Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


column nr: 138

Eigenlijk ben ik volledig Corona-moe. Alle berichtgeving over dat onderwerp probeer ik te mijden als de pest. Ik zie het allemaal wel. Hoor het wel als het zover is. Voor ons zat er dit jaar toch geen buitenland vakantie in, dus ook geen testen / “verplicht” vaccineren et cetera.

Toch kom je er niet onderuit. De Corona berichtgeving beheerst dan niet meer het nieuws, maar het speelt wel degelijk nog steeds een grote rol. Zo zag ik pas een van de geplande uitjes voor mijn dochter in het water vallen. Wegens het niet verlenen van een vergunning gaat: Kids aan de Vlieten, definitief niet doorgaat. Jammer.

Bij mij rijst de vraag: Waarom? Of eigenlijk waarom niet? Het aantal besmettingen in Maassluis laat namelijk geen schrikbarende stijgingen zien. Sterker nog, we zitten onder het landelijk gemiddelde. Daarnaast zijn er, bij de weinige meldingen van positief geteste personen, geen ziekenhuisopnames. Je weet wel, die graadmeter waar voorheen de maatregelen aan vastkleefden. Dus welke afwegingen zijn er hier gemaakt? Wat was doorslaggevend? Welke gegevens zijn daarvoor gebruikt?

De grote vraag blijft hier toch: Waarom heeft meneer Haan hiertoe besloten? Zeker gezien het feit dat Bouwdorp Wilgenrijk wel gewoon door kon gaan. Is dat niet meten met twee maten? Of zou het feit dat het Wilgenrijk de elite van Maassluis schijnt te zijn daarbij een verschil hebben gemaakt? Al gaat dat ook weer niet op wanneer je kijkt naar de Kids Olympics. Eveneens een heel erg leuk evenement voor kinderen maar niet bepaald “elite” te noemen. Waarom mag het een wel, maar wordt voor het ander geen vergunning verleend. Ik snap dat niet.

Maassluis is daarbij overigens geen uitzondering. Overal wordt met twee maten gemeten.

Zo mag de Formule 1 in Zandvoort wel doorgaan. Iedereen die kaartjes heeft voor Max Verstappen kan zich verheugen op een leuke dag. 70.000 mensen mogen daar genieten. Maar een festival met meer dan 750 bezoekers, dat mag niet. Het verschil in het aantal toegestane toeschouwers is immens. Is dat omdat de Formule 1 in Zandvoort Nederland op de kaart zet? Was het echter niet zo dat wij ooit ook een voorbeeld waren voor “festivalland”? Waarom mag het ene wel en het andere niet? Voetbalstadions mogen weer vol, de rijen bij de Efteling zijn weer ouderwets lang, maar een kleinschalig evenement voor kinderen, dat mag niet. Ik snap het niet.

Toch moeten wij niet zeuren. Nederland is gelukkig nog heel “makkelijk”. Zo zijn er in Europa al meerdere landen die vaccinaties verplichten voor bepaalde doelgroepen. Italië was het eerste land die zorgmedewerkers verplichtte zich te laten vaccineren. Gevolgd door Frankrijk en Griekenland waarbij die verplichting volgende maand ingaat. In Engeland moet je straks gevaccineerd zijn om überhaupt uit te mogen. Overal ter wereld zijn er werkgevers die een vaccinatie eisen van hun medewerkers en die dat ook mogen eisen. Regels die een jaar geleden als sprookjes werden beschouwd, worden langzaam maar zeker werkelijkheid. Dus al met al hebben wij niets te klagen. Wij mogen gelukkig nog zelfs beslissen wat we willen. Gelukkig zijn wij NOG niet zo ver. NOG niet, want ik sluit inmiddels niets meer uit.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 544 lezers

Helga de Lelij

Helga de Lelij

Helga de Lelij│ Maandagcolumnist per 7/2017 │ Vrouw met kind en manloos huishouden │ Levensgenieter │ Blogger bij Love2bemama, FleurFlirt en Ik ben Helga │ (HRM bij Tedecon) │ Hard voor weinig en altijd… Ehm nooit.. Ehm dat dus!

2 Reacties

  1. Rien vd Vlist
    16 augustus 2021 at 13:27

    Wilgenrijk de elite van Maassluis …….. Heel Maassluis kon zich inschrijven! Kijk nog maar eens op https://wilgenrijk.nl/nieuws/bouwdorp-wilgenrijk-2021-huizen-van-de-toekomst/
    Weliswaar tot een gelimiteerd aantal, maar ja … dat is in deze tijd niets nieuws.

  2. Aad Rieken
    16 augustus 2021 at 08:19

    Gaat de Furieade nog wel door na einde anderhalvemeter,
    die pas een zekerheidje gaat worden op 20 September?

    #hetisdannogkortdag!