Column(178): Participatie

Wat mij betreft had het woord “participatie” uitgekozen mogen worden tot het woord van het jaar 2024. Overal kom je het tegen: in de politiek is het een geliefde en onbegrepen term, in de opvoeding van het kind trouwens ook geliefd … maar onbegrepen.

Participatie door middel van vrijwilligerswerk. Al die vrijwilligers zijn vaak de steun en toeverlaat van een organisatie. Vaak blijkt het een moeizame tocht om vrijwilligers te werven en vast te houden terwijl er juist door de participatie van deze groep mensen zo veel meer mogelijk is.

Zelfs het bedrijfsleven kent tegenwoordig participatiemogelijkheden. Medewerkers zijn dan tevens mede-eigenaar van het bedrijf waar ze werken. Medewerkers delen mee in de groei en in de winst van het bedrijf. Een interessant concept!

Participatie lijkt op dit moment wel een modegril, je kunt er mee scoren en het is overal een vereiste met als gevolg dat iedereen het er constant over heeft. Dat zorgt er ook gelijk voor dat de inhoud ervan een beetje verloren gaat, want er is namelijk niets zo belangrijk als participatie. Participatie in de politiek begint met luisteren door politici naar u als inwoner. Het geeft u als burger de kans om invloed uit te oefenen op wat er in onze stad gebeurt.

Participatie in de politiek is voor mij een heel belangrijke term. Een concept waar ik heilig in geloof als het op de juiste manier word uitgevoerd, maar ook een term waar je op dit moment mee dood gegooid wordt.

Participatie in de verschillende woningbouwprojecten, participatie bij de nieuwbouw van de Maassluise sporthal en participatie bij de tijdelijke wissellocatie voor de leerlingen van de Maassluise scholen aan de Richard Hollaan. Dat zijn zomaar een aantal voorbeelden van de laatste paar maanden. De gemeente Maassluis geeft aan dat bij elk project de buurtbewoners, de Maassluise inwoners betrokken zijn of zijn geweest. In de raadvergadering wordt standaard benoemd dat participatie heeft plaats gevonden en burgers ruim de mogelijkheid hebben gehad om hun zegje te doen en de gemeente, daar waar mogelijk, getracht heeft dit mee te nemen in de plannen.

Het vreemde is dat vervolgens al die burgers teleurgesteld en boos reageren dat ze zich niet gehoord voelen en de plannen onveranderd doorgaan of met een minimale verandering. Veel bewoners noemen de participatie pogingen van de gemeente niet meer dan een onderdeel op het afvinklijstje. We hebben de burger gehoord, we hebben een enquête gehouden, we hebben een inloopavond georganiseerd. Klaar is kees en weer door!

Als onderdeel van de raad, al is het maar als steunraadslid, heb ik soms last van misplaatste schaamte. Hoe kan het toch zijn dat iedereen in de raad hier maar akkoord mee blijft gaan, soms met wat gemor maar daar blijft het dan toch echt bij. Als er gestemd moet worden, stemt bijna iedereen altijd weer voor soms met de kanttekening dat het de volgende keer toch echt anders moet, maar het verandert nooit. Het college gaat stug door op de ingeslagen weg. Met als gevolg dat dezelfde burger uiteindelijk geen behoefte meer voelt om te participeren. Toch vragen we diezelfde inwoner wel weer om te gaan stemmen als het zover is “want dat is belangrijk”. Laat uw stem horen! Vervolgens schrikken we van de lage opkomst en begrijpen we niet waarom onze inwoners thuisblijven. Wat een façade!

In mijn optiek moeten er twee zaken per direct veranderen! Participatie moet binnen de gemeente een rol van betekenis gaan spelen, burgers moeten serieus genomen worden en gemaakte op- en aanmerkingen moeten deel gaan uitmaken van de voorgenomen plannen. Het zou het college sieren als zij zich hier nu werkelijk eens verantwoordelijk voor gaan voelen. Stoppen met wollige woorden, holle fratsen en glazen bollen en daarvoor on de plaats: luisteren naar onze burgers om er vervolgens ook daadwerkelijk mee aan de slag te gaan!

Daarnaast zou de gemeenteraad eens moeten ontwaken uit de slaapstand (de enkeling daargelaten die al wakker is) en hun taken naar behoren moeten gaan uitvoeren. Als de participatie niet naar behoren is uitgevoerd dan dient het project stop gezet te worden totdat het onderdeel participatie naar behoren is uitgevoerd en bewezen verwerkt is in het project. Ja, dat kost geld maar alleen dan zullen inwoners weer vertrouwen in de politiek krijgen, zullen zij onderdeel worden van onze stad en zullen projecten kunnen spreken van gezamenlijkheid. Dat is hoe politiek zou moeten werken en dat is hoe politiek er voor mij uit zou moeten zien. Samen met de inwoners voor de inwoners!

Trudie Pasterkamp

Steunraadslid Leefbaar Maessluys