Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


column nr: 19

Een gedeelte van mijn leven verblijf ik in Gouda, mijn dependance, bij mijn vriend Piet. Piet woont in een rijtjeshuis met een flinke voor- en achtertuin. Hij is daar erg groots op al zal hij nooit een prijs krijgen voor de mooiste tuin. Er staat in de voortuin een perenboom, een pruim, bramen, rode, witte en zwarte bes, rabarber, rodekool en een mislukte broccolisoort. Er is ook een grasveldje, in het voorjaar staan er heel veel narcissen en tulpen.

Twee huizen verder woonde Jan, hij had wel een tuin die in de prijzen zou vallen. Een vijvertje, heel veel bloemen in alle soorten en maten. Een lust voor het oog. Maar Jan ging verhuizen en een jong stel kwam er wonen. Met lede ogen zagen we dat ze niks aan de tuin deden en na een jaar was het een grote bende. Wat gaat dat hard als je niks doet.

Er kwam een grote container, en je raadt het al, alles ging eruit. En de boel werd betegeld.

Toen verhuisde ook Piet zijn naaste buurman en voordat ze binnen iets gingen doen verscheen er een giga berg zand en heel veel zwarte stenen. Binnen een mum van tijd leek het wel een begraafplaats met al dat marmer. Alles wat groen was ging eruit. En toen moest Piet ook nog aanzien dat een stuk wortel van de kers, pruim en braam werd afgezaagd om de laatste tegels op gelijke hoogte te kunnen leggen. De overhangende takken werden afgeknipt. Dat was meer dan Piet verdragen kon, hij sliep er niet meer van. Hij stond maar bij het raam te kijken hoe de buurtuin veranderde en kreeg zo bij voorbaat al een hekel aan deze mensen.

Zijn ander buurman, Adriaan, een gewezen biologiedocent had al een praatje gemaakt met de vader van het stel dat zo bezig was tussen de zerken. “Hou je er wel rekening mee dat dit Gouda is?” had hij gezegd. “Alles verzakt waar je bij staat en zeker als het water niet weg kan.” Door dat praatje bedacht de vader dat hij achter wellicht een klein grasveldje kon uitsparen voor het water.

Piet maakte zich zorgen over de egeltjes en de vogels. Maar het meeste zorgen maakten we ons toch om de achtertuin met de prachtige ligusterheg waar veertig mussen wonen. Op mijn aanraden is Piet met een van de buurvrouwen gaan praten. Hij vroeg wat ze met de heg van plan waren. Gelukkig vonden ze die prima met al die vogeltjes.

Meningen verschillen en de buurvrouwen zullen heus niet zoveel geld uitgeven aan tegels die ze lelijk vinden. Maar over een ding denk ik wel dat we ons terecht zorgen maken over al die tuintjes die betegeld worden. Misschien is het ook onwetendheid. Hoe bereiken we deze jonge mensen, hoe zorgen we ervoor dat ze de afslag naar het tuincentrum nemen in plaats van naar de bouwmarkt? Natuur en Milieu Educatie is niet genoeg, in Gouda is een heel goed centrum. Daar ligt nog een schone taak voor werkend Nederland.

En trouwens…. Dat grasveldje wat in de achtertuin werd aangelegd is, is kunstgras gelegd over de aanwezige stenen… ik verzin dit niet!

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 258 lezers

Carla Brouwer

Carla Brouwer

CARLA BROUWER HELLEBRAND | Columnist 7/2019 - 1/2022 | Lezen, Koken | Natuur | fotografie | creatief | enthousiast oma | Vertelt graag te pas en te onpas hoe geweldig de natuur in elkaar steekt.