Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Ik ben bij Rataplan en daar ontdek ik bij de afgiftebalie dat er diverse dozen met boeken staan. Zouden mensen werkelijk hun boeken in dergelijke aantallen wegdoen, vraag ik mij af. En zou de jongste generatie nog wel lezen eigenlijk?
Ik vraag daarom aan één van de medewerkers of dit vaker voorkomt. “Meneer u moest eens weten hoeveel boeken wij hier weer aan de man brengen voor een euro of twee. Kijkt u boven maar eens.” Zo gezegd, zo gedaan. Ik beklim de trappen en tref daar tot mijn verbazing een halve etage met boeken. Het blijken er heel veel te zijn. Variërend van niemendalletjes tot zware studieboeken. Deze zouden in de bibliotheek niet misstaan. Maar degenen die hier zoeken zijn allemaal boven de veertig, dus dat is licht zorgwekkend.
Ik kijk verder in het rond en zie een grote hoeveelheid kledingrekken. Kennelijk krijgen die kledingstukken ook een tweede leven.
Ik ben nieuwsgierig geworden en vraag mij af of hoe dat zit bij de andere kringloopwinkels. Ik begeef mij op weg naar Cor & Kitsch en tref daar op bescheiden schaal een vergelijkbare hoek. Mooi dat we zo intensief aan recyclen blijken te doen.
Ik loop langs de Voedsel- en Kledingbank en zie dat men daar ook veel kleding inneemt en recyclet. Dan moet de Doorsluizer vast ook in dit wereldje meedoen. Ik ben er nog nooit binnen geweest, maar nu wint mijn nieuwsgierigheid het van de weerstand tegen oude meuk. Ik tref daar inderdaad veel meuk aan en ik heb even de neiging om snel naar buiten te gaan. Toch loop ik door en zie een hoek met boeken. Er is geen jeugd die daarnaar kijkt. En ook hier is een hoek met kleding waar wordt gesorteerd. “Dit mag naar Faveur”, hoor ik een van de dames zeggen. Ik zie haar met prachtige dameskleding – als nieuw – even later vertrekken. Faveur zit aan de chique zijde van het water, vlak naast Julia en De Verrijking. Faveur, het klinkt een beetje kakkerig Wassenaars: “Tjibbe is mijn faveuriete hockeyeur. De Kanjeur”.
Mijn nieuwsgierigheid is bevredigd. Ik loop door naar Kevin’s en neem plaats aan mijn stamtafel. Mijn borrel verschijnt en de jongedame vraagt: “Wat gaat u deze week doen?”
“Ik denk erover om mijn boekenkast eens flink uit te dunnen en mijn kledingkast zal ik ook uitmesten. Grote schoonmaak, zou mijn moeder zaliger gezegd hebben. God hebbe haar ziel.”
“Goed voornemen”, antwoordt zij. Ik hef mij glas.
Santjes!
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 188 lezers
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.