Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Patiënten federaties, ziekenhuizen en UMC’s stemmen in met het integraal zorgakkoord. Niets doen is geen optie meer. De zorgkosten rijzen de pan uit en de kwaliteit van de zorg holt achteruit. Wachtlijsten lopen op en de zorg barst uit zijn voegen.

Een voordeel van het nieuwe akkoord is dat huisartsen meer tijd per patiënt krijgen. Iets wat broodnodig is. Wanneer je nu de huisarts belt, moet je eerst een mentale hindernisbaan afleggen. Een uitgebreid kruisverhoor volgt met welke klachten je hebt en hoe lang je er al mee loopt. Op zich logisch want te veel mensen gaan nog voor een snotneus naar de huisarts.

Huisartsen weten niet meer wie je bent
De agenda’s zitten overvol. Met een beetje geluk heb je diezelfde week een afspraak. Heb je pech, dan moet je langer wachten. Wanneer je vervolgens bij de huisarts bent, kun je jouw verhaal doen. Het maakt daarbij veelal niet uit of je voor de eerste- of de tiende keer komt met die klachten. Huisartsen weten niet meer wie je bent of wat je allemaal mankeert. Daar hebben ze te veel patiënten en veel te weinig tijd voor. Wanneer je dus chronisch ziek bent kun je elke keer weer opnieuw jouw verhaal vertellen. Kort en krachtig, want een uitgebreide lijst met symptomen? Daar is geen tijd voor.

Niet gecontracteerde zorgaanbieders moeten bij dit akkoord ook vooraf een kostenopgaaf geven. Eveneens positief want niemand wil voor onverwachte verrassingen komen te staan. Tot zover dus allemaal positieve dingen.

MAAR… Er is ook een grote MAAR. Een hele grote als je het mij vraagt. Zo is er geen oog voor de oorzaak van veel gezondheidsproblemen zoals bijvoorbeeld obesitas, stress en verslavingsproblematiek namelijk: armoede! Wanneer een gezin stress heeft door geldzorgen, dan levert dat een breed scala aan gezondheidsklachten op. Dan kun je wel prediken dat men gezonder moet eten, maar wanneer die kosten niet op te brengen zijn of juist nog meer geldzorgen geven? Wanneer de uitzichtloosheid van de steeds oplopende rekeningen voor verslavingen zorgt? Dan kun je wel de verslaving aanpakken, maar wanneer de oorzaak blijft bestaan, is dat dweilen met de kraan open. En laten we eerlijk zijn, het armoedeprobleem zal de komende tijd alleen maar groter worden.

Daarnaast heeft de IZA slechts betrekking op de door de Zorgverzekeringswet gedekte zorg. Langdurige zorg zoals verpleging, verzorging en thuiszorg of gehandicaptenzorg en jeugdzorg vallen buiten dit akkoord. Terwijl samenwerking met deze sectoren juist essentieel is. Ook wil men 600 miljoen gaan bezuinigen bij de wijkverpleging. Een sector die het nu al zwaar heeft. We moeten steeds langer thuis wonen. Maar de middelen daarvoor worden steeds meer beperkt. Ook de huisartsenzorg krijgt met een versobering te maken. Dus ze willen meer tijd voor de patiënt, maar daar staat minder geld tegenover.

Dit geeft de zorgverzekeraars NOG meer macht.
Om nog maar te zwijgen over het feit dat de VRIJE artsenkeuze op het spel staat. Het is de bedoeling dat je straks alleen nog maar naar een zorgverlener/ wijkverpleger gaat waarmee jouw verzekeraar een contract heeft. Doe je dat niet? Dan krijg je daar de rekening van gepresenteerd. Dit geeft de zorgverzekeraars NOG meer macht. Want zij kunnen straks voor elke behandeling de prijs vaststellen. Ga je daar niet mee akkoord? Dan krijg de zorgverlener gewoon geen klanten meer van die verzekeraar. Ook bepaalt de verzekeraar dan wat je als zorgverlener mag doen. Welke-/ hoeveel behandelingen je als patiënt nodig hebt of welke medicijnen, de verzekeraar heeft alle macht in handen. Heb je als patiënt iets meer nodig? Dan heb je pech want dat wordt niet vergoed.

Dat er wat gedaan moet worden aan de kosten in de zorg, dat is duidelijk. We zijn steeds meer een nummer en leven in een labeltjescultuur. Zorgverleners plakken maar wat graag vage labeltjes op en laten je daarna in jouw eigen sop gaarkoken. Niemand kijkt meer naar het brede plaatje en niemand lijkt meer te luisteren naar de patiënt. Ondertussen lopen de kosten alsmaar op, ook voor de patiënt. Dus dat het zo niet langer kan, dat is duidelijk. Maar of dit akkoord de oplossing gaat zijn? Daar heb ik zo mijn twijfels over!

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 338 lezers

Editor's Rating

Een ieders zorg
Het is niet voor het eerst dat onze columnisten signaleren dat het achteruit holt met de zorg in ons land. Het zal ook niet laatste keer zijn! Helga benoernt de nieuwe pijnpunten die ontstaan als het huidige zwalk kabinet zijn plannen doorzet. Alles is bij hen gedreven door geld. Ze dwingen steeds meer controle af waardoor de zorg nog inefficiënter wordt en onbetaalbaar. Alle kabinetten in deze eeuw zijn schuldig aan deze afbraak.
Helga de Lelij

Helga de Lelij

Helga de Lelij│ Maandagcolumnist per 7/2017 │ Vrouw met kind en manloos huishouden │ Levensgenieter │ Blogger bij Love2bemama, FleurFlirt en Ik ben Helga │ (HRM bij Tedecon) │ Hard voor weinig en altijd… Ehm nooit.. Ehm dat dus!

1 Reactie

  1. M. de Jong
    12 september 2022 at 09:20

    Goedemorgen Helga de Lelij,

    Ik zal het in het kort uitleggen wat de snode plannen met betrekking van ons volk zijn.

    Simpel gezegd, komt het op het volgende neer:

    Alles wordt bewust afgebouwd tot een bedenkelijk leefniveau….daarna is de bevolking bereid om de aangeboden oplossingen te aanvaarden ook als daarvoor vrijheid ingeleverd moet worden.

    Dit gaat gelden over de hele linie, vanaf elke verzonnen crisis die nodig blijkt te zijn voor de snode plannen waarvoor allang kruisjes zijn gezet.

    Dit gaat maar op 1 manier goed komen,die ik maar niet zal….en ook niet…mag verwoorden.

    Want, als de waarheid pijn doet noem je het gewoon desinformatie.

    Hopende dat mijn reactie geplaatst word, wens ik iedereen een mooie dagbesteding.