Column(218): Maassluise verdichting

column nr: 218

De woningbouwsector in Nederland schijnt in de problemen te zitten. Te weinig vakmensen, te weinig materialen. En zelfs de vaklui uit de Oost-Europese landen blijven steeds vaker in eigen land waar het steeds beter gaat en de economie groeit. En toch lees ik dan deze week in de krant dat de bebouwde ruimte (en dan met name in Zuid- Holland, tussen 1996 en 2005 met meer dan 10% gegroeid is.

Wanneer je door dit deel van Provincie rijdt (Haaglanden en Rijnmond) dan hoef je niet lang te zoeken waar al die woningen en bedrijven dan gebouwd zijn. In Lansingerland, Pijnacker en Nootdorp maar ook in het Westland zijn polders opgeofferd aan bebouwing.

Nu is de woningnood nog groot lees ik. In een samenleving die vergrijst, groeit en verandert en waar een steeds grotere vraag naar woningen voor alleenstaanden is, is dat niet zo vreemd. Ook Maassluis heeft te maken met verdichting en verdere bebouwing. Kijk naar het Balkon en het Wilgenrijk, delen van Maassluis die 10 jaar geleden nog polder (en van Maasland) of  braakliggend terrein waren. En toch voelt het anders dan de volgepropte voormalige polders van Bleiswijk, Berkel, Pijnacker en Wateringen.

Ja er worden woningen gebouwd waar die eerst niet stonden maar de wijken die in Maassluis verrijzen zijn niet zo grootschalig en dicht gebouwd als elders. Woningbouw en uitbreiding van gemeenten is van alle tijden (kijk een naar een kaart van Maassluis van begin deze eeuw en verbaas je over de ‘nieuwbouw sinds die tijd) maar als dat op een verstandige manier gebeurt, niet te massaal, met respect voor de omgeving dan blijft een gemeente zoals Maassluis heel leefbaar.