Column(149): De lijkwagen rijdt achteruit (1)

Mag ik jullie deze keer meenemen in een korte vervolg serie van een vakantie verblijf welke zo een serie zou kunnen zijn uit Fawlty Towers, een hilarische beleving met een bijzondere wending. Met in de hoofdrol John Cleese als Basil als zijnde de hoteleigenaar en Andrew Sachs als Manuel als zijnde diegene die het eten uitserveert en allerlei andere klusjes. Voor de goede orde heb ik dan ook de namen Basil en Manuel aangehouden.

Intro:

We verblijven een week in een soort kasteeltje of groot herenhuis, als je het zo zou willen noemen, op het Hollandse platteland met het stempel vergane glorie, een zeer groot stempel dan wel. Zowel van buitenaf gezien als vanbinnen, van eetzaal tot terras, van ontvangsthal tot trappenhuis, van kamer tot toilet. Dat allemaal inclusief een muffe oude geur, gratis erbij. Gelukkig is het hoogzomer en staan vele ramen en deuren open, ook ’s nachts op onze kamer. Dan vooral niet te vergeten de lift waar je als 2 haringen in een ton staat, Arie et moi en aangezien Arie een buikje heeft is het erg close en enigszins lachwekkend om te zien hoe wij de lift inschuiven of was het worstelen? Nee dan de lift zelf. Als je erin staat verwacht je ieder moment dat de lift met een donderslag naar beneden stort als je de geluiden van kraken en steunen hoort. We hebben daarna de benenwagen gebruikt en de kuitspieren behoorlijk verstevigd door de trap te gebruiken.

De koffers worden apart naar boven gestuurd door Manuel waarna hij daarna als een razende de trappen op stuift om boven de koffers uit de lift te halen en deze naar onze kamer brengt. Nou heeft Annie natuurlijk niet 1 rolkoffer bij zich, maar 2, nog een aparte tas met schoenen en de plamuurkoffer oftewel de beautycase. Dus sjouwen helaas eerst voor Arie, galant als hij is en daarna Manuel. Nee, we mochten de koffers niet zelf naar boven en in de kamer brengen, dat heet service, zei Basil. We kregen vooraf duidelijk instructies van hem nadat we ons hadden aangemeld.

Maar alla…Ik zwijmel altijd bij dit soort locaties, mijn fantasie maakt overuren en de nodige theaterstukken passeren de revue. Dus we verblijven een week op deze locatie met halfpension zoals dat heet oftewel ontbijt en lunch. Er was geen andere mogelijkheid dan per week te boeken van zaterdag tot zaterdag…Dus dat betekent een week doorbrengen in gezelschap van ontbijt en diner met dezelfde medegasten.

De ligging is ideaal om van alles te ondernemen, in combi met de vergane glorie vind je mij zowat spinnend op de stoel bij ontbijt en het diner.

We ontbijten zoals iedere ochtend beneden op het terras. Een terras met overkapping en zijwanden welke open en dicht kunnen afhankelijk van het weer, welke piepen en kraken bij het sluiten of opengaan. Maar vooraf passeren we de “eetzaal” voor de avondmaaltijd, hoge plafonds, stoelen met tierlantijnen in het rood, strak witte tafelkleden met oude messen en vorken die ik eigenlijk zo in mijn tas zou willen laten glijden. Delfts blauwe borden en sierlijke kopjes incluis.

Het ontbijtbuffet is heerlijk Hollands, dus ruime keuze. Gecombineerd met het prachtige landelijke uitzicht, het zwoele briesje en de rust tafelen we lang, te lang wellicht. Dus iedere ochtend aanschouw ik met Arie dezelfde medegasten die, zoals je mij kent, allemaal een naam hebben gekregen, nou ja allemaal…diegenen die mijn aandacht trekken.

Kun je in je fantasie meegaan met de beschrijving… dan heb ik het goed verwoord.

Ik stel je alvast voor aan een aantal medegasten welke op mijn netvlies zijn blijven hangen en de nodige aandacht van mij hebben gekregen.

Meneer en mevrouw Velo (vanwege het vreemde montuur op zijn neus).

Meneer en mevrouw Hebbie haar weer (vanwege hun voortdurende en aanhouden discussies)

Tante Mathilde met haar 2 neven en nicht (zomaar een gedachtengoed)

De paardenfokker (waar…maar niet eenzaam of alleen, wel spraakzaam).

Jut en Jul, als zijnde 2 eeuwig klagende zeurkousen.

Dat allemaal op behoorlijke leeftijd. Wij vallen wel een beetje uit de toon, maar het zorgt voor hilarische momenten met een onverwacht bizar moment.

Nieuwsgierig…? Wordt vervolgd.

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗