De columnist van dienst heeft geen geschikte kopij, maar er lag nog een onderwerp op de plank dat niet snel veroudert.

Redactie

Column nr: 286

Luisteren en spreken zijn twee verschillende disciplines. Ik schakel luisteren gelijk met lezen en spreken gelijk met schrijven. Iemand heeft wat te melden en doet dat mondeling of schriftelijk. De mogelijkheden zijn de laatste tien jaar dankzij de digitale wereld enorm uitgebreid, maar de basisvaardigheden lijken we steeds meer te verleren. We als in “u, ik, wij allemaal”.

Iemand plaatst een bericht via Facebook, Whatsapp, Twitter, Instagram enzovoort. Binnen de kortste keren volgen er reacties. Soms heel simplistisch en gemakzuchtig: een emoji of een plaatje. Al met al weinig woorden gebruikt en degene die de reactie leest, mag raden wat die ander bedoelt.

Dan zijn er mensen die niet of slecht lezen. Dan bedoel ik niet de minder vaardigen of de dyslectische mensen. Nee, gewoon de gemiddelde mens. Het is helemaal grappig en soms ergerlijk als je oplet bij nieuwsberichten welke reacties er worden gegeven. Er zijn voorbeelden te geven, maar het gaat om het idee. Velen lezen één regel en klikken niet door op het nieuwsbericht, weten dan niet waarover het inhoudelijk gaat en geven een reactie die nauwelijks iets met het onderwerp te maken heeft. Men wordt dus steeds luier en leest niet, maar schrijft wel.

Ofwel “niet luisteren maar wel praten”. En dát gedrag slaat over op de gewone gesprekken. Geregeld laten we de ander niet uitpraten, onderbreken hem en geven een heel andere draai aan het onderwerp. Het ‘voorbeeld’ van onderbreken wordt trouwens continu gegeven door interviewers op radio en televisie. Op het zwaar onbeleefde af.

Iedereen die geboren is na 2000 heeft het helemaal lastig. Zij mailen, sms-en, app-en en posten op Facebook en Instagram. Iemand opbellen of opzoeken voor een gesprek heeft niet meer de voorkeur in deze eeuw. Sommigen zijn daar zelfs een beetje huiverig voor…

Eigenlijk zijn zij vergelijkbaar met de mensen die leefden vóór 1960: een telegram of brief en dan maar zien of de ander erop reageert. Telefoneren was nog niet alledaags. Je moest er moeite voor doen: naar de telefooncel lopen, in de rij staan en dan bellen voor een dubbeltje of een kwartje. En dan sprak men een paar woorden als boodschap en hing weer op.

Feitelijk zijn we dus niet vaardiger geworden in het communiceren.  Zien we de gemiddelde mens afglijden naar een ‘bedenkelijk’ niveau?  IK zou dan bijna denken als we kijken naar de  televisie als dagelijkse bron voor uitbreiding van onze kennis en inzicht. Ook daar zie ik gemakzucht en vervlakking. Zowel bij programmamakers als bij de passieve kijkers.

Er zijn diverse traditionele realtime televisiekijkers die wegzappen van de publieke omroepen en dan campingzenders als RTL of SBS opzoeken voor makkelijk vermaak. Ze laten zich niet meer uitdagen om na te denken, maar verworden tot couch patatoes.

Diverse kijkers die verslingerd zijn aan Netflix zijn geregeld ook van dat niveau: ze kijken hele series achter elkaar: bingewatchers. Ik vind dat niet alleen slecht voor je fysiek gestel, maar vooral ook voor je geest. Ze vinden het makkelijker dan een boek lezen, maar vergeten dat hun geest lui wordt. Ze hoeven zich niet in te spannen en consumeren beelden slechts … voor zover ze al opletten.

Ik kan het bovenstaande samenvatten met: de vooruitgang op het ene terrein veroorzaakt achteruitgang op diverse andere terreinen. Maak dus verstandige keuzes, doseer en vooral: praat eens met elkaar over bovenstaande. En kijk elkaar daarbij aan of durven jullie dat ook al niet meer?

Ik ga in ieder geval mijn best doen.

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■ ■
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■

3 Reacties

  1. Jaime
    14 augustus 2019 at 19:16

    In zekere mate deel ik jouw onrust over de vervlakking van onze omgangsvormen. Maar vanaf de paragraaf over de campingzenders nam de kritiek wel erg hautaine vormen aan. Dus niet alleen de vorm, maar ook de inhoud kan u niet bekoren. En daarop kan ik alleen maar zeggen, smaken verschillen.

    Trouwens, genieten van plat vermaak, zoals Netflix bingen, betekent niet dat er geen boeken meer worden gelezen of vrienden ontmoet in de kroeg. Het een sluit het ander gelukkig(!) niet uit.

  2. Aad Rieken
    13 augustus 2019 at 10:32

    “Telefo(o)n-Eren, Belletje Leren!”

    Neem er eerbiedig afstand van……..,
    en spreek elkaar van vrouw tot man.

    Voor al de jeugd doet het meer deugd,
    schept in hun leven ook meer vreugd!”

    TV staat ook voor veel Te Veel….,
    als kijker zie je straks nog scheel.

    Je ziet ook vaak dezelfde kop….,
    dan druk ik op de noodstopknop.

    Na alle onzin die je ziet……..,
    stap op de fiets en je geniet,
    “Van De Voor-uit-gang!”