Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


column nr: 27

Ook de mantelzorger is weleens uitgeteld… Gistermiddag was ik doodmoe, onderweg naar huis in de auto werd ik zo misselijk dat ik moest overgeven. Auto aan de kant, deur open… Je raadt het al.

Drukte
De laatste tijd is het dan ook best druk geweest. Mantelzorgen, voordrachten en nog allerhande dingen die gedaan moesten worden. De voordrachten zijn geen dingen die moeten, maar daar haal ik dan weer energie uit om door te gaan. Voordragen is dan ook wel een beetje mijn ding inmiddels. Naast voordragen mag ik ook graag de presentatie op mij nemen. Mensen aankondigen, de achtergrond informatie erbij zoeken. Weten wie er naast je nog meer op het podium staan. Zo leer je de mens achter de dichter kennen. En naast dit alles ben ik dan ook nog bezig met de afronding van de verhalenbundel “Rouwverwerking” (Werktitel).

En zo kwam het dan dat het lichtje even uitging
Soms heb je weinig keuze. Mantelzorgen gaat gewoon de hele dag door. Zodra de telefoon gaat spring ik overeind, stap in de auto en doe wat ik moet doen. Ziekenhuisbezoek, boodschappen, al die zaken gaan gewoon door. En zo raak ik ongemerkt overbelast. Moet ik even een pas op de plaats maken en aan de eigen gezondheid denken. Die ook niet al te best is, zoals bekend. Maar doordat ik niet meer mag werken, wordt er makkelijker een beroep op mij gedaan. “Je zit immers toch de hele dag maar thuis”, lijkt de gedachte. Niets is minder waar. Ik heb zat te doen en soms verkies ik dan een moment voor mijzelf, boven het zorgen voor een ander. Nou je moet ze eens horen!

Ik laat het niet afweten…
“Pak je eigen zaakjes maar even op”, is de gedachte erachter! Je kan en mag niet afhankelijk zijn van een ander. Ondanks al jouw problemen is het voor de ander lang niet zo makkelijk als het allemaal lijkt. Het is niet vanzelfsprekend dat een ander jouw zaakjes regelt. Want wie regelt de zaakjes van degene die jouw zaakjes regelt… Precies, het komt er allemaal bij! Er gaat maar weinig vanaf. En zo klap je als mantelzorger soms zelf even in elkaar. Even op een lager pitje.

Ik verkies er voor om mij op bepaalde punten terug te trekken, laat anderen het maar regelen. Weer even tijd voor zaken die voor mij belangrijk zijn. Schrijven, bundel afmaken, nieuw verhaal voor een andere bundel schrijven, gedichten schrijven en natuurlijk nog enkele voordrachten. Energie halen uit de dingen die ik leuk vind. Hiermee laat ik het niet afweten, ben nog altijd begaan met anderen, maar verkies even de rust die nodig is. En natuurlijk gaat het mantelzorgen gewoon door. Dat kan ik niet laten afweten, wie neemt het dan van mij over? In deze tijd hoef je niet aan te kloppen bij een overheid. De boodschappen kan je ook thuis laten bezorgen, toch?

Tot de voordeur
Natuurlijk, elke supermarkt doet tegenwoordig aan thuisbezorgen. Maar met het Covid-19 verhaal: “tot de voordeur”. De boodschappen worden voor de deur neergezet, aangebeld, anderhalve meter naar achteren en de boodschappen moet je maar binnen zien te krijgen. Als het zo makkelijk ging voor sommige mensen, dan was het geen probleem. Maar niet iedereen krijgt de boodschappen binnen. In deze bizarre tijd is het niet gek dat de mantelzorger sneller is overbelast. Misschien komt er nog eens iemand met een oplossing…

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 199 lezers

Jeroen den Harder

Jeroen den Harder

Jeroen den Harder | per 3/2019 VRIJDAGCOLUMNIST 1x per 2 weken | Journalist en Columnist bij Pijnacker-Nootdorp.tv - Feel Good Radio | Dichter

1 Reactie

  1. Ronny Somers
    2 oktober 2020 at 20:30

    Assertiviteit is één ding maar daarmee om kunnen gaan is een totaal ander ding. Zeker in de functie van mantelzorger is het moeilijk om nee te zeggen. De ingesteldheid is zo dat anderen steeds voorrang krijgen tot…..ja tot? Het onvermijdelijke je in de greep heeft en je moet passen!