Column(20): Vrouwelijke cliënten zijn anders

Een half opgeknapte woning, een eettafel vol met boeken, aantekeningen, mappen met gedichten en verhalen, de was die nog opgevouwen moet worden en gereedschappen op de vloer. Kennen jullie dat ook? Nee? Gelukkig, anders zou elke woning er hetzelfde uitzien als die van mij en dat wil je eigenlijk echt niet. Normaal was ik niet zo, maar al een aantal maanden geleden is mijn vriendin bij mij ingetrokken en moesten we dus van twee woningen naar één.

Natuurlijk kozen wij het kleinste huis…
Niet omdat dat nu de meest praktische keuze was, we hebben nu een woonkamer en één slaapkamer, badkamer en toilet in één ruimte en een keuken. Slechts 37 m2, maar met een best aardige tuin. Inmiddels is de tuin natuurlijk ook op de schop gegaan, iedereen was immers aan het klussen tijdens de Corona crisis. Zo wij dus ook. Alles werd eruit gehaald en het eindresultaat mag er zeker wezen voor mijn gevoel. Een heerlijke overkapping, een extra schuurtje, al zit er natuurlijk ook een schuur bij de woning zelf, maar ja, van twee huizen naar één en dan ook de kleinste gaan wonen, dan moet je heel wat spullen opslaan of weggooien. En in dat laatste ben ik niet zo heel erg goed moet ik bekennen…

En dan gebeurt er altijd wel iets
We maken altijd wel weer iets mee, iemand die valt en een heup breekt, een operatie bij iemand tussendoor. Wekelijkse mantelzorgtaken en mensen die je hulp nodig hebben. Allemaal niet erg, nou ja, op die heup en operatie na dan. Nee, mensen die hulp nodig hebben, komen vaak met allerhande problemen. Zo maak je nog eens iets mee. Ik mag mij dan graag wat verdiepen in een bepaalde zaak zoals ik de vorige keer al schreef. Ik zoek zaken uit of informeer binnen mijn netwerk. En zo kom ik dan ook met advocaten in aanraking. Boeiend om te zien hoe zij werken, stukken lezen waarbij de één boeiend is en de ander een lachwekkend stuk, maar altijd weer leuk om dan te mogen reageren. Aantekeningen maken in dossiers en terugsturen, nog even snel een mailtje, dat soort dingen. En lezen doe ik dan ook graag.

Vrouwelijke cliënten zijn anders dan mannen
Bij de Telegraaf zit elke week het blad Vrij – ja ik weet het, niet iedereen zal deze krant waarderen of aanbevelen, maar dat is nu niet het punt – waar ik vaak dan even doorheen blader. Vanmorgen, het is alweer donderdag, dus het blaadje lag er al even, had ik dan eindelijk tijd om even te lezen. Een interessant artikel over Advocate Natascha Harlequin. Aan haar werd de vraag gesteld: ’Zijn uw vrouwelijke cliënten anders dan de mannen’? Waarop zij onder andere reageert: ‘Als je een vrouw haar dossier geeft krijg je het vol post-it’s terug. Een man gaat zitten, heeft wat vragen en denkt: dat regelt Harlequin verder wel. Vrouwen geven jou een vragenlijst mee. Ze denken stappen vooruit.’

Je zou bijna gaan denken: waar gaat het bij mij dan fout…

Controlfreak?
Ben ik dan een controlfreak of ergens zit er in mij een vrouwelijke kant, waarbij ik die kant dan meer als empatisch zie: Het zichzelf kunnen verplaatsen in anderen draagt bij tot het kunnen begrijpen van emoties van anderen en tot de communicatie met je medemens. Zonder empathie praat je langs elkaar heen of ontstaan er meningsverschillen.

Empathie steunt ook op goed ‘lezen’ of verstaan van verbale en non-verbale communicatieboodschappen van anderen. (bron Wikipedia).

Hoewel sommigen dan weer roepen: ‘oud wijf’, als je dan een rapportage analyseert. -Schenk ik ondertussen even een kop koffie in voor mijn vriendin, want verzorgen is nog zo een kant van mij- Tja, het is maar hoe je het bekijkt.

Nog meer…
Ondertussen staan er nu allerlei tabbladen open op de computer, de tafel ligt nog steeds vol en gereedschappen slingeren nog steeds in de kamer. Ergens zou het misschien beter zijn om prioriteiten te gaan stellen. Een ‘to do lijstje’ maken en die ergens ophangen … waardoor ons huis nog rommeliger lijkt. Ik ga maar snel wat doen, want vanmiddag komen mijn schoonouders op visite, ik wil dan toch ook geen rotzooi in huis

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗