Column(222): Demonstreren

colimn nr : 222

Wordt u ook al een beetje demonstratie moe? Misschien ligt het aan mij maar elke week demonstraties en optochten, stakingen en bijeenkomsten van ontevreden beroepsgroepen; er lijkt bijna geen ander nieuws meer te zijn.

Ik heb erover nagedacht en eigenlijk komt het op twee dingen neer.

Allereerst is er de wens voor meer geld. Eigenlijk gaat elke demonstratie of staking om geld, al wordt dat vaak met andere woorden gebracht soms zelfs in eufemismen, maar de Bottom line is: geld. En dat komt natuurlijk doordat onze regering zelf naar buiten heeft gebracht dat er geld is. Op het moment dat je weet dat er niks te halen valt, zal de aandrang om te gaan demonstreren of staken ook wat minder groot zijn vermoed ik.

Daarnaast gaat het om regels. Eigenlijk gaat elke demonstratie of staking over regels, zo hebben we dat nu eenmaal ‘geregeld’ in Nederland, wij zijn gek op regels, meestal vinden we dat er meer regels bij moeten  maar vaak ook dat er regels weg moeten of minder moeten. Dat er nu zoveel te doen is over regels is omdat de regels nogal veelomvattend zijn en nogal ingrijpen in het (vaak) persoonlijk leven van mensen.

Dan is er ook nog de manier van staken en demonstreren. Ik krijg het idee dat er wat vaker burgerlijk ongehoorzaam wordt gedemonstreerd. Boeren die wegen blokkeren, leraren die wegen bewandelen die niet zijn afgesproken, klimaat-demonstranten die kruispunten afzetten. Hierdoor groeit denk ik bij veel mensen een vorm van tegenzin tegen demonstraties terwijl men het in wezen best eens is met de doelen die de demonstranten nastreeft.

Mijn demonstratiemoeheid ligt vooral in de bovenmatige aandacht die er voor al deze acties is. Dat is natuurlijk ook het doel van de actievoerders, dat begrijp ik maar iets minder zou wat mij betreft wel mogen.

Dit staat helemaal los van het gegeven dat we aan de andere kant blij moeten zijn met de vrijheid die we hebben om te demonstreren en te staken. De vrijheid om, soms massaal, aan de wereld te laten weten dat er iets mis is en dat er iets aan gedaan moet worden. Die vrijheden moeten we koesteren. Zolang het niet gaat uitlopen op ‘Franse toestanden’ met afzettingen, dumpen van grondstoffen en voedsel op de openbare weg en overlast voor mensen die het in principe eens zijn met je standpunten. Dat werkt volgens mij alleen maar averechts.