Column(18): Wijsheid en Verlangen

Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.

Klik voor de definitie van een column

  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.

• De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
• Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
• Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
• Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.

Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

column nr: 18

Tweewekelijks besteed ik aandacht aan welke gedachten onze taal uitdrukt. Idealiter is dat exact wat we bedoelen, vaak echter is er een toelichting, interpretatie, bijsturing of herijking nodig. Want taal leeft! De tijdgeest bepaalt de betekenis.

WANNEER ONTMOETEN WIJSHEID EN VERLANGEN ELKAAR? IN CULTURELE SECTOR!

Onze culturele sector loopt een deuk op en ook boekhandels hebben het zwaar. Wat zien we nabij aan culturele en talige bijzonderheden? Laten we eens kijken naar wat schrijvers, die ons reeds ontvallen zijn, hebben aangereikt! Zo zei onze eigen Hella S. Haasse (1918-2007) eens: ‘Taal is de uitdrukking van cultuur. Zonder goed onderhoud van de taal verschraalt het denken’. Gerrit Komrij (1944-2012) stelde: ‘De cultuur van een land wordt gevormd door bij tijd en wijle invloeden van buitenaf én door stromingen en stijlen die over de wereld waaien’. De laatste bedoelde met cultuur ‘wat het aan literatuur en kunst, dans en muziek voortbrengt’.

We zien met eigen ogen en horen met eigen oren wat momenteel de boventoon voert op televisie, in de krant en in het onderlinge gesprek. Het woord ‘crisis’! Het krijgt betekenissen zover de interpretaties, voorstellingen en gedachtegangen maar kunnen reiken. Dus daarmee is de definitie van Hella al gevangen, want taal drukt nogal wat uit de laatste 2 maanden. Of we de taal goed onderhouden weet ik niet zozeer, maar het denken hoeft in ieder geval niet te verschralen. Mijn kanttekening bij het onderhoud van de taal betreft de regels en de noodverordeningen die ons worden ‘voorgeschoteld’. We doen er alles aan ons 1,5 meter-gedrag in een sociale – en werkvorm te gieten. Creativiteit wordt zeker aangeboord, ook in ons 1,5 meter-begroeten, maar het onderhoud van de taal kent toch een dominantie ten aanzien van de regels. Er wordt aan ons gevraagd ons eraan te houden.

Geen zorg! Natuurlijk kent de blik op taal altijd ruimte in zijn uitingen. Zo is de schrijverij over de beleving van de crisis flink op gang gekomen. Te denken valt onder anderen aan ideeën en acties om elkaar te helpen, over het omgaan met problemen die zich voordoen voor kwetsbare gezinnen, over het niet of verschraald kunnen bezoeken van ouderen in het verzorgingstehuis, over een dragelijk alternatief voor het niet volwaardig afscheid kunnen nemen van een overleden dierbare of het niet (langer) kunnen dragen van lasten door ondernemers. Kortom, pandemie-gerelateerde taal is op stoom. Dan zijn we weer bij de uitspraak van Gerrit Komrij. Het waait nogal aan stromingen en stijlen over de wereld die momenteel onze cultuur bepalen. Aan culturele wind geen gebrek.

Met de taal en literatuur weten we ons dus wel te vermaken, maar met het live delen van kunst, dans en muziek is het moeizaam gesteld. Er zijn terecht zorgen over de toegezegde financiële support voor de culturele sector. Gelukkig zijn onze bestuurders zich gaandeweg aan het realiseren dat het behoud van de culturele sector een substantieel deel uitmaakt van onze economie. Naar mijn idee is het zelfs voor een groot deel gezichtsbepalend voor de ‘kleur’ van de economie. Dus als de economische cijfers weer groei zouden kunnen vertonen, wat heb je eraan als onze beleving van kunst, dans en muziek slechts een luxeartikel is geworden en daarmee bestemd voor een selecte groep?

Wat we willen is dat ‘de fun en het kunnen beleven van wie wij met elkaar zijn’ binnen bereik blijft. Hoe doet Maassluis dat? Terwijl Frankrijk de noodtoestand verlengt en in Italië het aantal coronadoden weer fors stijgt, gaat op Maassluis.nu de aandacht uit naar: ‘Tips voor Moederdag’, ‘Het eren van zorgmedewerkers in de strijd tegen corona’, ‘Schoolbesturen die het onderwijs op afstand hebben opgepakt’, ‘WOS komt met Songfestival Challenge aan de hand van eigen videoslip’ en ‘Stadsgehoorzaal biedt een reeks livestreams voor theatervermaak’. Zo even een willekeurige greep uit het nieuws. . Hiermee de Maassluise cultuur bedoelend en niet de mededeling dat er de afgelopen 3 maanden nauwelijks woninginbraken waren. Dat is meer cult op het voor slachtoffers verkeerde uur.

Voor een positieve omslag naar onze beleving van, deelname aan en creaties vanuit de cultuursector moeten we nog over het dode punt heen. Met de laatste weken thuis dansen, zetten professionele dansers alweer de stap naar het oefenpodium en hunkeren Theatermakers en acteurs weer naar publiek, in plaats van livestream performances. Zweten in je kamer met het raam open word je een keer zat. Op naar eerst halfgevulde zalen waarbij iedereen nog ongemakkelijk op 1,5 meter om elkaar heen danst. Dan van elleboog-hug naar hand-boks en uiteindelijk weer naar een dikke vette pakkerd zowel thuis, sociaal als op het podium.

De op termijn weer groeiende fysieke bewegelijkheid zal ook in onze taal worden uitgedrukt. Taal beweegt gelukkig gewillig mee met de seizoenen en met onze emotionele weersverwachting. Zeker ook dus naar de boekhandel om woorden met je handen te ontmoeten! Dit zodat het denken niet verschraalt. Cultuur zal, zoals het hoort, door stromingen en stijlen met horten en stoten over de wereld gaan waaien. Van een digitale storm vast en zeker weer naar een live verbale vorm. Van handzoen, naar klapzoen, naar tongzoen.

Van het mijden naar het onvermijdelijke waarin onze geest zich in culturele schoonheid zal uitdrukken, daar waar verlangen en wijsheid samenkomen!

Hét boek voor bedrijven, stichtingen en overheid

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗