Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia


Sinds de Coronacrisis doe ik regelmatig boodschappen voor mijn oude moeder. Zij woont in een rijtjeshuis waar ze al ruim 50 jaar woont en waar ik ben opgegroeid. Sinds een paar jaar is er nogal wat verloop onder de bewoners van de straat waar zij woont. Veel van de oorspronkelijke bewoners (de straat werd in 1967 als nieuwbouw opgeleverd) overlijden of verhuizen naar kleinere woningen waardoor er nieuwe, veelal gezinnen, in de straat zijn komen wonen.

Nu heeft mijn moeder een tuin vol bloemen en planten en er staat een grote berk in haar tuin. In de tijd dat ik nog thuis woonde was dat heel normaal, overal bloemen en planten en overal bomen in voor- en achtertuinen. Tegenwoordig is dat anders.

Van de bomen die ooit in de straat stonden is er 1 over (die van mijn moeder) en de voortuinen veranderden van groene tuinen vol bloemen en planten in steriele kale tegelplateaus (ik kan het echt geen tuinen meer noemen) of plekken waar grijze (waarom grijs?) kiezels worden gestort nadat eerst anti-worteldoek is gelegd tegen elke vorm van leven.

Kale vlaktes waar, wanneer het regent, het water geen kant op kan en wanneer de zon schijnt, het niet is uit te houden doordat de hitte niet wordt opgenomen. Mijn moeder ziet het met lede ogen aan, waar zij een tuin heeft vol leven, waar de vogels komen en gaan, waar er genesteld wordt en waar er schaduw is in de zomer en beschutting in de winter, daar verandert de omgeving in een kille kale vlakte waar geen mensen of dieren te zien zijn.

Pas geleden las ik van een initiatief van bewoners van been wijk ergens in Nederland die dit soort onnatuurlijke tuinen probeert terug te winnen, voor het klimaat (natuurlijke tuinen geven koelte in de zomer, beschutting en voederplekken voor vogels, afwateringsplaatsen bij hevige regenval en zijn plekken waar de natuur nog kan floreren) en voor het welbehagen van de bewoners. Voorwaar een prachtig initiatief dat navolging verdient.

Pas geleden sprak ik iemand die zijn tuin had ‘geasfalteerd’ zoals ik het noem. Hij deed dit omdat hij geen zin had in het onderhoud. Ik denk dan: neem dan geen huis met een tuin maar ga in een appartement wonen met een fijn betonnen terras.


Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 211 lezers

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!