column nr: 215

Waar mijn vorige column over lezen ging, gaat die van vandaag over wat er vooraf gaat aan lezen; schrijven. Sinds de uitvinding van het schrift wordt er al geschreven. Waar in vroeger tijden het schrijven voorbehouden was aan een kleine groep (monniken in de meeste gevallen) kwam daar na de uitvinding van de boekdrukkunst een verandering in. Ineens waren boeken ook beschikbaar voor grotere groepen mensen. Na de afschaffing van de kinderarbeid en de invoering van de verplichting voor kinderen om naar school te gaan is analfabetisme zo goed als uitgeroeid. Dat wil niet zeggen dat er niet nog steeds een groot aantal mensen laaggeletterd zijn maar zij kunnen vaak wel een beetje lezen.

Maar dat is een ander onderwerp. Schrijven dus. Met de komst van de computer en de digitalisering is het schrijven (vooral van een boek) steeds eenvoudiger geworden. Je schrijft een verhaal en je slaat het op op je computer. Vroeger moest je in de weer met schrijfschriftjes of met typemachines maar tegenwoordig is een vuistdikke roman slecht een klein bestandje op je PC.

Het uitgeven van boeken is ook steeds makkelijker en toegankelijker geworden. Ook het in eigen beheer uitgeven. Via Printing on demand kun je van elk zelfgeschreven boek één of meer exemplaren laten maken. Omdat heel veel Nederlanders de droom hebben ooit een boek te schrijven (en dan in het bijzonder een roman) is het aantal boeken dat er jaarlijks wordt geproduceerd alleen maar toegenomen de afgelopen jaren. Steeds meer boeken van steeds meer schrijvers. Of die boeken nu verkocht en gelezen worden of niet.

Uitgeverijen krijgen tegenwoordig tientallen ‘manuscripten’ per dag binnen. En maar een heel klein deel daarvan haalt het uiteindelijk als boek dat ook in een boekwinkel terecht komt. Toch blijven we met zijn allen maar boeken produceren die door steeds minder mensen worden gelezen.

Gelukkig zijn er tegenwoordig allerlei workshops en trainingen waar je geleerd wordt hoe een goed verhaal wordt opgebouwd, hoe je aan de verhaallijn kan werken, waar je informatie krijgt over het uitwerken van karakters, thema’s, en plots. Als dit tot betere schrijvers en dus betere boeken leidt, komt het met dat lezen misschien ook nog wel goed.


 

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!

1 Reactie

  1. Carla Brouwer
    4 juli 2019 at 23:05

    Ik heb heel erg veel gelezen in mijn leven. Vanaf mijn achtste zeker drie boeken per week, later minder maar toch.. boeken die nu op de markt komen en de hemel ingeprezen worden vallen vaak zo tegen. Echt schrijven kunnen is een gave. Ik zou nooit durven een boek te schrijven omdat ik weet wat voor een geweldige boeken er al zijn geschreven, daar val je altijd bij in het niet, de uitzondering daargelaten. Ik denk dat je niet kunt leren om een boek te schrijven, ik denk dat een goed boek geboren wordt bij een schrijver die niet anders kan als dat boek tot stand te laten komen.