Column(24): Inspirerende visie en missie van onze jongere

Jongeren

Waar houden ze zich mee bezig? Hoe kijken ze naar de samenleving? Wat zijn hun dromen, hun idealen en hun standpunten ? Wat is hun levensverhaal?  Het idee is om jullie, lezers van Maassluis.nu vanuit een column 1 x per vier weken hierin mee te nemen op zondag. Ik denk dat het veelbelovend is om te luisteren naar jongeren die nog met een frisse blik kijken naar wat volwassenen van het leven gemaakt hebben. Volwassenen die een pad uitstippelen waarvan soms verwacht wordt dat jongeren dat als vanzelfsprekend volgen.  Ik hoop dat ook jullie enthousiasme en nieuwsgierigheid wordt aangeraakt. Jullie reacties zijn meer dan welkom!

colum nr: 24

Onze 20 jarige jongere groeit op in een gezin waarin beide ouders actief werken aan een ideaal voor een betere wereld. Zij omschrijft zichzelf als rustig, behulpzaam en zorgzaam voor anderen. Ik kan ook initiatiefrijk zijn op bepaalde momenten, vertelt ze me. Het is mijn streven naar perfectie die soms vertraging teweegbrengt in de dingen die ik wil doen. Ze komt bescheiden over met een sterk inspirerend charisma! Naar mijn inzien een prachtige combi! Ik zie veel van haar terug in haar ouders. Een gezin met een gouden randje die de wereld zeker wat mooier maken..

Onze jongeren keek op jonge leeftijd al vol verwondering naar de wereld om haar heen. Haar nieuwsgierigheid maakte opmerkelijke vragen in haar wakker. Vragen die voor vele volwassenen misschien nog een mysterie zijn en niet zo makkelijk te beantwoorden. Zo vroeg ze op 5 jarige leeftijd aan haar ouders;

‘’Mama waar was ik toen ik nog niet in je buik zat?’’

‘’Hoe weet je dat dit niet je eerste leven is?’’

‘’Waar ga je naar toe als je dood bent?’’

Twee jaar later vervolgde ze haar zoektocht naar de mysterie over het leven

‘’Hoe zit alles (de wereld) in elkaar?’’

‘’Wat was er eerder, de natuur of de wereld?’’

‘’Waarom zit de wereld niet zo in elkaar, dat iedereen krijgt wat hij wil?’’

‘’Waarom is het zo dat juffen en meesters bepalen dat je op school zit of niet?’’

‘’Hoe oud is deze planeet waarop wij leven’’

‘’Waarom zweeft deze planeet in de wereld?’’

Ook het voorlezen van verhalen over de riddertijd deed haar afvragen waar ijzer vandaan komt.

Ik realiseer me hoe belangrijk deze levensvragen en antwoorden daarop zijn. De zin van het leven kan hier vanuit in een ander daglicht komen te staan. Haar ouders nemen haar vragen serieus en ondersteunen haar in haar zoektocht naar het mysterie over het leven, ze krijgt alle ruimte om zichzelf volledig te ontplooien.

Ze is nu 20 jaar en volgt een opleiding industrieel productontwerper. Hier ontwikkelt ze vaardigheden om nieuwe producten te ontwerpen of dingen te verbeteren die al bestaan. Mooi om te zien hoe haar keuze aansluit bij haar initiatief en vindingrijke karakter. Ik vroeg me af of ze al een idee had wat ze met deze vaardigheden wil gaan doen.

Zo vertelde ze:

“ik wil graag producten ontwerpen of projecten opzetten waarbij de producten en diensten iets toevoegen aan het leven van mensen. Iets wat functioneel is en hen kan helpen. Ofwel dingen creëren die resulteren in een betere wereld voor de mensheid.“

Een mooie weerspiegeling van haar karakter vormgegeven in een altruïstisch ideaal. Ze laat me haar portfolio zien die ze voor school had gemaakt waarin haar inspirerende missie en visie staat omschreven in het Engels:

‘My mission is to create things that contribute to a better world for the benefit of mankind. My vision on design is that: what you design has to be useful. Design is what other people have to use and that’s why it has to be functional and of good quality. I would like to help people with their problems. Everything you can imagine is what you can design, you only need to make it happen.’

Voor nu heeft ze 3 paden voor ogen die ze zichzelf ziet bewandelen. Een daarvan is projecten ontwikkelen in derde wereldlanden waarmee mensen -onafhankelijk van haar- hun levensomstandigheden kunnen verbeteren. Voor haar ouders staat niet alleen het welzijn van mensen centraal staan maar ook het welzijn van de dieren. Mijn beide ouders zijn vegetariër maar ze hebben me altijd de keus gegeven om zelf te beslissen of ik vlees wilde eten of niet. Ergens is het een gewoonte voor mij geworden om geen vlees te eten maar nu ik ouder ben heb ik die keus toch zelfbewust gemaakt. Dieren hebben ook een leven en als mensen alle vrijheid hebben dan vind ik het oneerlijk als we de vrijheid van dieren ontnemen. We beïnvloeden hun leven en zorgen ervoor dat ze in een bakje terecht komen.

Haar argument om het vegetarisme onder de aandacht te brengen is om mensen bewust te maken van het feit dat je altijd kan kiezen.

Ik hoor mensen vaak zeggen: “Het ligt toch al in de supermarkt waarom dan niet gewoon maar opeten, weggooien zou zonde zijn. Of … het hoort erbij … er moet vlees op je bord liggen anders is het geen maaltijd. De meeste mensen zijn met deze gewoonte opgevoed…, aldus onze jongere.

Haar verhaal bevestigt dat ouders de grondpatronen neerleggen waarin kinderen zich ontplooien. Maken we ze bewust van het feit dat ze een keuze hebben? Bieden we ze die mogelijkheden om volwaardig zelfstandig na te denken en niet slaafs onze patronen volgen? Haar vragen op jonge leeftijd laten zien dat er in kinderen meer ligt besloten dan we ons soms realiseren. Aan ons de kans om de juiste sfeer te creëren waarin hun vragen, inzichten en idealen kunnen ontluiken. Daarbij de belangrijke taak om dat te ondersteunen…

Als afsluiting van ons gesprek zegt ze: ‘Ik realiseer me dat ik mensen straks weer een gelukkig mooi nieuwjaar toewens. ik zou zeggen als mensen een plan hebben voor dat jaar probeer dat doel dan ook te verwezenlijken.’ Want zoals ze zelf zo mooi weergaf “alles wat je je maar kan voorstellen kan je ontwerpen, you only need to make it happen”.

In 2020 vervolg ik vol inspiratie mijn missie om jongeren de kans te geven hun verhalen, hun ideeën idealen en inspiratie met jullie te delen. Het zijn immers onze jonge pioniers die we hard nodig hebben om de wereld weer wat mooier te maken