgave. In mijn ogen is vrijheid dus relatief. We moeten ons aan zoveel regels houden in dit land en hebben verplichtingen te over om Nederland een beetje gestructureerd te houden, maar we leven hier wel in een relatieve vrijheid. We mogen (bijna) alles zeggen, zolang het maar binnen de lijntjes blijft van onze multiculturele samenleving. Maar we moeten ook niet wegkijken voor de problemen die dit met zich mee brengt. Zo is afgelopen week weer de aanslag in Utrecht volop in het nieuws, waar Gökmen T. diverse mensen ombracht in de tram in Utrecht en waar ook gewonden vielen. Een verschrikkelijke gebeurtenis hier in ons land. Vrijheid is dus relatief.

Nu zal je bij jezelf ongetwijfeld afvragen, wat moet ik hiermee?
Dit jaar zullen er vele evenementen zijn ook hier in Maassluis en omgeving die betrekking hebben op onze vrijheid. We zullen de beelden weer voorbij zien komen op televisie en internet over de verschrikkingen uit de Tweede Wereldoorlog, inderdaad de TWEEDE. Moeten wij ons niet zorgen maken dat er misschien nog wel een derde zit aan te komen? Immers in diverse landen is het onrustig of is er wel een oorlog gaande. “Ver van mijn bed” hoor ik dan sommigen zeggen en denken. Klopt! Maar het gevaar is nog altijd dichter bij dan je denkt. We wonen in een vrij land, we hebben hier niet direct een oorlog, maar gevaar ligt altijd op de loer. Soms is de trigger gewoon een uitspraak van iemand om ergens iets te doen laten ontploffen. Ook Nederland is in diverse landen betrokken bij de oorlogen aldaar. Dat zullen sommige landen of groeperingen ons niet in dank afnemen. Ik maak mij daar weleens zorgen over. Wat of wie zal ons land treffen met een aanslag zoals onder andere in Utrecht is gebeurd. Nee, wat mij betreft is vrijheid relatief. Voldoe je aan de regeltjes dan is er niks aan de hand, maar kleur in dit geval niet buiten de lijntjes van wat wij als samenleving acceptabel vinden, dan gaat het faliekant mis.

Respecteer elkaar, maar reageer
Zolang als wij elkaar maar respecteren, ieder in hun waarde laten, zal er weinig aan de hand zijn. Maar wijs elkaar ook terecht wanneer er iets is dat niet door de beugel kan. Laat dan ook van je horen op een respectvolle manier. Dit kan gewoon met eenvoudige woorden, daar heb je geen geweld voor nodig. Het gaat erom hoe je het brengt.

Stilstaan bij de vrijheid
Sta jij ook stil bij de vrijheid? 4 mei de dodenherdenking, (slechts) 2 minuten stil zijn om hen die voor ons gevochten hebben te herdenken, om op 5 mei feest te vieren, omdat wij die dag bevrijd zijn? Ook dit jaar zal ik op 4 mei weer herdenken en op 5 mei ongetwijfeld wel op één of ander festival rondkijken. Maar dit jaar sta ik dus ook stil bij de stelling: “Vrijheid is relatief”. Het wordt een bijzonder jaar waar we vrijheid vieren, maar ook gevangen zitten in wetten en regelgeving. Ook een jaar waarin ik hoop dat Eenzaamheid weer een stukje verder de wereld uit wordt geholpen.

Zullen wij dit jaar omkijken naar elkaar? Elkaar helpen waar nodig is en misschien zelfs wel even dat bakje koffie drinken met iemand die eenzaam is. Of dat glaasje limonade, want ook kinderen kunnen eenzaam zijn! Laten wij er met elkaar een mooiere wereld van maken in alle Vrijheid… Met de beperkingen die er zijn.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗