Column(18): Gelukkig, een nieuw jaar

Maandagochtend 4 januari 2021. Een nieuw jaar is begonnen. Er is veel over gesproken de afgelopen tijd. Over de jaarwisseling. Hoe zou die verlopen? Over het nieuwe jaar 2021.

Een jaar van hoop, aldus premier Rutte. Met licht aan het einde van de tunnel. Toch hoor ik menigeen verzuchten; ‘Gelukkig, een nieuw jaar’. De kinderen (12, 11 en 8 jaar) beginnen deze maandag online, met een ‘meet’, waarbij ze elkaar weer zien en de meester luchtig de dag- en weektaak toelicht. Hij eindigt verrassend met een ‘stelling van de dag’ welke luidt: ‘Wat is geluk?’ De bedoeling is er thuis, met broer, zus of ouders over in gesprek te gaan.

Onze dochter vindt het een rare vraag. Haar geluk is zo vanzelfsprekend. Ze is een kind van de dag. Van het moment. Ze geniet eigenlijk altijd tenzij ze op de stoel van de tandarts zit. Ze is eigenlijk altijd tevreden. Ze geniet van kabbelend water tegen de boot of tegen de kade van de Waterweg. Ze geniet van het licht dat door het bladerdek schijnt en de wind die de bladeren doet ritselen. Ze geniet van de lichtjes wanneer we in de opkomende schemer van het uitzicht genieten bij de Maeslantkering. Ze geniet van een ritje in de auto. Dan kijkt ze graag naar buiten. Naar alles dat voorbij gaat. En ze geniet het meest van zomaar wat lopen of wanneer ze harp speelt.

Is het niet klaarduidelijk wat de definitie van geluk zou kunnen zijn? Wanneer we kijken naar een kind lijkt zich die waarheid te ontvouwen. Een kind streeft niet naar geluk. Een kind vraagt zicht niet af of hij gelukkig is. Hoe het gelukkig wordt. Een kind streeft niet naar geluk. Wanneer we niet streven naar geluk hoeven we er ook niet over te piekeren. Liggen we er niet van wakker. Het scheelt een boel Yoga en Mindfulness wanneer we gewoon maar tevreden zijn met wat de dag ons brengt. Het kleine geluk.

Natuurlijk stuit ik op weerstand met deze woorden. Misschien heb ik gemakkelijk praten? Er zijn mensen voor wie zelfs het kleine geluk zich verstopt onder een zware deken van ongeluk. Ver weg van hier. Mensen die op de vlucht zijn voor oorlog of geweld. Voor wie Corona slechts bijzaak is en helemaal niet aan de orde.  Ook in Nederland zijn er genoeg die moeite hebben om overeind te blijven. Mensen, ongelukkig in de liefde. Met gezondheidsproblemen. Met ongeluk in werk of woning. Pech in vriendschappen of relaties. Natuurlijk. Dat weet ik ook. Maar toch. Op zoek naar meer geluk stuit ik, voor de verandering, op een liedje van mijn held; Maarten van Roozendaal.

Het geluk lacht ons toe en fluistert kleine dingen
Zoals kijk eens in het hoekje, misschien val ik je ten deel
Het geluk zegt: Neem de ruimte, ontspan en wees jezelf
Het geluk heeft mooie woorden maar het praat wel een beetje veel

Het geluk zegt: Leef in het nu, neem je lot in eigen handen
Het geluk zegt: Maak een keuze, grijp het leven bij de keel (…)
Het geluk bedoelt het goed, maar het praat een beetje veel

Het geluk zegt: Hou het simpel, wees dankbaar en tevreden
Het geluk zegt: Doe niet moeilijk, het leven is een pijp kaneel (…)
Ik vind het geluk op zich best aardig, maar het praat wel erg veel

Het zegt: Verzorg jezelf en denk om je gezondheid
Het geluk zegt: Stel je open, voel je deel van het geheel (…)
Het geluk heeft wel gelijk, maar het praat gewoon teveel

Het geluk heeft het begrepen, het zegt mij nu niet meer zo veel
We zijn elkaar soms bij het wandelen of wanneer ik piano speel

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗