Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Op diezelfde radio (ja mensen dat is een verdraaid informatief medium) ging het over de mensen die de oorlog al dan niet bewust hebben meegemaakt. Want 77 jaar na het beëindigen van de Tweede Wereldoorlog worden dat er steeds minder. We bereiken over niet al te veel jaren een situatie waarin er geen mensen meer in leven zijn die de Tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt.
En natuurlijk is er in ons collectief geheugen genoeg aandacht en kennis van die oorlog, maar ik realiseer me dat ik dat zeg als gevorderde vijftiger. Jongeren van nu weten steeds minder van de oorlog. Opnieuw op de radio hoorde ik iemand zeggen dat de Tweede Wereldoorlog over twee decennia hetzelfde aan zal voelen als de Napoleontische oorlog voor ons nu; lang geleden, ver van ons bed, en meer in naam dan in inhoud bekend.
Alle reden dus om juist Dodenherdenking (en Bevrijdingsdag) te blijven organiseren, want als je goed om je heen kijkt zijn onderdelen van het gedachtengoed van dat abjecte systeem (de nazi’s) langzaam weer gemeengoed aan het worden. Komen er weer meer mensen bij met nul historisch inzicht of kennis die klakkeloos achter radicale en dubieuze politieke leiders aanlopen, zonder zich eens af te vragen of dat wel verstandig is.
Laat Dodenherdenking en Bevrijdingsdag voor altijd een belangrijke dag blijven waarop we stil staan bij hoe onmenselijk mensen kunnen zijn en worden, hoe politieke systemen kunnen verworden tot oorlogszuchtige machinerieën. Waardoor een oorlog, waarvan we dachten dat die nooit meer zou voorkomen, ineens dichterbij is en voelt dan we zouden willen of hopen. Laten we daar vanavond om 20.00 uur ook eens bij stilstaan.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 174 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
2 Reacties
Beste Wouter vHeiningen
Wat wij Nederlanders ook nooit mogen vergeten is vandaag 6 mei, de moord op de heer Pim Fortuyn 20 jaar geleden.
Want wat mij, als ik terug kijk, nog steeds het meest treft aan die hele Fortuyn-periode, is de ongelofelijke hetze die de gevestigde orde in de politiek en hun talloze lakeien bij de media gevoerd hebben tegen Fortuyn. Een bloemlezing daarvan kun je vinden op site http://www.pimfortuyn.com
Het is absoluut ontluisterend! Wat een complete hysterie, wat een valsheid, wat een lage beschuldigingen aan het adres van Fortuyn.
Dat hele gedrag heeft, minstens evenzeer als de vingers die Fortuyn heeft weten te leggen op het falen van de politiek en de overheid, laten zien wat er fundamenteel mis was in Nederland.
En we moeten constateren dat er 20 jaar later nog maar weinig veranderd is. Ook niet aan het feit dat de mainstream bij de media nog steeds de roeptoeter van de zittende macht is.
Vanavond voor het eerst ga ik niet naar de dodenherdenking heb ik besloten.Om de simpele rede dat er geheid gesproken gaat worden over Oekraïne en Rusland.
Ik ben het spuugzat, temeer ik zojuist las dat die EU-puppet Rutte nog meer zware wapens van plan is te sturen naar Oekraïne.
En ik kan het mis hebben, maar meer wapens brengt geen vrede maar nog meer escalatie en doden.
Eigenlijk schaam ik mezelf om Nederlander te zijn met Rutte als premier.