Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Je kent dat wel: mensen die ergens fanatiek voor of tegen zijn. Als het over taal gaat kennen we de zogeheten taalnazis. Betreft het ons klimaat dan we praten we over de klimaatdrammers. Mensen die geen corona vaccinatie willen, heten antvaxxers.
Ik kan zo nog uren doorgaan want het grappige is dat het niet uitmaakt over welk onderwerp het gaat. Voor elk fanatiek standpunt waar jijzelf een andersluidende visie hebt, hanteer je een etiket.
Waar komt die behoefte vandaan? Ik heb er geen wetenschappelijke verklaring voor. Hollanders worden nog alle eens van een hokjesgeest beticht; wat op zich ook al een etiket is. Kennelijk moeten we altijd per thema een hokje benoemen. Zelfs voor sportclubs, religies, overtuigingen, beroepen en nationaliteiten kiezen we etiketten.
Een willekeurige reeks voorbeelden: spaghettivreters, 010, boeren, jodelaars, lavendelsnuiver, geitenneukers, olieboeren, blauwkous, tukkers, haringkoppen, azijnzeikers, slakken, kruikenzeikers, enzovoort. Een eindeloze rij die niet zou misstaan in de optocht uit het lied van Boudewijn de Groot – Het Land van Maas en Waal.
Die etiketten hebben een kenmerk gemeen: ze spreken direct tot de verbeelding en ‘bekken zo lekker’ .
Ik ben benieuwd welke etiketten de lezers direct te binnen schieten. Laat maar onder deze column weten welke creatieve namen u hanteert. En waar nodig, graag een korte nadere verklaring voor die naam.
Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 135 lezers
2 Reacties
Islamofoob?
Islamofobie is een vorm van uitsluiting die gebaseerd is op angst voor en afkeer van de islam en moslims. Het is geen nieuw fenomeen: al eeuwenlang ervaren moslims stigmatisering vanwege hun geloof.
Als tegenprestatie vinden moslims dat het op beestachtige wijze vermoorden van christenen, afvalligen en het niet moslim zijn doodnormaal. Ook in hun eigen moslim kringen, vrienden,kennissen en zelfs familie komt dit geweld veelvuldig voor uit naam van hun “geloof”.
De Maassluise slakken: spreekt voor zich toch?
Kanthooiers: daar kom ik vandaan. Raad eens?