Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Miranda rond komende maand haar opleiding af. Op haar plaats valt Els vandaag in,

Redactie

column nr: 28

Uilen, prachtige vogels. Een goede vriendin van mij heeft al voor het tweede jaar uilen in haar tuin. Nou heeft die een flinke tuin dus het verbaasd me niet dat ze daar zijn neergestreken. Vorig jaar waren ze er ineens. Ransuilen. Op een nacht hoorden mijn vriendin en haar man een geluid dat alleen maar van een uil kon zijn. Hoe -Hoe – Hoe.

En het geroep werd beantwoord. Dus het was een stelletje. Dat was geweldig natuurlijk. De volgende nachten werd het geluid weer gehoord! Op een geven moment kwamen ze ook in beeld. In een Taxus en in een andere nogal dichte naaldboom. Daar zaten ze de hele dag. In hun slaapboom. Steeds ook wel op een andere plek of dat mijn vrienden dachten dat ze vertrokken waren. Want je moet wel echt goed zoeken om ze te vinden. Verstoring wilden ze natuurlijk niet. Dan ben je ze kwijt. Ik ben vaak gaan kijken bij mijn vrienden, met een verrekijker. Echt genieten van zo’n intrigerende vogel. Ze zijn prachtig om te zien, met grote oranje-gele ogen kijken ze ongeveer dwars door je heen. Soms zaten ze ergens anders en steeds verrasten ze hen. Kwamen zij ze zomaar tegen en gingen er dan vandoor, hoger of verder. Toen werd het een aantal weken stil zei mijn vriendin.

Later bleek dat ze een kraaiennest hadden gevonden en in gebruik genomen hadden om hun eieren daar te leggen. En ja hoor, op een gegeven moment in de nacht hoorden ze gepiep. Van drie verschillende afstanden werd er om voedsel geroepen. De jongen bleken groot en oud genoeg om buiten het nest gevoed te worden. En heen en weer gevlogen werd er in de nacht, met muizen! En gepiept door de jongen zo van: ik zit hier! Mijn vriendin en haar man waren in extase, want dit is nogal bijzonder. Weken vlogen de ouders in de nacht heen en weer om hun jongen te voeden met al die muizen.

Ze groeiden hard en soms hadden ze ze in beeld. Dan hier dan daar. Zittend bij elkaar of in de buurt. Het is zo mooi om te zien. De fluffy verenpakken en de zo prille uitdrukking zijn zo … nog niet volwassen. Ik heb er nog foto’s van. In die grote tuin hadden ze plek genoeg om ongezien te blijven. Veilig groeiden ze op. Ik ben vaak gaan kijken want ze groeiden gestaag. De fluffy veren gingen over in stevige veren en de oortjes werden zichtbaar. Ze oefenden er op los met de koppen draaiend, verder dan wij ooit kunnen en ze slingerden hun koppen heen en weer om te oefenen. Ik zag ze dat een keer doen bij een duif die naast hen in de boom geland was. Drie uilen die oefenden op een duif! Geweldig om te zien.

Maar dan weet je dat ze ook zo weg kunnen zijn. klaar zijn om te vertrekken. Zonder enig teken zijn ze dan ineens weg. Het gepiep in de nacht werd minder en verder weg. Volgens mijn vriendin was het bijna zover dat ze weg zouden gaan. En ja inderdaad waren ze zomaar ineens weg en lieten de stilte achter. Mijn vriendin en haar man konden weer doorslapen. Geen gepiep hier en daar, geen geroep. De stilte. Drie gezonde mooie ransuilen uitgevlogen. De wijde wereld in.

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 236 lezers

Els Warnaar

Els Warnaar

ELISABETH WARNAAR | 2018 -2020 vaste columnist, daarna ad hoc | Art is't | Dame of Nature | , Dichter, Fotograaf | Workshops Botanische Kunst | Boomredder |
www.elswarnaar.nl