Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Het is volle bak op de Markt. Ik word bijna omver gelopen door een groepje middelbare scholieren. Ze zijn op zoek. Kennelijk een soort ontdek de stad in speurtocht modus. Het oogt wel ontspannen hoe zij zich een weg zoeken. Natuurlijk is er altijd een haantje de voorste bij op weg om zijn neus te stoten.
Even verderop loopt een kleine kudde senioren die een stadswandeling doen. Een grijsblonde dame voert het hoogste woord. Dat is vast een stadsgids. Alleen de overbekende paraplu ontbreekt nog.
Even verder zie ik bij De Waker een groepje toeristen – herkenbaar aan hun witte benen onder korte broeken – neerstrijken. Bij de twee ijssalons is het een drukte van belang. Bij de één vooral volwassen klanten, bij de andere zie ik voornamelijk jonkies.
In de Nieuwstraat daarentegen is het stil, weinig winkelend publiek. De loop lijkt eruit te zijn. Ook op de Zuidvliet weinig reuring. De boys van het Drankenkabinet moeten het kennelijk hebben van de vroege zaterdagavond. Ik realiseer mij ineens dat hoe verder ik de kern van het stadshart uitloop over de Dr. Kuyperkade hoe stiller het wordt. Het was mij nog niet eerder opgevallen. Eigenlijk is heel dit stuk kwijnende. Ik heb niet de indruk dat de winkeliers er flink aan trekken om het een leuk centrum te houden. Er blijken zelfs een aantal winkels gewoon gesloten op deze woensdag.
Ik nader inmiddels Kevin’s. Terwijl ik naar binnen stap, zie ik de aardige attente jongedame mijn kant uitkijken en zij maakt vragend een borreltje? gebaar. Ik knik gretig.
Het is een goed moment om de leegte te vullen met warmte voor het Hart. Mijn hart wel te verstaan. Ik neem plaats aan mijn stamtafel en hef het glas naar haar.
Santjes!
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 426 lezers
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.