Column(18): PlaStik

column nr: 18

Over -tig jaar moet het ingeperkt, beperkt zijn tot alleen afbreekbaar plastic. Ik zou zeggen dat het wel effe eerder zou kunnen, toch? Dat hoeft mijns inziens niet lang te duren met de stand van de techniek etc. Gewoon blote groentes, geen gezeur. Broccoli zit nu heel benauwd te kijken vanachter plastic. En de komkommer zit in een soort supercondoom. Waarom? Als je erover nadenkt en je wekelijkse boodschappen onder de loep neemt als het om verpakking gaat, sla je steil achterover. Ongehoord veel en dubbel.

Ik noem alleen de viskraam nog maar waar ik gisteren vis stond te kopen. Ik verbaas me daar over. Eén haring gaat in twee vellen papier. M’n kleine stukjes zalm, die ik sporadisch eet, werden in een luxe bakje gedaan met scharnierend sluitend deksel. Met teveel ruimte en daarover heen nog een papieren zak. De makreel, gerookt door opa, werd ook in twee megavellen papier verpakt. En daarna met z’n allen nog in een plastic tasje! Kortom een bak met teveel. Zo kan ik nog wel even doorgaan natuurlijk. Maar ik ga het weigeren, dat plastic.

Een paar supermarkten hebben ook papieren zakken voor fruit en groenten en nog beter, van die netjes met sluiting. Hoe mooi kun je het maken. Hoera! Af en toe in de was en klaar voor gebruik is het weer. Die papieren zakken zijn ook oké natuurlijk, letterlijk. Als je bomen poot, kun je ook gebruik maken van wat ze allemaal aan ons leveren. Behalve zuurstof en zuivere lucht, dat wat we zoveel gebruiken, maar ook papier. Maar weer even terug naar de winkels. Kom op zeg, weg met plastics. Of gebruik alleen afbreekbaar plastic!!

Even tussendoor, als ik in de polder achter mij loop zie ik akkers met plastic, jawel, niet één stukje, maar veelvouden daarvan. Het gebeurt gewoon om de hoek. Maaien, omploegen, maaien, ja, zo wordt het vanzelf kleiner en kleiner tot onzichtbaar, maar het zit er wel in … grond waarvan we eten…

Overal wordt nog gehoosd met plastic. Al scheelt het wel heel veel dat de detailhandel al een halt is toegeroepen met de tasjes. Nu de voedingsmiddelenindustrie en de rest nog. Sommige supers en bedrijven doen het al veel beter. Zijn kritisch in hoe ze de dingen verpakken en met welk materiaal en ruimte. Die zijn vindingrijk. En kijk, die mogen blijven en vooral doorgaan. PlaStik! Het woord zegt het al. Plastic stikt, verstikt. Is voor alles verstikkend. Alles, ook je groente. Soms vind ik het jammer dat er aan plastic geen zware lucht of smaak zit. Wat zou het dan snel over zijn… Iedereen tot inkeer en dan al het PlaStik laten!

Als sommige mensen nu nog binnen in plaats van buiten eten en drinken, dan scheelt dat ook veel opruimwerk. Ergens zitten eten is veel meer genieten dan lopend …

Voorlopig zou ik zeggen, mijden die plaStiks. Neem gewoon een stoffen tasje of zo. Kun je gewoon wassen als het nodig is. Koop of maak gewoon een leuke tas. En groente met een plekje of iets los? Nou èn? Het smaakt er heus niet minder om. Wordt er niet meer zoveel weggegooid.

Ineens, even een ander onderwerp, bedenk ik me nog die mensen, die bestelde kleding gedragen en wel terugsturen. Je zal maar moeten snuffelen … ! Gewoon prijzen aan de voorkant bevestigen, zichtbaar of vervelend voelbaar. Iets wat prikt, zeker bij ondergoed …

Maar goed, ik had het over plastics waar we van naar de gallemiezen dreigen te gaan. Kom op, op naar een afbreekbaar plastic. Voordat het ons afbreekt. En niet over –tig jaar. Dat is laksheid en afwachten …. Waarop?

Doe het nú maar. Plastic afbreken tot nul.