Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Kijkwijzer. Bedoeld om aan te geven voor wie een bepaald programma geschikt is. Met name voor (jonge) kinderen. Zodat zij beschermt worden tegen geweld/ grof taalgebruik en seks.
Niet iedereen houdt zich daar overigens netjes aan. Ik ook niet. Wanneer er staat dat het voor tien jaar en ouder is, mag mijn dochter van negen dat best kijken. Ik ben daar niet alleen in. Het is immers een leidraad en geen eis.
Toch let ik er altijd wel een beetje op. Iets voor zestien jaar en ouder mag ze bijvoorbeeld dan weer niet kijken. Ik maak zelf de inschatting wat geschikt is en wat niet. Deze komt over het algemeen toch wel redelijk overeen met de kijkwijzer.
Ik was dan ook verbaasd toen mijn dochter het van de week ineens over Squid Games had. Een serie die, zoals degene die hem gezien hebben weten, niet bepaald geschikt is voor tere kinderzieltjes. Zelfs ik heb met half dichtgeknepen ogen sommige stukjes gekeken. Op geen enkele planeet en op geen enkele manier mag mijn dochter hiernaar kijken. Toch wist ze feilloos het deuntje van de pop in het begin mee te zingen.
Hoe kan het dat zij dit wist? Ik heb overal begrenzing op zitten. Ze mag niets zien zonder mijn toestemming. Sponge Bob en Barbie uitgezonderd. Ze heeft een kinderaccount op Netflix, mag niet alleen op TikTok en ook op YouTube is zo ingesteld dat ze slechts bepaalde dingen kan zien. Hoe kan het dan dat ze een dergelijk programma wel kent?
Tot mijn verbazing is dit, op het super bekende Roblox (alle ouders met relatief jonge kinderen weten wat ik bedoel), gewoon na te spelen. Inclusief pop en schieten. Ik wist niet wat ik hoorde. Roblox is officieel voor tien jaar en ouder. Maar hiervoor deed ze vooral mee met online verkleedpartijtjes of bouwde ze een pretpark. Ik had er dan ook verder niets achter gezocht. Klasgenootjes van haar zitten er al veel langer op. Ik zag het als iets onschuldigs.
Inmiddels heb ik daar dus ook een leeftijdsbegrenzing ingesteld. Al neem ik daarmee wel het risico dat zij niet langer mee kan praten over bepaalde onderwerpen. Maar spelletjes als Squid game, die zijn voor mij echt een brug te ver. Noem mij maar ouderwets. Over beschermend. En ja, ik weet ook wel dat ze het alsnog bij vriendjes kan zien. Dat kan ik niet tegenhouden. Maar ik hoop zo toch het een en ander nog even wat langer bij haar weg te houden. Ik praat erover. Ik waarschuw ervoor en hoop, bid, dat ze ernaar luistert.
Mijn verbazing werd bijna nog groter toen ik vervolgens las dat de pop uit het spel, dit weekend in Rotterdam zou staan. Nu snap ik wel dat de wereld niet ingericht is om alle tere kinderzieltjes te beschermen. Maar moet dat nu echt? Gaat dit niet een beetje ver?
Toegegeven, ik vond het ook een hele goede serie. Het concept is goed bedacht. Bizar, maar wel goed. Ik zou alleen in geen duizend jaar dit na willen spelen. En het dan gek vinden wanneer er straks een of andere malloot in het rond gaat schieten?
Kinderen beschermen in de gewone wereld is al bijna een onmogelijke taak. Laat staan als je daar het wereldwijde web bij optelt. Alles, maar dan ook echt alles is wel op internet te vinden. En geen enkel platform/ type media kan alles eruit filteren. Dat snap ik. En geen enkele ouder kan iedere content bekijken alvorens hun kinderen het mogen zien. Daar heb je de tijd niet voor. Ik ben dan ook erg benieuwd hoe andere ouders dat doen? Zo is Fortnite ook officieel voor twaalf jaar en ouder, maar hoor ik vanaf groep drie al klasgenootjes van mijn dochter daarover
. Ben ik dan echt zo streng? Ben ik te beschermend? Of zou die kijkwijzer en alle andere leeftijdsindicaties er niet voor niets zijn?
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 162 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.