column nr 19

We reizen in Jordanië van de Syrische grens naar het zuiden. Dan volg je grotendeels de rivier de Jordaan. Je komt langs Mount Nebo. Daar ligt Mozes begraven. Op een plein, waar je een prachtig uitzicht hebt over de omgeving is de kerk van Mozes. Een schattig klein kerkje. Alleen de vloer was er nog. Ze hebben het kerkje opgebouwd naar voorbeelden van andere kerken in de omgeving. Over de mozaïeken vloer hebben ze vlonders geplaatst zodat je ze toch kunt bewonderen zonder te beschadigen.

Op het moment dat we er zijn, is er een dienst aan de gang. Heel emotioneel. Vanuit de hele wereld zijn er allerlei nationaliteiten aanwezig. Met bepaalde teksten wordt er maar wat mee gemummeld: het is toch niet te verstaan! Tegen de berg op is een nieuwe asfalt weg aangelegd. De Paus zou op bezoek komen. De grap is, dat de paus per helikopter kwam en geland is op het pleintje voor de kerk.

Natuurlijk gaan we ook poedelen in de Dode Zee. Speciaal daarvoor heb ik leren zwemmen. Het is daar HEET! Je kan niet gewoon over het zand lopen. Dan moet je echt iets aan je voeten doen. Het is een hele bijzondere ervaring. Het lijkt ook wel of het water een beetje dik is. Als je eruit komt, moet je onder de douche. Er zijn twee aparte gebouwen, één voor de vrouwen en één voor de mannen.

Als ik binnenkom, heb ik even een probleem. Tussen het hokje, waar je je moet uit kleden en de douche ligt ongeveer 15 meter. Hoe ga ik in mijn blote kont, in een islamitisch land, van A naar B?

Ik sla een handdoek om mij heen!

Onderweg naar de doucheruimte zie ik de oplossing van de andere vrouwen. Die gaan helemaal aangekleed onder de douche! Pas na het douchen pellen ze in het kleedhokje alle kleding af…

Als ik buiten kom zie ik Jerry nergens. Ik vraag aan onze chauffeur: – Waar is Jerry?

– Jerry is terug naar de waterkant. Hij is zijn trouwring verloren!

O jee, wat nu? Ga ik nu van verdriet, me tenhemelschreiend op de grond gooien of blijf ik onderkoeld in het niets staan staren? Vóór ik een beslissing heb genomen komt Jerry alweer terug. Normaal gesproken zou ik hem uitlachen, maar nu durf ik dat niet.

– Ik ben mijn trouwring verloren!

– Moet dat nou uitgerekend in de Dode Zee? Kon dat niet ergens anders? Op de Coolsingel bijvoorbeeld?! Dan hadden we hem misschien nog kunnen oprapen.

Toen Jerry en ik trouwden moest alles op de armoedegrens. Dus ik had altijd al het idee, dat we ooit nieuwe ringen zouden kopen. Dit is het moment!

[ wordt vervolgd ]


Marijke Tennant

Marijke Tennant

Marijke Tennant | | Echtgenote, moeder, oma | Gepensioneerd hulpverlener | Bevlogen koorlid [ 2018-2021 ]