Column(28): Hoogbegaafd en hoog sensitief

Jongeren

Waar houden ze zich mee bezig? Hoe kijken ze naar de samenleving? Wat zijn hun dromen, hun idealen en hun standpunten ? Wat is hun levensverhaal?  Het idee is om jullie, lezers van Maassluis.nu vanuit een column 1 x per vier weken hierin mee te nemen op zondag. Ik denk dat het veelbelovend is om te luisteren naar jongeren die nog met een frisse blik kijken naar wat volwassenen van het leven gemaakt hebben. Volwassenen die een pad uitstippelen waarvan soms verwacht wordt dat jongeren dat als vanzelfsprekend volgen.  Ik hoop dat ook jullie enthousiasme en nieuwsgierigheid wordt aangeraakt. Jullie reacties zijn meer dan welkom!

column nr: 28

Vandaag neem ik jullie mee in de wereld van een 11 jarige jongen. Ieder kind is uniek en telkens verwonder ik me over hun inzichten die zichtbaar worden, wanneer je ze de ruimte geeft om hun verhaal te vertellen.

Iemand maakte eens de opmerking naar mij: “Kinderen horen te spelen en zich niet bezig te houden met wereldse zaken… daar zijn ze veel te jong voor”,

Een belangrijk argument en tegelijkertijd merk ik dat ze vanuit zichzelf zich verbonden weten met anderen. Ze laten me iedere keer weer zien dat ze op een natuurlijke wijze nuchter en helder over wereldse zaken praten die blijkbaar niet aan hun aandacht ontsnappen. Juist door hun open en onbevangen manier van kijken kunnen wij daar als volwassen nog veel leren!

Onze jongere zit op de middelbare school en volgt VWO onderwijs. Hij heeft een kat “Bink” waar hij duidelijk dol op is. “Ik vind hem hartstikke aardig en lief’’ vertelt hij met enthousiasme in zijn stem. Omdat het zijn eerste jaar is op het middelbaar onderwijs, ben ik benieuwd hoe hij dat ervaart. “Het duurde even voor ik wist wat ik allemaal moest doen … ik moest nog leren ’leren’ ”. Op mijn basisschool hoefde ik niets te leren, omdat ik alles wist. Ik had dus nog nooit geleerd te leren, ik wist niet hoe ik dat moest doen.

Hij vertelt me dat hij hoogbegaafd en hoogsensitief is. Helder legt hij uit welke moeilijkheden hij hierdoor tegenkomt, maar ook de voordelen die hij ervaart. “Als je hoogbegaafd bent dan is het fijn dat je sneller iets begrijpt. Je weet alles al in 1 keer dus dan hoef je nergens voor te leren, maar dat is ook weer lastig. Ik begrijp het wel, maar kan niet alles onthouden, want ondanks dat je in één keer iets snapt, zakt dat toch weer weg. Mijn docenten hebben mij tips gegeven en verteld dat ik daarmee moet experimenteren.

Nu weet ik zelf wat het beste werkt voor mij om te leren. Ik maak bijvoorbeeld een samenvatting van wat ik moet leren en herhaal dat dan, want als je in 1 keer iets snapt dan zakt dat toch weer weg. O ja… dat zei ik al. Dat is voor mij het leren leren.”

Zijn opa vertelt mij dat zijn hoogbegaafdheid ook betekent dat zijn denken geen seconde stil staat, het gaat als een sneltrein continue door “een druk koppie”.

Onze jongere gaat verder: “Ik ben dus ook hoog sensitief. Dat betekent dat alle geluiden, ja alles harder binnen komt en dat is irritant als je in een drukke klas zit. Ik kan me moeilijk concentreren. Ik wordt dan moe en chagrijnig. Misschien kunnen andere mensen die hoog sensitief zijn anders reageren, maar dat weet ik niet. Het voordeel is dat ik van mensen kan aanvoelen hoe ze zich voelen. Dan weet ik wanneer er iets is en dat ik moet helpen. Soms is dat handig en soms irritant. Als iemand verdrietig is word ik óók verdrietig”

Ik vraag me af hoe hij daarmee kan dealen.

” Tja het ligt eraan wie het is, sommige willen met rust gelaten worden en sommige hebben hulp nodig om door te gaan. Ik weet wel wat ik moet doen, maar sommige mensen laten dat niet toe.”

Dan gaat het gesprek over naar zijn oma, zijn oma was belangrijk voor hem. “Ze begreep me erg goed, ze was een lief en meelevend … Ze heeft me geleerd hoe ik met mijn hoge sensitiviteit en hoogbegaafdheid om moet gaan.”

Familie en vrienden zijn heel belangrijk voor onze jongere.  “Ze zijn allemaal hartstikke aardig, meelevend gezellig en grappig!”

Mijn standaard vraag is wat hij zou willen doen als ik hem een toverstaf zou geven en hij kan alles toveren wat hij maar wil.

“Ik zou ervoor zorgen dat de wereld meer gelijk is ook qua geld en zo en dat er geen geweld meer is. De rijken moeten hun geld aan andere mensen geven. Met geweld vind ik het lastig, ik weet niet hoe dat zou kunnen veranderen.”

Ik vraag aan hem hoe dat dan werkt als kinderen op school elkaar pesten

“Ik heb dat nog niet echt meegemaakt, een kindje uit mijn klas werd wel beetje gepest. Het is belangrijk om voor jezelf op te komen of voor een ander of vertellen dat het niet leuk is om gepest te worden.

Zijn belangrijke waarde is dat je iedereen om je heen moet helpen en goed voor elkaar moet zorgen. Onze 11 jaar oude jongere benoemt in zijn eenvoud een essentiële voorwaarde voor een mentaliteit die grote veranderingen teweeg zou kunnen brengen!

Hoe simpel kan het zijn!!