Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Voor deze keer een column om 18:00 uur
column nr: 29
Iedere dag zijn er veel (politieke) onderwerpen om over na te denken en te discussiëren. Wat is het dan lekker om op zondag de dag te beginnen met een ontspannen ontbijtje.
Maar nu is er op zondag ook een onderwerpje bijgekomen om het hoofd over te breken. Namelijk het raadsel van het slecht geschrokken ei.
Daar worstel ik al zeker een half jaar mee op zondagmorgen. Ik heb er namelijk geen verklaring voor. In mijn jeugdherinneringen houd je een gekookt ei gewoon even onder koud water en dan is hij prima te pellen.
Maar wat ik ook probeer, mijn mooie zondagmorgen-eitje eindigt als een woest maanlandschap. Vorige week had ik er genoeg van en heb ik er een internet studie van gemaakt.
Met enig gevoel van falen begon ik te typen: “hoe laat ik mijn ei schrikken”.
Maar stap voor stap kwam ik achter een verklaring.
Het lijkt erop dat het verschil tussen 20 jaar geleden en nu de versheid van het ei is.
Het is namelijk zo (volgens internet) dat verse eieren moeilijker “schrikken” dan oudere eieren. Ik kan me heel goed voorstellen dat er in al die jaren veel veranderd is in de eieren-distributie keten.
Tegenwoordig wordt er gewerkt met digitale bestellingen, destijds was het internet nog maar net uitgevonden. Ik weet zeker dat de eieren nu een stuk sneller in de winkel liggen dan vroeger.
Tot zover mijn tussentijdse onderzoeksresultaat, voortaan kan ik dus opgelucht ademhalen wanneer de helft van mn ei in de schil blijft hangen: ik heb immers een heerlijk vers eitje!
Om mijn onderzoek echt af te ronden moet ik eigenlijk een paar dozen eieren in de koelkast zetten en kijken wat er gebeurd wanneer ik oudere eieren ga koken. Het zou dan een “eitje” moeten zijn om ze te laten schrikken.
Wie weet hoort u de uitkomst nog eens in een latere column.
Om nu toch nog een politieke draai te geven aan deze column kan ik natuurlijk wat beeldspraak bedenken bij het slecht pelbare ei. Een vergelijking met de begroting van Maassluis? Ook daarin zitten grote gaten. Al het geld dat in de schil blijft hangen door weinig effectieve externe onderzoeken? Of, als we als politici in de spiegel kijken: Kakelen is geen kunst, eieren leggen wel.
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 228 lezers
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
2 Reacties
Klarie je weet een HAAN legt geen eieren, ” WEL GEKAKEL, MAAR GEEN EIEREN “
Was of is het een metafoor. Ei v.s. begroting