De laatste zaterdagcolumn voor de kerstdagen. De drukte en hectiek zij alweer dagen voelbaar. Drukte in de winkels, drukte op de weg, mensen zijn kortaf, snel geïrriteerd, er kan geen lachje af. Van de week was ik met mijn kleindochter in de Hoogvliet, zij zat in het winkelwagentje en had de grootste schik. Opeens kwam er een man in een scootmobiel voorbij, hij nam de bocht om mijn winkelwagentje te krap en sleurde mijn wagen mee, met mijn kleindochter erin. Ik was zo verbouwereerd dat ik niks heb gezegd, de winkelwagen greep en haar meteen geruststelde. Er kon geen sorry af niks, wat bezielt je dan toch?
De periode voor de kerst is er voor mij dan ook vooral een van verbazing. Alles wat ik hoor en zie om mij heen, op social media en op televisie is zo`n andere invulling van de kerstperiode dan waar de kerst voor mij voor staat.
Terwijl ik deze column schrijf staat het kerstconcert van Andre Rieu in Maastricht aan op de televisie. Mooi maar tegenwoordig ook veel uiterlijk vertoon waarbij de muziek er soms bijna niet meer toe doet. Vroeger ging ik graag, samen met mijn vader, naar het traditionele kerstconcert in de kerk. De “oude” liedjes met de oorspronkelijke teksten blijf ik het allermooist vinden.
Terwijl ik deze column schrijf is er zojuist een terroristische aanslag gepleegd op een kerstmarkt in Duitsland. Veel gewonden en voor zover nu bekend 1 dode. Ik kan er met mijn verstand niet bij. Mensen bezoeken een kerstmarkt voor de gezelligheid, de sfeer en leven zo naar de Kerst toe en dan gebeurt er zoiets akeligs. We lijken wel steeds vaker rekening te moeten gaan houden met dit soort absurde aanvallen soms in naam van een geloof maar volgens mij veel vaker de actie van een enkele zieke geest, zoekend naar “zijn gerechtigheid” of “his moment of fame”. Aanvallen die zo onverwachts en onvoorspelbaar zijn dat je ze nooit voor kunt zijn en dat is beangstigend. Hoe vaak zeg je niet tegen je kinderen, je geliefde, kijk uit als je ergens bent, “proef” de sfeer en als de sfeer lijkt om te slaan ga dan op tijd weg maar tegen dit soort acties doe je niets. Je bent weerloos in zulke situaties.
Ik probeer me niet te laten beïnvloeden door al die negativiteit want ik kan er namelijk niets aan veranderen. Ik hoef geen extreem dure cadeaus onder de boom te hebben, het scheelt me heel veel stress in mijn hoofd en in mijn portemonnee, Ik hoef geen tien gangen diner op de tafel te toveren. Sterker nog, ik zet iedereen zelf aan het werk, kerstavond staat de pizzarette op tafel en mag iedereen zelf zijn eigen pizzaatje beleggen en klaar maken.
Eerste kerstdag maak ik peertjes klaar met een lekkere rollade, zoals mijn moeder het vroeger deed. Als er iets is wat ik mis tijdens de feestdagen zijn het mijn ouders, het gezellig samen zijn. ’s Middags een stevige wandeling want dan hadden we vaak te veel gegeten om weer thuis te komen met wat lekkers bij de koffie. We hadden nooit cadeautjes bij de kerstboom die hadden we tenslotte al van Sinterklaas gekregen. We probeerden wel elk jaar Scrooge te zien op de tv, de originele uiteraard. Een prachtige film waar we met zijn allen volop van genoten.
Een heerlijke tijd waar ik met een warm gevoel aan terugdenk.
Tweede kerstdag ben ik tenslotte alleen en nee dan ben ik niet zielig. Als ik wil kan ik weg, ik heb boeken om te lezen en films om te kijken. Ik hoop de ruimte te vinden om het jaar een beetje te gaan afsluiten en ik maak mijn begin met de 12 heilige nachten. Ik kijk terug op het jaar dat bijna ten einde is en maak een begin met het nieuwe jaar. Wat zou ik graag willen bereiken, hoe wil ik mezelf in dit nieuwe jaar verder laten groeien en ontwikkelen. De 12 heilige nachten staan voor elke maand in het jaar, de tijd lijkt dan even stil te staan terwijl ik opnieuw de verbinding met mezelf zoek en de boel de boel even mag laten zijn.

Ik hoop dat u vrede in uw hart mag vinden en dat het hele jaar mag uitstralen want in deze rumoerige en soms akelige wereld hebben we dat hard nodig.
Fijne kerstdagen en een gezond en mooi nieuw jaar!

Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 163 lezers