Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Bij mij in de straat woonde jarenlang een oudere man die dagelijks door de straat liep met een plastic zakje. Eerst nog met handschoentjes aan en later met een grijper en een ring waaraan een vuilniszak hing. Hij zorgde ervoor dat de straat er eigenlijk altijd schoon en netjes bij lag.
Later, de man was overleden, zorgde de gemeentereiniging voor mensen in fluorescerende pakken die dit een of tweemaal in de week doen. En met de komst van ondergrondse vuilcontainers is er veel minder sprake van zwerfvuil. In de tijd van de vuilniszakken op straat waren de meeuwen er altijd als de, uh ja .. meeuwen bij zeg maar, om die zakken open te pikken en met een gering deel van de inhoud aan de haal te gaan met achterlating van de rest van het vuilnis, dat daarna door de wind vrij spel had in de straat.
Die meeuwen moeten hun heil nu elders zoeken (de frituur verderop is tegenwoordig een favoriete hang-out). Maar terug naar die man met die plastic zak. Steeds vaker zie ik, vooral oudere, mensen lopen met een vuilniszaak en handschoenen of, als ze het echt serieus aanpakken, een ring met daaronder een vuilniszaak en grijper. Het lijkt wel of ook hier een bijzondere vorm van mantelzorg voor het milieu aan het ontstaan is. Waar vroeger straatvegers en bewoners ervoor zorgden dat de straat, of in veel gevallen hun deel van de eigen straat, er netjes bij lag, zie je tegenwoordig steeds vaker dit soort particulier initiatief om de eigen omgeving schoon te houden.
En ik begrijp dat wel.
Als je moet kiezen tussen thuiszitten en naar buiten kijken waar het zwerfvuil ruim baan krijgt (en je daarover dan ook heel druk maken) of zelf actief met een vuilniszakje de straat aan kant te brengen, dan is die tweede optie niet alleen beter voor het straat-milieu maar ook veel beter voor je gemoedsrust. En je blijft er actief van. In een tijd waarin we steeds meer achter schermpjes zitten en langzaam wegzakken in een zelfverkozen vorm van lethargie is dit een goed alternatief om actief en gezond te blijven. En bijkomend voordeel: de buren zullen je dankbaar zijn.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 102 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
1 Reactie
Beste Wouter, mooi geschreven, maar is die actie van die oudere generatie niet beter te duiden als een gevolg van enorme ergernis die de proper opgevoede generatie aan de moderne mens heeft ? Ik hoor daar bij en wil me niet graag uitsloven maar denk : 10x er langs lopen en je 10x er aan ergeren is ongezonder dan het zelf maar op te ruimen. Het is beslist niet zo dat ik niets anders te doen heb op mijn 84 ste. Er zijn nog genoeg andere dingen waar ik mij nuttig mee maak.