Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Het leven wordt steeds duurder. Voor hetzelfde geld heb je steeds minder boodschappen. Noodzakelijke dingen die bijna dagelijks duurder lijken te worden. En de prijzen stijgen niet met 1 of 2 cent. Nee, er wordt met gemak twintig of dertig cent opgegooid. Benzine lijkt vloeibaar goud en zal de komende tijd nog duurder worden. Hierdoor stijgen de boodschappen ook weer in prijs want ja, die boodschappen moeten vervoerd worden naar de supermarkten. En denk maar niet dat dat niet doorberekend wordt.
Kachels staan laag of soms helemaal uit. Een extra trui en deken zijn nodig om het leefbaar te houden. Maar om het nu lekker behaaglijk te noemen? Mensen hebben te maken met energie armoede. Met echte armoede.
De rijen bij de voedselbank zijn langer dan ooit. Elk dubbeltje moet zes keer omgedraaid worden. Maar het draaien houdt een keer op. Je kan jouw geld maar 1 meer uitgeven. Creativiteit kent ook een eind.
En zo wordt de kloof steeds groter tussen arm en rijk.. De rijken worden steeds rijker. Die hebben inkomsten uit beleggingen, huurpanden of crypto ’s. Die stoken er geen m³ minder om maar krijgen wel dezelfde compensatie. Dezelfde “belastingverlaging” op die energie. Die kunnen gezond voedsel veroorloven. Die kijken niet naar de prijs in de supermarkt. Terwijl de “onderste laag” maar wat vaker een zak patat in de frituur gooit. Dat is goedkoop en vult ook. Dan maar iets minder gezond. Armere mensen leven over het algemeen toch korter. Ik snap het wel. Zeker wanneer een onderzoek in het ziekenhuis je ook nog eens EURO 385.- kan kosten. Dus ga je maar niet. Stel je het uit.
Ondertussen hebben de welgestelden aan het eind van de maand nog steeds geld over. Terwijl de armen elke klap voelen. Die moeten blijven puzzelen.
Wie voor een dubbeltje geboren is, wordt nooit een kwartje. Iets wat ik vroeger niet wilde geloven, maar nu wel steeds meer realiteit zie worden. Zo kun je nauwelijks rondkomen wanneer je fulltime werkt voor minimumloon. Zelfs niet met alle toeslagen. Laat staan dat je dan ook echt iets op kan bouwen voor later. Een huis kopen in deze tijd kun je vergeten. Daar kom je als “dubbeltje” niet eens bij in de buurt. Met minimumloon zou je, technisch gezien, een hypotheek van krap EURO 86.000,- kunnen krijgen. Daar koop je nu nog geen parkeerplaats voor. En met huren bouw je niks op. Als je al aan een huurhuis komt met al die wachtlijsten. Elke maand is het puzzelen om de rekeningen te betalen. Elke keer checken of jouw saldo wel hoog genoeg is. Elke week weer minder boodschappen in je mandje. En dat zorgt voor stress. Heel veel stress. Daardoor ga je minder genieten. Kun je minder hebben. Word de motivatie minder. Het licht aan het eind van de tunnel lijkt steeds verder weg. En zo blijf je in een cirkel zitten.
En toch moeten we blij zijn dat onze wieg hier in Nederland staat. Kijk naar alle ellende nu in Oekraïne. Ik klaag over de prijzen van benzine, boodschappen en gas. Ben bang voor de komende stijgingen. Maar ik kan veilig over straat. Hoef me geen zorgen te maken over een vader of broer die moeten vechten. Ik hoef geen kogels of bommen te ontwijken. Ik slaap in een warm bed in plaats van een ondergronds metrostation. Ik kan alleen maar hopen dat er zoveel mogelijk mensen snel en veilig uit Oekraïne kunnen vluchten. Dat ze warm en liefdevol opgevangen gaan worden. Die mensen hebben pas echt recht van klagen. Die zouden willen dat ze zich alleen maar druk hoefde te maken over een warm huis. Die hebben hun hele hebben en houden achter moeten laten.
Dan ben ik toch maar wat blij dat ik een dubbeltje in Nederland ben.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 188 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.