Patricia is druk bezig met een lezing te schrijven voor een symposium. Marijke valt voor haar in
Redactie

column nr: 24

Ngorongoro Conservation Area, zoals het officieel heet, is een bijzonder natuurgebied. Het is een van de oudst bewoonde gebieden ter wereld. Botten, maar ook versteende voetafdrukken, tonen aan, dat hier al 3 miljoen jaar geleden mensachtigen rond liepen.

Bij dit gebied hoort ook de Serengeti, waar o.a. de Maasai (Masai) wonen. Dat zijn mensen die vanuit het niets ineens een meter de lucht in kunnen springen. De Ngorongoro is de grootste krater ter wereld. Het was eerst een vulkaan, die twee miljoen jaren geleden is uitgebarsten. Binnen de krater is een andere biotoop ontstaan dan daar buiten. Sommige dieren, zoals giraffen kunnen met hun lange poten niet tegen die hoge kraterwanden op. Daarom zijn die daar niet. Hyena’s zijn buiten de krater aaseters. Dat wil zeggen dat ze de rotzooi opruimen die andere wilde dieren laten liggen. Binnen de krater zijn het de meest fanatiek jagers.

Wij zijn in dit gebied en gaan met een ranger en een rangerover die krater in. Er staat een busje van National Geografic. Uit het open geschoven dak steken een paar hoofden achter fotocamera’s met enorme telelenzen. Ze kijken naar een witte neushoorn die daar staat te grazen. Onze ranger heeft radio contact met andere rangers. Ineens keert hij om: – We gaan ergens anders kijken. Daar staat wat te gebeuren. We komen bij een heel groot grasveld aan. Rechts van ons passeert een kudde gnoes. Aan de zijkant van de kudde loopt een moeder gnoe met haar veulen. Op het veld lopen een paar hyena’s zenuwachtig heen en weer te dreutelen. De ranger begint bij voorbaat al te piepen: – Oh nee, niet de moeder met de baby.

Aan de linker kant van het veld zit een leeuwin. Wat wij niet weten is dat er links van het veld een greppel is. Daarin liggen een stuk of 8 leeuwinnen van het zonnetje te genieten. Ze liggen lekker op hun rug, hun nagels bij te vijlen en de snorharen op te poetsen. Zij weten dat er een collega op de uitkijk zit. Inmiddels hebben de hyena’s de moeder gnoe en haar veulen los geweekt van de kudde en drijven haar het grasveld op. En dan is het een kwestie van seconden. De leeuwin, die op de uitkijk zit, veert op. Dat is het teken voor de leeuwinnen in de greppel. Binnen een mum is het gebeurt. Je kunt niet eens tot 10 tellen. Na een kwartier is de maaltijd achter de rug.

De hyena’s hebben er de pest in, want die hebben het meeste werk verricht. Als we weg willen rijden, passeert de groep leeuwinnen de auto waar we in zitten. Zij likkebaarden van het heerlijke maal. De koppen tot achter de oren onder het bloed. Ik voel me toch wat ongemakkelijk. Ineens krijg ik visioenen van Marianne Thieme. Als die nou hier zou zijn, zou ze dan gaan proberen om die leeuwen om te turnen?

Op de terugweg komen we weer langs het busje met de mannen van National Geografic. Die staan nog steeds naar die witte neushoorn te kijken.


KLIK

Marijke Tennant

Marijke Tennant

Marijke Tennant | | Echtgenote, moeder, oma | Gepensioneerd hulpverlener | Bevlogen koorlid [ 2018-2021 ]