column nr: 288
Wat gebeurt als een ingezonden bericht of column verschijnt waarin zaken aan de kaak worden gesteld? Er komt óf grote bijval óf kritiek. Vaak wordt het feitelijke onderwerp geheel uit zijn verband gerukt. Een willekeurig voorbeeld: Is er een melding over één specifieke container die niet op tijd wordt geleegd, dan volgt er een litanie aan reacties richting de gemeente in de vorm van klachten en voorbeelden over andere locaties, over groenbeheer, over fietspaden, over noem het maar op. Kennelijk heeft de gemiddelde lezers behoefte aan een uitlaatklep om zijn frustraties te uiten. Dat is natuurlijk een goed recht, maar er valt wel op af te dingen.
Tip 1: Het is effectiever om direct bij de gemeente te melden via de gemeente-app of website.
Tip 2: Je kunt na een paar dagen opnieuw die klacht inschieten als het niet opschiet.
Tip 3: Organiseer dat ook jouw buren dit gemeenschappelijk probleem melden.
Simpel en effectief, toch?
feit 1: velen denken ‘iemand anders moet het maar melden’.
feit 2: er zijn digibeten die niet overweg kunnen met die kanalen.
feit 3: bellen lijkt sneller, maar je loopt het risico dat je een ‘ja en amen’ medewerker aan de lijn krijgt die jouw melding vergeet door te geven.
Dan zijn er ook nog lezers die vinden dat er meer aandacht moet komen voor alles wat goed gaat. Vertel mij maar hoe boeiend jullie dat vinden. Dat wat goed hoort te gaan en ook daadwerkelijk goed gaat levert geen nieuws op. Dat is namelijk zoals het hoort. We zouden nog op zoek kunnen gaan naar klein goed nieuws. Het probleem is dat je daarmee meestal maar een kleine selectieve kring bedient.
Laat ik daarom maar iedereen erop wijzen dat hij komt. Jazeker hij komt! En wat zullen jullie snel aan hem gewend zijn en hem als gewoon beschouwen. En dus zullen jullie ook niet lang lovende woorden voor hem hebben. Wie? De Hoekse Lijn natuurlijk.
Lang verwacht, stil gezwegen,
Nooit gedacht, toch gekregen