column nr: 22

Beste Gerrit,

Op zich bijzonder dat een dominee ook het slechtste in een mens naar boven kan halen. Ik ben namelijk heel erg jaloers op je! Een tijdje geleden schreef je de column: Vetvlekken op de Bijbel. De bewoners van de DrieMaasHave krijgen muziek en kibbeling voorgeschoteld. Je vraagt of er wel op je gerekend is. Je doet een poging om je voorbereide verhaal te vertellen, terwijl je links en rechts kibbeling uitdeelt. Ik moest heel erg huilen. Nu heb ik net je column gelezen met als titel: Teringzooi   (Dominee toch!)

Ik weet ineens het onderwerp voor mijn eigen verhaal. Een groot aantal jaren geleden heb ik in een verpleeghuis gewerkt. We hadden dertig bewoners op de afdeling, waarvan tien in coma. Op den duur kregen we ook nog beademingspatiënten er bij. Overdag waren we met zes zusters en ’s avonds met z’n tweeën. Je was blij als er één bewoner was die zelfstandig kon lopen. De comapatiënten moesten 3 keer per dag uit bed: ’s morgens, ’s middags en ’s avonds. Ik zal je maar niet voorrekenen hoeveel tilhandelingen dat op een dag zijn.

Ik had o.a. de taak om voor voldoende incontinentie materiaal te zorgen. Dat ging aan de hand van wie in welk bed had gelegen en hoe lang. Er was een griepperiode geweest en veel bewoners waren overleden. Ik kon niet meer verzinnen wie in welk bed had gelegen. Het was op een dag mooi weer en we dachten dat het leuk was om eens buiten thee te drinken. Het was erg rustig en tot onze eigen verbazing konden we even bij de bewoners gaan zitten.

Een mevrouw vertelde dat ze thuis altijd graag gekookt had en wel op een hoog culinair niveau. Een ander zei dat ze heel sportief was, vaak hard liep en oefende voor de marathon. Tijdens het zemen van de ramen was ze getroffen door een hersenbloeding.  Een man vertelde dat hij op een kantoor de chef van een grote afdeling was geweest. Daarom vroeg hij (uit schaamte) altijd om inlegvellen in plaats van een schone inco-mat. (luier)

Dat waren allemaal dingen die wij niet wisten. Wij waren namelijk de hele dag bezig met wassen, aankleden, eten geven, medicijnen delen, doktersvisite lopen, toilet bezoek, wonden verzorgen, bedden opschudden, spoelkeuken soppen, weer naar bed brengen. Nachtrondes lopen, verschonen en kijken of iedereen nog leefde. Wij wisten helemaal niet wat er voor mensen achter die bewoners zaten.

Naar aanleiding van jouw verhaal komt de jaloersheid ineens de kop op steken. Ik had ook zo graag eens een praatje willen maken. Of een spelletje willen doen. Of een visje willen prikken. Wij hadden het gevoel, dat dit door de bezuinigingen van ons afgepakt was. Dat andere mensen deze activiteiten maar moesten gaan doen. Ik heb geen idee waarom ik je met dit verhaal lastig val.

Na het lezen van “Vetvlekken op de Bijbel” schrok ik van de reactie die dat bij mij te weeg bracht. Dat die situatie ineens weer zo hevig naar boven kwam, na al die jaren.

Ik moest het gewoon even kwijt.

PS

De gezondheidszorg is gefragmenteerd en niemand weet meer wie wat doet. Niemand is verantwoordelijk voor het hele pakket.


 

Marijke Tennant

Marijke Tennant

Marijke Tennant | | Echtgenote, moeder, oma | Gepensioneerd hulpverlener | Bevlogen koorlid [ 2018-2021 ]

3 Reacties

  1. Marijke Tennant
    22 juli 2019 at 10:55

    Helaas….er is niks veranderd!

  2. Evelien
    21 juli 2019 at 09:51

    Ach ja…vroeger was het niet altijd beter…Marijke, dit doet wat met je en dat is maar goed ook… fijn dat je dit wilt delen, pluim voor jou!

  3. Marja Gerkema
    21 juli 2019 at 09:38

    En zo is het. Verdrietig.