Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


column nr: 16

Kleuterjuf (m/v) is een vak, zoals astronaut, stukadoor, of financieel adviseur. Ga het maar doen als je er niet voor geleerd heb. Ik ben ongeschikt, te snel, te ongeduldig te resultaatgericht. En ik heb ervoor geleerd, kun je nagaan…

Op radio Rijnmond was een reportage over een mevrouw die in een kleuterklas kwam vertellen over haar politiehond. Ach arme… De reporter met een fluisterstem: ‘Annie zit nu in de kring met dertig kleuters en zij gaat vertellen over de politiehond’. ‘Goedemorgen’ zei Annie voortvarend, ik ben Annie en dit is een politiehond wat denken jullie dat een politiehond doet?” “Boevenvangen!”, hoor je vanuit diverse kanten. “Ja heel goed, maar dat bedoel ik niet. Wie weet er nog iets? Boeven vangen! Ja boeven vangen. ‘Goed zo, maar wat doet een politiehond nog meer? Ja zeg het maar, met dat rose t-shirt: ‘Boeven vangen.’

Ja dat weet ik nou wel. De toon wordt al een beetje radeloos… dit gaat nog even verder. Ik zit met kromme tenen in de auto. Ach, ach, ach het lijkt zo makkelijk, maar je kunt beter proberen een groep vlooien in een bakje te krijgen dan kleuters daar waar je ze wilt hebben.

Ik heb veel workshops gevolgd waar ik niks meer van herinner en waar ik weinig aan had, maar ik herinner me er één waar ik dagelijks profijt van heb gehad. Ga niet door met vragen, VERTEL het gewoon. Hoeveel spieren heeft een olifantenslurf? 14? Nee, 50? Nee. Nee een olifantenslurf heeft 40.000 spieren, vertel het gewoon!

Jij bent degene met de kennis! Had Annie maar gelijk vertelt dat de politie niet alleen boeven vangt maar ook zorgt voor de veiligheid. Dan had ze voor de zekerheid wat voorbeelden kunnen geven want veiligheid is een moeilijk woord dat niet alle kleuters kennen.

Uiteraard heb ik ook de kleuters les gegeven, maar dat is zeker niet de makkelijkste groep. Geef mij maar de Middenbouw of Bovenbouw. Zo had ik samen met kleuterjuf Caroline een subsidie aangevraagd voor de les Doezel het konijn. Twee dromen kwamen daarmee uit. Die van Caroline om een kinderboek te illustreren en uit te geven en mijn idee om kinderen te verrassen door het prentenboek te laten beleven in het echt. De subsidie kregen we en zo kwam het dat twee jaar lang alle kleuters van Maassluis het prentenboek kregen en dat we daar een les omheen konden maken. De kinderen lazen het boek over Doezel het konijn in de klas en met de leskist erbij was het een feest van horen, zien en voelen. Dan kwamen de kinderen naar het NME alwaar alles uit het boek herkenbaar aanwezig was. De tuin met de oude knoest waar Doezel zich verstopt heeft, het natuurmuurtje en alle bloemen.

Het konijn was een knuffel die Carolien als model gebruikt had die dus sprekend leek op Doezel. We hadden nog een echt konijn willen gebruiken maar dat was niet haalbaar. Meestal ging het goed en waren de kinderen met de hele groep opzoek maar Doezel. Maar heel vaak had groep twee al de les gehad. Ondanks dat we dan zeiden dat groep twee het niet mocht verklappen was er altijd wel een bijdehandje die recht naar de knoest liep en riep hier is die! En meer dan eens waren kinderen teleurgesteld en riepen “hij is nep”. Een keer was een meisje zo kwaad dat die nep was dat ze het konijn wegsmeet en heel boos was. Toen ik er wat van zei had ik het gedaan, helemaal over haar toeren en huilend naar mama…

Volgens Caroline, had ik naar het meisje moeten gaan en zeggen: “Natuurlijk is die nep, maar we doen gewoon alsof…”en dan was het opgelost geweest.

Ik ben ongeschikt echt waar. Nooit boos worden zegt Caroline.

Niet alle kleuters zijn altijd schattig….

Moet je je voorstellen je hebt 30 kleuters in je klas wat tegenwoordig heel normaal is. Ze zijn allemaal aan het werk, je helpt er eentje die een moeilijke opdracht heeft. Twee kindjes moeten naar de wc, eentje krijgt zijn broek niet open. In de poppenhoek is een ruzie over wie de kinderwagen mag. Keesje moet zijn pilletje en de nieuweling begint opeens te huilen dat ze mama zo mist. Dit gaat de hele dag zo door. En dan nog de gymles: 60 schoenen uit en dan weer aan, sokjes kwijt, ritsje kapot…Echt je kunt beter een dag in de mijn werken…

Als je je kind van de week naar school brengt en je komt een kleuterjuf tegen, buig dan even!

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 316 lezers

Carla Brouwer

Carla Brouwer

CARLA BROUWER HELLEBRAND | Columnist 7/2019 - 1/2022 | Lezen, Koken | Natuur | fotografie | creatief | enthousiast oma | Vertelt graag te pas en te onpas hoe geweldig de natuur in elkaar steekt.

4 Reacties

  1. Jan Timmner
    16 september 2020 at 09:12

    mooi verhaal weer Carla en zelfs voor een oude Opa zo herkenbaar, want die had ook eens een jonge dochter

  2. Yvonne
    16 september 2020 at 08:32

    Carla je bent geweldig en heel duidelijk opgeschreven en ik heb genoten van je verhaal.

    • Paula Lispet
      16 september 2020 at 09:09

      Wat herkenbaar Carla en wat leuk! Toch heb ik het al 46 jaar volgehouden!😜😜De Doezelles was altijd fantastisch!

  3. Jolanda
    15 september 2020 at 08:46

    Heerlijk verteld…heel herkenbaar, door verhalen van mijn zus(óók juf) en bij mezelf, ik werk in de kinderopvang…
    Het is écht niet altijd gemakkelijk…