Column(228): Adieu

column nr: 228

Ze gaan ons verlaten. Vandaag is de dag, D-Day zeg maar, Decision-day, de dag dat men besloot ons te verlaten. Je begrijpt dat ik het over de Brexit heb. Vandaag is de dag dat Groot-Brittannië de Europese Unie officieel verlaat.

Niet dat wij (of zij) daar nou meteen heel veel van zullen merken; er moet nog uitgebreid onderhandeld worden over allerlei verdragen en handelsakkoorden die gisteren nog klip en klaar waren (toen ze nog bij ons hoorden). Volgens de Britse premier Boris Johnson moeten die verdragen er zo snel mogelijk komen, liefst voor de zomer, terwijl de onderhandelaars uit de Europese Unie nu al voorspellen dat een jaar al waarschijnlijk te kort is om tot een akkoord te komen.

Er is, kortom wel een beslissing genomen en een datum afgesproken maar de effecten en werkzaamheden rondom die beslissing zullen nog vele maanden vergen. Ja maar dan, dan splijt de hemel open voor de Britten, zo zeggen de Brexiteers en daalt het Manna over het Britse volk neer.

Ik weet dat nog zo net niet. De belangrijkste handelspartner voor Groot-Brittanië is Europa, dus daar zullen afspraken mee moeten worden gemaakt. Dat dat minder gunstige afspraken zijn dan wanneer ze binnen Europa zouden zijn gebleven mag duidelijk zijn. Voor een externe partner maak je niet zo’n mooie deal als voor interne partners.

Maar Amerika en de rest van de wereld dan? Het Amerika van Trump, waar de regels rondom voedselveiligheid en andere belangrijke zaken niet zo streng geregeld zijn, waar een president zit die vooral voordelen wil halen voor zijn eigen mensen. Ik vraag me af of je het daarvan moet hebben. Of China, kijk naar hoe moeilijk Amerika met China zaken regelt, hoe het er intern in China aan toegaat. Toch ook niet echt iets om je mee te willen meten of vergelijken.

Ik vrees dat de Engelsen over een aantal jaren zich achter hun oren zullen krabben met de vraag wat hen in hemelsnaam bezielde toen ze allemaal achter de Brexit gingen staan. Nou ja allemaal, een nipte meerderheid. Die ook nog eens door een gewiekste maar leugenachtige campagne richting afscheid van Europa is gemanoeuvreerd.

Nee, we hoeven niet jaloers te zijn op Groot-Brittannië en die paar mensen in Nederland die roepen over een Nexit moeten maar goed opletten de komende jaren. En dan heb ik het nog niet over de enorme groep Britten die helemaal niet weg wilde uit Europa. Nee, jaloezie is uit den boze, gepaste stilte is wat er rest op dit moment.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗