Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Vanaf welke leeftijd heeft een kind een mobieltje “nodig”? Ik heb altijd geroepen dat ik erover na zou gaan denken zodra ze in de dubbele cijfers komt. Eerder niet. Ik vind het niet nodig. Waarom “moet” een kind op die leeftijd altijd en overal bereikbaar zijn? En niet alleen dat, maar met een mobieltje komt ook Social Media om de hoek kijken. Naar wat ik begrepen heb is Facebook voor mijn generatie. Dat is “OLD school”. De huidige jongeren “branden” zich daar niet aan. Maar Insta, TikTok en Snapchat daarentegen. Misschien heb ik daar nog wel de meeste moeite mee. Dat haar halve leven online komt te staan. En natuurlijk kun je daar afspraken over maken. Maar je wilt ook niet dat jouw kind buiten de boot valt. Of dat ze steeds moet zeggen: “dat mag ik niet van mijn moeder”.

Zo zit mijn dochter momenteel in groep 7 en is zij een van de weinige zonder mobiele telefoon. Vriendinnen van mijn dochter appen naar mijn telefoon. Ik vind dat geen probleem. Maar tegelijk voelt dat ook als een inbreuk op haar privacy. Ik wil haar berichtjes helemaal niet lezen maar aangezien ze op mijn telefoon binnenkomen, gebeurt dat toch. Daarnaast heeft ze nu dus nog geen Social Media waardoor ze nog even in mijn beschermende bubbeltje zit.

Maar nu komen de dubbele cijfers eraan. Al weken of eigenlijk maanden heeft ze het over niks anders. Bovenaan haar verlanglijstje staat dan ook MOBIELE TELEFOON in hoofdletters geschreven. Ze kijkt er echt naar uit. Dus moet deze moeder eraan geloven. Ze krijgt een oud toestel. Een iPhone 6. Gewoon zodat ze kan oefenen en er mee om kan leren gaan. Want hoe voorzichtig ze er ook mee gaat zijn, dat ding gaat hoe dan ook een paar keer op de grond kletteren. Dat kan niet anders. En ik ben aan het kijken voor een klein abonnement. Prepaid vind ik zelf onhandig dus gaan we voor een Sim-only. Voor nu ben ik uitgekomen bij een provider waarbij ze onbeperkt kan bellen en sms’en (niet dat ook maar iemand nog een sms verstuurd, maar goed) en 1 GB aan data. Bijna overal heb je wel Wifi en ze mag hem voorlopig toch ook bijna nergens mee naartoe nemen. Om te beginnen lijkt me dat wel een goede. Of niet? Ik weet namelijk totaal niet wat handig is op die leeftijd. Of wat “normaal” is. Dus als mensen tips hebben dan hou ik me aanbevolen.

Het is stom, maar dit voelt als een mega stap in het opgroeien. In de loop van de jaren geef je als moeder elke keer kleine sneetjes in die navelstreng en laat je steeds een beetje meer los. Maar dit voelt voor mij alsof ik met een bijl die navelstreng aan gort hak. Tegelijk besef ik dat ik niet echt anders meer kan. Naast het feit dat ik het altijd “beloofd” heb, wil ik ook niet dat ze buiten de boot valt. Het hoort er nu eenmaal bij in deze tijd. Kleine meisjes worden groot.

De hakbijl ligt dus klaar. Ik kijk uit naar haar reactie wanneer ze hem krijgt. Ze zal enorm gelukkig worden van haar cadeautje. Dat is een ding wat zeker is.  En dan is het afwachten hoe het deze moeder vergaat wanneer die navelstreng aan gruzelementen ligt. Want hoe groot, lief en fantastisch mijn dochter ook is, voor mij gaat het allemaal veel te snel!

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 161 lezers

Helga de Lelij

Helga de Lelij

Helga de Lelij│ Maandagcolumnist per 7/2017 │ Vrouw met kind en manloos huishouden │ Levensgenieter │ Blogger bij Love2bemama, FleurFlirt en Ik ben Helga │ (HRM bij Tedecon) │ Hard voor weinig en altijd… Ehm nooit.. Ehm dat dus!

1 Reactie

  1. Alexander de Jong
    20 september 2022 at 01:04

    Met Family Link van Google, (kan ook op IoS), kun je als ouder toch nog de boel een beetje beheren; schermtijd, welke apps wel of niet en hoe lang.
    Daarnaast veel praten met je kids. Wat is wel leuk, wat niet. Wat doe je wanneer…?