[redactie: Ondanks zijn senioriteit moet de columnist op vrijdag weer een stapje opzij doen voor de Sint]
MADRID,
Ik heb mijn plannen voor een korte vakantie in de omgeving van Valencia moeten laten varen. Dat valt helaas in het water door de grote stortregens waar veel landgenoten het slachtoffer werden. Ik wens iedereen daar veel kracht moed en sterkte.
Ik zit daarom in november nog steeds in Madrid. Het is hier weliswaar aangenaam, maar een weekje uit de drukte van de voorbereiding van mijn komst naar uw stad had mij nog aangenamer geleken. Ik heb daardoor nu wel meer gelegenheid om te controleren hoe uw stadje aan de Waterweg zich voorbereidt.
Mij is ter ore gekomen dat u de wens uit mijn vorige column direct in vervulling laat gaan: het Sinterklaashuis is dit jaar gevestigd in het Gemeenlandshuis. Wat een zegen. Ik dank jongeheer Jack van harte dat hij dit zo snel geregeld heeft. Hij wordt dus niet voor niks spindoctor genoemd.
Ik maak mij nog wel een een beetje zorgen over hoe rijkelijk de dag van mijn aankomst, intocht en zegetocht door de stad zal worden. Er rommelt wat bij De Rode Mijter Company. Het gerucht gaat “dat ze een beetje op de kleintjes moeten passen”. Het zal van u – de stedelingen – zelf afhangen of zij daarin slagen. Daar hebben ze een magisch middel voor ingezet: de Queer code.
Wat zegt u? Spreek ik het verkeerd uit? Oh, het is de QR code. Pardon. Nu ja die nieuwerwetsigheden zijn aan mij niet besteed. Of wacht … ze worden wél aan mij besteed. Gelukkig.
Ook ben ik nog niet geheel gerust over het ontvangstcomité. Wie staan er uiteindelijk op de Stadhuiskade? is de vraag van die dag. Uw stadsbestuur wisselt namelijk sneller van baan dan de gemiddelde mens kan bijhouden. U heeft dit jaar een burgemeester versleten. U heeft voor uw wethouders allerlei portefeuilles door elkaar gehusseld. Dat is niet handig voor uw imago. Zitten er zwakke broeders tussen? Wellicht kwakkelt Sjefke te vaak. Hij zal wat hij krom heeft gebogen niet makkelijk meer rechter krijgen. Ik zou willen pleiten voor een tijdje strafbank voor hem.
U heeft dit jaar al meerdere gemeenteraadsleden versleten, zelfs een hele raadsfractie opgeheven. En dan, Madre Mia, gaat er alweer een wethouder weg. Dat is in uw gemeente wel erg vaak het geval. Ik raad u aan om in de toekomst net als ik te handelen bij de aanname van nieuwe pieten.
Ik heb uit mijn gelederen een groep wijze pieten met senioriteit aangesteld voor mijn seniorenwelzijn. Ik heb hen gepaaid met een port en een advocaatje. Zij beoordelen de groentjes (vroeger noemde ik dat nog zwartjes) op hun verstand van zaken. Die selecteren voor mij de blijvers en niet de baantjesjagers. Dat is de kwaal waaronder uw stad lijdt. Voorheen waren het plucheklevers, nu jobhoppers.
“Kan ik elders beter, dan ga ik elders” lijkt het credo van uw personeel tegenwoordig. Mocht u het niet direct beseffen, kijkt u dan maar eens naar de post-Koos-periode. U versleet naast 2 burgemeesters ook nog eens een hele trits aan raadsleden en ambtenaren. Sommigen zijn tijdig weg gebonjourd, andere gaven om duistere redenen er de brui aan. Het verklaart natuurlijk wel de geringe slagvaardigheid die ik in uw gelederen moet constateren. Er is veel reuring, maar weinig slagkracht.
U heeft twee weken tot aan mijn komst. Het kán nog goed komen, maar ik ben er nog niet echt gerust op. En kom ik niet, dan is dat wellicht aan uzelf te danken. U bent immers met velen na Halloween ter ziele gegaan. Allerzielen, Dia De los Muertos.
¡ Hasta la Vista a todos !
Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 219 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
Dank u Sinterklaasje….