Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

column nr: 16

Deze pandemie zorgt voor veel ellende. Mensen ziek, mensen sterven, mensen verliezen werk en inkomen, bedrijven in zwaar weer, ongelofelijke werkdruk in de zorg.

Ieder heeft wel een mening over hoe de regering handelt in deze crisis, commentaar geven vanaf de zijlijn is simpel. Ik geef het je te doen, je kunt het niet iedereen naar de zin maken. Op dit moment moeten we roeien met de riemen die er zijn en vanuit deze situatie lessen trekken voor de toekomst.

Erg fijn om te zien dat heel veel mensen hulp bieden, niet alleen de vrijwilligers van bestaande organisaties maar ook anderen die de nood al snel zagen en spontaan aan de bak gingen. De Maassluise groep “Corona – Durf te vragen en helpen” heeft al bijna 1400 leden, veel van hen doen boodschappen, maken kinderverjaardagen feestelijker, koken voor mensen die hun maaltijdservice nu moeten missen, maken honderden bemoedigende kaartjes voor mensen die eenzaam zijn, en ga zo maar door. En dan die Maassluizer die de bezoekmobiel ontwierp en maakte – daarmee kunnen nu mensen veilig op bezoek in het verpleegtehuis, prachtig! De massale hulp voor de voedselbank dit weekeinde, hartverwarmend!

Andere mensen zijn ontevreden, klagen dat ze veel dingen “niet mogen”. Ik leerde als kind al dat er een verschil is tussen ‘mag niet’ en ‘kan niet’. Klinkt ook een stuk volwassener als je zegt ’we kunnen nu niet massaal naar een festival’ of ‘we kunnen niet te dicht bij elkaar komen’ in plaats van ‘we mógen dit en dat niet’.

Terwijl ik dit schrijf hoor ik op de radio dat de NS oproept om vooral thuis te blijven, omdat de treinen naar het strand overvol zijn. Waarom mensen? Waarom maak je het thuis of dichtbij huis niet gezellig. Iedereen weet toch onderhand wel dat we dit virus niet onbelemmerd z’n gang kunnen laten gaan? Daar is onze gezondheidszorg niet op ingesteld. Als dit zo doorgaat kunnen zomaar de versoepelingen van de maatregelen weer ingetrokken worden.

Dan staan waarschijnlijk diezelfde mensen weer vooraan om de overheid “de schuld” te geven.

Wat waren we als maatschappij slecht voorbereid op deze situatie! De gezondheidszorg was niet voorbereid. Alles moest snel en op het laatste moment opgeschaald worden, hulde voor de mensen die dat voor elkaar hebben weten te brengen. Apparatuur en beschermingsmateriaal moest uit alle hoeken van de wereld komen. Beangstigend dat we totaal niet zelfvoorzienend kunnen zijn in een crisis als deze.

Het leed voor bewoners in instellingen voor gehandicapte mensen, woonvoorzieningen voor ouderen en verpleegtehuizen is onmenselijk groot. Ik pleit ervoor om standaard in al deze woonvormen een ruimte inzetbaar te houden waar mensen elkaar contactvrij kunnen bezoeken – als voorbereiding voor een volgende pandemie en intussen te gebruiken voor mensen met incidentele besmettingen.

Graag zou ik zien dat onze overheid zich inzet voor permanente pandemiecentra, wellicht met hulp van het Rode Kruis, en operationeel gehouden door Defensie. Tijdens een pandemie militairen inzetten in deze centra, zij kunnen langere tijd intern blijven en ingezet worden voor verzorging, schoonmaak, de was, voeding, distributie beschermmateriaal, steriliseren medische spullen, testmaterialen, medicatie uitgifte en voorraadbeheer, communicatie tussen ziekenhuizen, enzovoort als ondersteuning voor medici en verpleegkundigen.

Pandemiecentra zijn mogelijk in leegstaande ziekenhuizen en bedrijfsgebouwen. Daarin kunnen ook flinke depots komen voor beschermingsmateriaal en een voorraad medicijnen. En dan graag herbruikbaar beschermingsmateriaal, de afvalberg van al het wegwerpspul dat nu wordt gebruikt is immens.

Nu wordt er heel veel staatssteun gegeven voor mensen die niet kunnen werken, het betalen of aanvullen van salaris en een basisvoorziening voor zelfstandigen, financiële steun voor bedrijven. In grote haast opgetuigde regelingen waarvan de uitvoering niet overal soepel verloopt. Er vallen mensen buiten de boot wanneer zij niet in één van de hokjes passen… Er is ontzettend veel (belasting) geld mee gemoeid, alleen al het salaris aanvullen voor het personeel van de KLM kost ons 120 miljoen euro per maand!

Een oplossing die nu steeds meer bijval krijgt is een onvoorwaardelijk basisinkomen invoeren. Ik schreef hier over in mijn column van september vorig jaar.

Column(11) Bestaanszekerheid en Levensgeluk

Het model dat ik in de column noemde was toen al doorgerekend door het Nibud, en intussen ook door het Centraal Planbureau, het kan gewoon! Geen subsidie- en toeslagencircus meer en bij een crisis zoals nu zit er niemand plotseling zonder inkomen.

Ik wens iedereen die vanaf deze week weer aan het werk kan veel succes, en hoop dat zij hun werk veilig kunnen doen!

Adri Huisman

Adri Huisman

Adri Huisman | Adri Huisman | groen, sociaal, duurzaam | lid van GroenLinks | blij met beeldende kunst! | 5/2018 - 8/2022