Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
De fractie van VSP heeft per 2018 ervoor gekozen om niet alleen haar steunraadslid Hans van der Burg te laten schrijven maar ook haar raadsleden per toerbeurt. Deze keer is raadslid Huub Paalvast de gastcolumnist.
Redactie
column nr: 28
Nu de verkiezingen in de Verenigde Staten zijn afgerond – tenminste … dat mag ik hopen- is er eindelijk duidelijkheid over wie dit land de komende vier jaar gaat leiden. Alhoewel we nog tot in januari 2021 zullen moeten wachten hoe Donald Trump het Witte Huis zal verlaten.
In zijn toespraak van afgelopen zondag sprak Joe Biden verzoenende woorden, dat hij er zal zijn voor alle Amerikanen.
Het blijkt, dat als er slechts keus is uit twee partijen, dat de standpunten zich duidelijk verharden, alhoewel ik in de race naar het presidentschap weinig standpunten heb gehoord. Wel verschrikkelijke retoriek, m.n. van de kant van de zittende president. Ik ben benieuwd hoe dit allemaal gaat aflopen.
In ons kleine landje hebben we (te) veel partijen met allemaal hun eigen standpunten, waar je eigenlijk van tevoren weet, dat die nooit allemaal gerealiseerd zullen worden. Samenwerken is dus de boodschap en proberen op die manier zoveel mogelijk van je eigen programma waar te maken. Dit wetende betekent automatisch dat extreme standpunten nooit gerealiseerd zullen worden.
Partijen vormen dus een samenwerkingsverband, ook wel coalitie genoemd. In Nederland is het vormen van zo’n coalitie een tijdrovende bezigheid. Volgend jaar zijn er weer verkiezingen en nadat de uitslag is bekendgemaakt, starten de onderhandelingen.
Ook in Maassluis werden de gemeenteraadsverkiezingen in 2018 gehouden en zal er in 2022 opnieuw gestemd moeten worden. We werken hier met negen partijen, waarvan er vier deel uitmaken van de coalitie. De andere partijen zitten dan in de oppositie.
Oppositie betekent her en der dat je het niet eens bent met de coalitie. In Maassluis is de oppositie de luis in de pels, maar wel heel constructief als het gaat om het beleid mede vorm te geven. Zo werd afgelopen dinsdag de begroting unaniem aangenomen en werd een belangrijke motie van de VSP ook unaniem aangenomen. Een gezamenlijke motie van CDA en CU eveneens.
Als oppositie moet je natuurlijk ook wel eens flink slikken, als een in jouw ogen prima motie juist niet wordt aangenomen. Dat alles hoort bij het politieke leven, ook in Maassluis.
Toch zie ik dit soort politiek liever dan de retoriek en verdeeldheid in landen met een tweepartijenstelsel.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 172 lezers